Mocht Jeffrey Foucault afgelopen dinsdag zien in LuxorLive te Arnhem. Wat een (h)eerlijke stem, krachtig, emotievol. Jeffrey begon zijn set met het spelen van een groot deel van Blood Brothers en dat kwam live heel goed tot zijn recht, misschien nog wel beter dan op CD. Speelde geconcentreerd, focus op muziek en band, maar kwam later lekker los en bleek onderkoelde humor te hebben. Tweede helft meer nadruk op wat ouder werk, met name van zijn hoogtepunten Ghost repeater, Horse latitudes en Stripping cane.
Jeffrey had een strakke band bij zich en is een van de meest onderschatte en talentvolle americana-artiesten. Met op Blood Brothers hier en daar invloeden van zowel de bluesy als de soul-kant, deze cd behoort wat mij betreft tot zijn sterkere werk.