menu

Stuart A. Staples - Arrhythmia (2018)

mijn stem
3,89 (18)
18 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: City Slang

  1. A New Real (5:13)
  2. Memories of Love (10:34)
  3. Step Into the Grey (7:28)
  4. Music for "A Year in Small Paintings" (30:52)
totale tijdsduur: 54:07
zoeken in:
avatar van thetinderstick
3,5
Voor het eerst sinds lange tijd weer een solo album van Stuart Staples, zanger van Tindersticks.
Aan de tracklist is te zien dat het een andere plaat dan anders gaat worden. "Memories of Love" klinkt ook compleet anders dan ik zou verwachten. Op de laatste Tindersticks plaat merkte je al een verschuiving naar wat abstractere songstructuren, en dat lijkt hier te worden doorgezet.

Memories of Love
stuart A. staples - Memories of Love (Official Audio) - YouTube

Stuart A. Staples releases Arrhythmia on 15 June via City Slang, his first solo album in thirteen years. Arrhythmia is immersive and experimental, both recognisably the work of the Tindersticks’ frontman and simultaneously a stand-alone, unique piece of work. It's a provocative album where electronic experimentations and rare multi-instrumentations interweave, wrapping themselves around unconventional but utterly spellbinding song structures.

Written in what Stuart A. Staples describes as “a lost year”, Arrhythmia began on Christmas day 2016 when he was drawn to the studio to record the beginnings of A new real, the album’s hypnotic opener of glitchy electronic loops with a sly nod to disco. A year later the entire album was complete, a process which involved Staples struggling between his own free sense of timing and more mechanical rhythms and what he describes as “a growing need for each song to take a turn, to lead them into strange places, keeping the feeling or effect of the song, but only as a memory.”

The second track Memories of love is indicative of Arrhythmia’s time-less experimentation and musical exploration. A stark and delicate melancholy opens up to rich and increasingly vivid chiming bells. There’s a feeling that the song has two diversely distinct parts unexpectedly, yet perfectly, married. Closing side 1, Step into the grey offers a dark romanticism reminiscent of early Tindersticks with a crescendo of freestyle percussion and strings.

Side 2 of the album consists of a 30 minute instrumental track Music for ‘A year in small paintings’. The piece began its evolution back in 2012 when filmmaker, and long-time Staples collaborator, Claire Denis first saw the serial of works by the painter (and Staples’ partner) Suzanne Osborne and wanted to turn these 365 oil paintings of the sky into a film. As friends and musicians passed through Staples’ studio he asked them to watch and react to the paintings. As Staples explains “From these recordings, I chipped away at its form, guiding and editing. Each time there was an exhibition of the work there was a newly evolved version of the music to accompany it.” Eventually the creative process came full circle when Claire Denis’ film Un beau soliel interieur (transl. Let the Sunshine In), featured the paintings, and their music became inextricably linked to the film’s soundtrack. Improvisations of the themes from Music for ‘A year in small paintings’ were also contributed by The Julian Siegel Quartet.

avatar van thetinderstick
3,5
Inmiddels is ook 'A New Real' vrijgegeven. Toch een spannende, experimentele richting die Stuart op deze plaat laat horen. Afgezien van zijn zijn stem moet ik eerder denken aan Radiohead dan aan Tindersticks (hoewel ook Tindersticks op hun laatste twee albums wel eens wat experimenteler uit de hoek kunnen komen, denk aan een track als Frozen).

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Het geluid klinkt wat 'droger', galm is behoorlijk beperkt. Hierdoor klinkt het wat meer minimalistisch dan zijn Tindersticks werk. Maar op zich zou het ook uitgebracht kunnen zijn onder die moniker alhoewel de muziek en sfeer de boventoon voeren en de teksten en zang een minder prominent rol hebben. Misschien meer richting Talk Talk's latere werk gaat...

Ik zal de mooie sfeervolle afsluiter (soort score) niet vaak opzetten, is me te lang voor mijn Electro Pop Rock oren. Maar de 3 eerste nummers wel vaker luisteren en waarschijnlijk A New Real op mijn afspeellijst van 2018 plaatsen.

avatar van aERodynamIC
3,5
Zeker een mooi album (de afsluiter absoluut ook, juist die), maar ondanks dat weet het me vooralsnog niet enorm te raken en blijft het slechts bij 'een mooi album', meer niet.

Misschien heeft het meer tijd nodig.

avatar van thetinderstick
3,5
Lastig te beoordelen plaat van Staples. De nummers zijn zeer losjes gecomponeerd, bijna improvisatie lijkt het. Zonder meer zijn meest experimentele en minimalistische plaat.

Het eerste nummer ´A New Real´is het meest 'Tindersticks-achtige' nummer op het album. Mooie groovy baslijn, trage opbouw, naar een heerlijke climax en lijkt het nummer als het ware op te stijgen. Beste nummer van het album.

'Memories of Love' is ook mooi, lijkt wel wat op 'A New Real', maar is veel langer uitgesponnen, spaarzame percussie, klokkenspel, hoge zang van Staples, opbouwend naar een soort collage van geluiden. Hier moet je echt de tijd voor nemen.

'Step Into the Grey' werd al eens live gespeeld met Tindersticks. De eerste helft heeft ook wel wat weg van de wat meer jazzy/groovy Tindersticks nummers als bijvoorbeeld 'Say Goodbye To the City'. Halverwege verandert de track plotseling in een experimentele jazzy freestyle, met een hoofdrol voor percussie en strijkers.

Dan 'Music For a Year In Small Paintings'. Deze track van ruim een half luistert weg als een soundtrack voor een arthouse film (ook daar hebben Tindersticks er al velen van gemaakt). Het is geïnspireerd door het kunstproject van Staples' vrouw Suzanne Osborne, die 365 dagen lang iedere dag een schilderij maakte van de lucht (een collage hiervan zou dienen als de hoes van The Something Rain van Tindersticks). Collega muzikanten zijn bij Staples binnengelopen om steeds een stuk te improviseren voor dit nummer. Staples heeft daar vervolgens een geheel van gesmeed. Er zitten best aardige (minimalistische) stukken tussen, sfeervol is het zeker maar nee, hier ga je niet steeds opnieuw een half uur voor zitten. Als achtergrondmuziek is het niet vervelend, maar niet meer dan dat.

Al met al ligt dit album in het verlengde van het laatste (uitstekende) Tindersticks album The Waiting Room, in die zin dat ook die plaat wat minimalistische stukken had en wat meer nadruk op sfeer. Alleen is dat principe hier veel verder doorgevoerd.

Ik zet deze op 3,5*, waarbij ik met name ben afgegaan op de eerste 3 nummers.

avatar van Ducoz
4,0
aERodynamIC schreef:
Zeker een mooi album (de afsluiter absoluut ook, juist die), maar ondanks dat weet het me vooralsnog niet enorm te raken en blijft het slechts bij 'een mooi album', meer niet.

Misschien heeft het meer tijd nodig.


De afsluiter heeft in zijn minimaliteit en verschuivende hoge tonen (glass slide op een gitaar? Viool? Zingende zaag? Ben er nog niet helemaal over uit) doet ook een beetje aan de combinatie Cave/Ellis denken, alleen dan minder wee moedig en direct.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:07 uur

geplaatst: vandaag om 00:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.