menu

Soulsavers - It's Not How Far You Fall, It's The Way You Land (2007)

mijn stem
3,84 (111)
111 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: V2

  1. Revival (4:11)

    met Mark Lanegan

  2. Ghosts of You & Me (4:14)

    met Mark Lanegan en P.W. Long

  3. Paper Money (3:19)

    met Mark Lanegan

  4. Ask the Dust (4:17)
  5. Spiritual (5:34)

    met Mark Lanegan

  6. Kingdoms of Rain (3:52)

    met Mark Lanegan en Jimi Goodwin

  7. Through My Sails (3:27)

    met Mark Lanegan en Bonnie "Prince" Billy

  8. Arizona Bay (4:59)
  9. Jesus of Nothing (4:12)

    met Mark Lanegan

  10. No Expectations (8:26)

    met Mark Lanegan

totale tijdsduur: 46:31
zoeken in:
avatar van Klumpie
4,0
Niemand minder dan Mark Lanegan en Will Oldham zijn hier komen opdraven om de Soulsavers te ondersteunen. Mark Lanegan zingt zelfs op 8 van de 10 nummers.

Na 1 luisterbeurt kan ik wel toegeven dat dit een geslaagde album is. Zelf omschrijven ze deze muziek als een mix tussen Hip-Hop, Rock, Pop, Country, Soul en Gospel.

Voor iedere MuMe liefhebber van Blur, Nick Cave, Velvet Underground en 16 Horsepower een aanrader. Maar dit heb ik van horen zeggen. (Moet Blur, Nick Cave en 16 Horsepower nog horen )

4*

sxesven
Ook een aanrader voor liefhebbers van Oldham? Die naam wekt namelijk míjn interesse.

avatar van Klumpie
4,0
Op het album 'I See A Darkness' na, ken ik niks van Will Oldham. Afgaande op dat album, klinkt dit toch wel iets anders. Will Oldham doet slechts mee met de cover Through My Sails van Neil Young, dus een grote bijdrage levert hij niet aan deze plaat. Toch kan ik je deze plaat adviseren.

4,0
Klopt, maf genoeg wordt Will Oldham speciaal venoemd op de sticker op de voorkant, maar zingt hij slechts in één nummer mee inderdaad.....

4,0
Vanaf 4 april te koop klopt ook niet trouwens... HIj lag gisteren al in de winkel (en gisteravond ook bij mij thuis )

sxesven
ajhaan schreef:
Klopt, maf genoeg wordt Will Oldham speciaal venoemd op de sticker op de voorkant, maar zingt hij slechts in één nummer mee inderdaad.....

't Is dan ook niet de minste naam.

avatar van Klumpie
4,0
Spiritual is echt een topnummer. Ook Kingdoms of Rain en Revival zijn top. Mark Lanegan op z'n best, wat heeft de man toch een fantastische zwoele stem.

avatar van Woody
Nu in de luisterpaal. Klinkt lekker, wel een beetje zoetjes. Daarop kan de Oldham liefhebber wel afknappen.

avatar van mkrake
4,5
Beetje zoetjes???? Vind het zelf een sober en ingetogen album. Bevalt me na een paar keer luisteren trouwens bijzonder goed. Nummer Ghosts Of You & Me en Paper Money op dit moment mijn favorieten (doet me denken aan Massive Attack). De cover van de Stones; No Expectations is trouwens fantastisch uitgevoerd

avatar van aERodynamIC
4,0
Daar zit je dan: zondagnacht. Hele dag wat chagerijnig geweest. Eindelijk vakantie, eindelijk van de zon genieten en dan blijkt het even over te zijn met het mooie weer. Getrol van mede-users. Het maakt het er niet beter op. Zin om nog wat te schrijven? Nee niet meer.
Maar dan ga je naar een concert (The Veils) en je humeur blijkt opgeknapt en je steekt de denkbeeldige middelvinger op naar alles en iedereen en je draait It's Not How Far You Fall, It's The Way You Land van Soulsavers.
De perfecte plaat voor dit nachtelijke uur. De perfecte plaat om alle gezeik eens lekker achter je te laten en je nergens een ruk van aan te trekken.

Want wow waar komt Langegan toch weer mee aanzetten zeg. Alles waar deze man bij betrokken raakt verandert spontaan in iets moois.
Alleen al opener Revival. Ik kwam dit album op het spoor door het lezen van een lovend stukje in een glossy magazine. Ja dames en heren: een glossy (!) magazine.
Daar stond iets van "Wie bang is in het donker moet deze duistere muziek alleen overdag afspelen. Mark Lanegan geeft met zijn superzware stemgeluid een moody sfeer aan de echoënde electroklanken van de Soulsavers. Dat levert intense miniatuurtjes op, afgewisseld met haast gospelachtige slowdance. Haast te mooi om waar te zijn".
En verdomd: dat klopt als een bus, dat bewijst deze opener al.
En dat duistere wordt alleen maar spannender als Ghosts Of You And Me inzet. Dezelfde donkere mood als die Massive Attack op het door mij geliefde Mezzanine laat horen. Donker en uiterst spannend. Daarbuiten vind ik het ook uitermate sexy.
Sexy en geil zijn ook termen die me te binnen schieten als ik Paper Money hoor. Absoluut behorend tot de sterkste nummers op dit album.
Heel knap om een nummer tegelijkertijd zwoel, sexy, geil, angstaanjagend en duister te doen laten klinken.
Ask The Dust benadert die Mezzanine-sfeer van Massive Attack weer erg goed. Het is de perfecte soundtrack voor de late uurtjes. En de gitaarerupties die dan opdoemen geven het dan weer een spooky sfeertje mee.
Ik ben niet zo'n spiritueel ingesteld mens, maar als ik Spiritual (een cover van de band Spain) beluister ontstaat er wel degelijk een bijzondere ervaring. Dan lukt het zelfs om mij in een hogere sfeer te krijgen.
Kingdoms Of Rain is een gevaarlijke cover. Dit nummer staat op Lanegans album Whiskey for the Holy Ghost en eigenlijk was dat nummer al perfect. Toch vind ik het goed passen op dit album en is het mooi gemaakt.
Through My Sails (een Neil Young cover) heeft wat plechtigs in zich en benadert een sfeer zoals ook Sigur Ros dat weet op te roepen. Niet dat het daar op lijkt, maar qua beleving ligt het er niet ver van af. Dat Will Oldham meedoet is een leuk gegeven, maar zijn invloed is niet echt groot te noemen op dit nummer.
Arizona Bay heeft de stem van Lanegan niet nodig om toch tot een pareltje uit te groeien.
Jesus Of Nothing kent oosterse sferen en dat lijkt een vreemde combinatie met de stem van Lanegan. Juist dat vreemde maakt het voor mij alleen maar boeiender, maar ik kan me voorstellen dat de echte fans niet goed weten wat ze hier nu mee aan moeten.
No Expectations is een cover van The Rolling Stones. Het is een lang nummer dat ondanks de lengte nergens echt verveelt.
En dat gaat op voor het hele album moet ik zeggen. Een album dat me in zijn greep heeft weten te krijgen. Een album dat me over mijn bui heen heeft weten te tillen en me ook doet realiseren dat er toch eigenlijk een hoop mooie muziek gemaakt wordt. Fijn dat dit soort albums het levenslicht zien!

avatar van Mr. B
5,0
Goede recensie van dit album, ik ben het dan ook helemaal met je eens.

aERodynamIC schreef:

Kingdoms Of Rain is een gevaarlijke cover. Dit nummer staat op Lanegans album Whiskey for the Holy Ghost en eigenlijk was dat nummer al perfect. Toch vind ik het goed passen op dit album en is het mooi gemaakt.


Kingdoms Of Rain is inderdaad een gevaarlijke cover, maar wat een gevaarlijk mooie cover is dit geworden!

Zoals ik eerder ergens op internet heb gelezen vond iemand dat dit nummer al in zijn definitieve versie op Whiskey for the Holy Ghost staat en in zekere zin klopt dat wel, maar zelf vind ik deze versie toch een stukje beter.

De stem van Lanegan lijkt zwaarder te brommen dan ooit te voren, waardoor deze versie me direct naar de strot grijpt. Als die dit maal zingt ...this rain beats down like death... zie ik bloedroodgekleurde neerslag uit de hemel vallen en wordt het donkerste walhalla zichtbaar aan de verre horizon. En dan bijna tegen het fenominale einde van het nummer, weet ik niet wat ik hoor, maar het lijkt verdacht veel op Gregoriaans gezang of boedhistische monniken die Mark Lanegan vergezellen op zijn donkere tocht door het hiernamaals.

avatar van musicfriek
3,0
Ik ben niet zo heel erg bekend met Mark Lanegan (ja, ik weet het, moet me gaan staan schamen in een hoekje..), maar dit album verrast me toch wel. Het album met Isobell Campbell vond en vind ik nog steeds niet veel aan. Daarom was ik bang dat deze tegen zou vallen, maar gelukkig dus niet. Wel hele sobere muziek waar je voor in de stemming moet zijn. No Expactations en vooral Kingdoms of Rain springen er voor mij bij een eerste luisterbeurt uit.

avatar van Mr. B
5,0
musicfriek schreef:
Ik ben niet zo heel erg bekend met Mark Lanegan (ja, ik weet het, moet me gaan staan schamen in een hoekje..), maar dit album verrast me toch wel. Het album met Isobell Campbell vond en vind ik nog steeds niet veel aan. Daarom was ik bang dat deze tegen zou vallen, maar gelukkig dus niet. Wel hele sobere muziek waar je voor in de stemming moet zijn. No Expactations en vooral Kingdoms of Rain springen er voor mij bij een eerste luisterbeurt uit.


Als ik je een tip mag geven mbt Mark Lanegan probeer eens Field Songs en het fantastische coveralbum I'll Take Care Of You. Dan blijf je in dezelfde sfeer als dit album van de Soulsavers.

avatar van Tribal Gathering
4,5
Wat is dit toch weer een subliem album. Een advies voor iedere band die zelf niet over een goede zanger beschikt, huur gewoon Mark Lanegan in. Hij zingt graag op albums van andere artiesten en zorgt er meteen voor dat de waardering voor het album met minimaal een punt stijgt.

Wat een zanger....

Luister bijvoorbeeld naar Spiritual. Normaal heb ik helemaal niets met religieuze teksten, maar dit nummer is zo mooi.

Het was even wennen aan de combinatie Mark Lanegan en electronica, maar gelukkig zorgt deze in combinatie met diverse "echte" instrumenten voor een prachtig warm geheel.

Voorlopig mijn topper van 2007

avatar van miak
4,0
Een album geluisterd, omdat ik de single Revival erg leuk vond.
Revival is een ijzersterk nummer. Wat een stem!, lekker achtergrondkoortje, angstaanjagende drums en een heerlijke melodie. Duidelijk het sterkste nummer van de cd.
Daarna luister het gewoon lekker weg. Nog een hoogtepuntje komt bij het nummer Spiritual. Een mooie ballad, waar weer die stem zo goed tot zijn recht komt.
Wel jammer vind ik dat er zo veel covers op moeten staan. En de Rolling Stones covers No Expectations vind ik overbodig.
Toch 3,5*, met vooral veel lof voor de zanger Mark Lanegan. Toch misschien wat solowerk van hem luisteren.

avatar van mkrake
4,5
miak schreef:

Wel jammer vind ik dat er zo veel covers op moeten staan. En de Rolling Stones covers No Expectations vind ik overbodig.


Vind de covers zelf zeker een meerwaarde hebben, No expectations van de Stones toch kippevel hoor!!

avatar van Mr. B
5,0
10/07/07 Melkweg Oude Zaal

avatar van sq
sq
Gisteren toegevoegd aan programma van Roskilde

avatar van matthijs
5,0
Even een persoonlijke anekdote: drie jaar geleden ging het uit met mijn vriendin. Ik was extreem verdrietig. Toen ik het vorige (eerste) album van the Soulsavers hoorde ervaarde ik zo'n steun door de teksten (waar ik normaal zelden naar luister) en bezwerende muziek. Het leek wel alsof deze teksten speciaal voor mij geschreven waren! Het hielp me echt om er weer bovenop te komen. Nu, drie jaar later is het allang weer aan met mijn vriendin, beter dan ooit. En mijn wens die ik al drie jaar heb, om deze band live te zien, gaat overmorgen in vervulling!

beetje sentimenteel verhaal misschien, maar wilde t toch ff kwijt. enne, 'spiritual' van de nieuwe plaat is het mooiste gospelnummer dat ik ooit gehoord heb:)

avatar van korenbloem
2,5
een mooie "cover" van kingdom of rain.

3.5 sterren voor dit leuke album

avatar van Mr. B
5,0
Tijd om dit album weer eens te draaien, vooral nu de herfst weer voor de deur staat.

avatar van Martin Visser
4,0
Donkere en spirituele plaat

Het Britse electronicaduo Rich Machin en Ian Glover vormt de band Soulsavers. Maar ze maken geen plaat met z'n tweeën. Net als op het debuut, leunt de band ook nu weer zwaar op gastmuzikanten. En die gasten geven Machin en Glover dan meteen de hoofdrol. Op It's not how far you fall, it's the way you land (wat een onmogelijk lange titel is) is Will Oldham in de leadzang te horen, maar vooral Mark Lanegan die acht van de tien nummers heeft ingezongen. En daarmee is dit vooral ook een Lanegan-plaat geworden en daar is helemaal niets mis mee.

It's not how far... is een donker én een spiritueel album. Haal die diepdonkere stem van Lanegan voor de geest, concentreer je op het Jezusbeeldje op de hoes en je hebt meteen een eerste indruk van deze plaat. Opener Revival heeft een gospeltoon, inclusief koren, maar het is geen happydepeppie-muziek, zeker niet. De gordijnen moeten dicht, het licht gedimd en idealiter moeten de kaarsen of het haardvuur aan. O ja, een glas whiskey bij de hand ondersteunt de mood en de sfeer van deze plaat ook nog eens.

Hoogtepunt (en dieptepunt in sfeer en donkerte) is Spiritual, een cover van Spain die ook door Johanny Cash is gezongen. Lanegan roept Jezus zingend aan en laat hem in zijn diepste wanhoop weten dat hij niet alleen kan zijn: "Jesus. I don't wanna die alone." Het tempo is zeer laag, de tekst herhaalt zich en herhaalt zich en na vijfenhalve minuut ben je compleet in deze bede meegezogen. Nummers als deze nodigen vanzelf uit tot reflectie, introspectie, spiritualiteit. Het is lastig deze muziek met die van andere artiesten te vergelijken. Maar die combinatie van donker en spiritueel kom je bijvoorbeeld ook bij Daniel Lanois tegen en bij U2 op Achtung baby.

Op de tweede helft van het album staan meer covers, zoals Through my sails van Neil Young en No expectations van Rolling Stones. Gelukkig covert Soulsavers geen reeds afgekloven nummers en verder hebben ze een zo eigen stijl dat wat hoge covergehalte niet hinderlijk is. Het bijzondere aan die stijl is de veelzijdigheid. Elk nummer krijgt een eigen sfeer. Soms is dat soul, dan weer lounge, rock of donkere dance. Maar die stijlen liggen er wel steeds dik bovenop. Voor nuance en fijnzinnigheid is geen ruimte. Soulsavers smeert de muzikale boterham dik: vette geluiden, effecten, ritmes, gitaren. Lekker stevig aangezette muziek en lekker eigenzinnig.

avatar van Musico Pinjo
4,0
Heel prettig album! De nummers waar Lanegan niet op meedoet zakken voor mij direct naar middelmaat, maar dat komt misschien omdat ik geen electronicafan ben. Stem van Mark Lanegan geeft het wel precies het juiste gevoel.

avatar van FLUOman
4,5
Donker, donker, donker, maar o zo mooi! Vooral Lanegans bijdrages maken dit album énorm de moeite!

avatar van lebowski
4,0
Martin Visser schreef:
Hoogtepunt (en dieptepunt in sfeer en donkerte) is Spiritual, een cover van Spain die ook door Johanny Cash is gezongen.


Helemaal mee eens, en over Johnny Cash gesproken, op het slotnummer lijkt hij wel gereïncarneerd.

Prachtige plaat zeg! 4*

avatar van Cor
4,0
Cor
Wat een prachtig geluid heeft dit Soulsavers. Trage, groovy ritmes met een op toetsen gebaseerd klankenpalet. En daarover heen grauwen de stoflongen van Mark Lanegan. Ik ben er flink van onder de indruk. Hier en daar een echo van Portishead. De minste nummers vind ik nog de Young en Stones covers. Hadden ze van mij niet hoeven doen. Daarom geen 4,5 ster, maar ik vind het verder o zo mooi. Ben deze plaat gaan luisteren als opmaat voor 'Broken', waar ik hele goede geluiden over hoor/lees. Ben benieuwd.

avatar van Ducoz
4,0
Prachtige plaat, met uiteraard weer een fantastische Lanegan!
Ook een fantastische cover van The Stones!

avatar van deric raven
4,0
Verantwoording bij de hemelpoort.
Mark Lanegan op auditie bij God.
Voor de hoofdrol van gevallen engel.
Gospelkoor wat hem ondersteund.
Op de knieën dwingt.
Een gebroken man.
Blind geslagen door wantrouwen.
Gehard door de aardse hel.
Revival.
Hoe mooi kan een samenwerking klinken.
Kwetsbaarheid in zijn puurste vorm.

Vervolgens de overgang naar het verrotte innerlijke.
Contrast kan zo groot zijn.
Wereldzanger met schizofreen stemgeluid.
Alsof er steeds weer een andere wezen zich opdringt.
Ghost Of You And Me is dreigend.
Onweersbui in opkomst.
De regenboog van de opener vervaagd in grijstinten.

Paper Money is Twin Peaks.
De achteruitsprekende dwerg die een dansje waagt.
Je hoort hoe de demonen een weg naar buiten vechten.
Gevangen in een gesloten persoonlijkheid.

Vervolgens een sterk stukje Soulsavers.
Hierbij is zang overbodig.
Muziek alleen roept al genoeg beelden op.
Ask The Dust is ondergaande zon.
Romantiek die veranderd in angst.
Als de totale duisternis is toe getreden.

Stervensproces.
Oproepen van Jezus.
Omgeven door vrienden.
Wetend dat jij als enige aan deze reis zult beginnen.
Ook al wordt je ondersteund door naasten.
Flashbacks op het leven.
Ritual.
Ergens klinken rustgevende tonen.
Overgave en leegte.

Stoere praatjes.
Niet bang zijn voor de dood.
Ondertussen van binnen kapot gaan.
Zichzelf als martelaar neerzetten.
Duidelijke verwijzingen naar het destructieve gedrag van Lanegan.
Ten tijden van Whiskey for the Holy Ghost.
Waar het origineel ook op te vinden is.
Kingdoms Of Rain.

Vervolgens hoor je bijna Nick Cave.
Vioolspel wat doet denken aan Warren Ellis.
Raakvlakken met het Murder Ballads album.
Ik ben geen liefhebber vanWill Oldham.
Maar de toevoegende waarde is groot op Through My Sails.
Zijn tweede stem maakt het af.

Klimaatverandering in Arizona Bay.
Winter lost de herfst af.
Gekluisterd aan barre omstandigheden.
Wachtend om het stokje weer over te dragen.
Het ultieme Miles Davis gevoel.
Op een regenachtige avond.
In slaap wiegend door een muziekdoosje.

Nachtmerrie van Lanegan.
Terugkerende dromen over een naderend einde.
Thematiek van It's Not How Far You Fall, It's The Way You Land.
Nogmaals gezongen in Jesus Of Nothing.
De fase van acceptatie is ingetreden.

No Expectations is de passende afsluiter.
Bereiken van het eindstation.
Alleen wachtend op het perron.
Schuifdeuren openen zich.
Fel licht schijnt naar binnen.
De kleur van de eeuwigheid.
God zag dat het goed was.

avatar van Ducoz
4,0
Goede recensie of bespreking Deric!

Ik vind dit echt een perfecte plaat voor snachts

avatar van Ducoz
4,0
Om nog even terug te komen.

De plaat zit vol mist, wazige kroegen en flikkerende lantaarn palen.
De plaat na het uitgaan, begint met Revival wat een ingetogen begin is, een mooie afsluiting van een avond.
De donkere straten, niemand om je heen. De temperatuur is toch al gedaald naar 10 graden en er lopen witte wieven op de slootjes tussen de weilanden.
Niets kan je wat maken, je vliegt als het waren over de weg. De melancholiek, de schoonheid.
Het vangt je 's nachts, geen ander moment van de dag kan deze plaat mij zo inpakken als deze.
Extra blokje om, plaat duurt net te lang voor de terug weg.. nog 2 nummers te gaan.
Schemerig parkje, op een bank.. langzaam begint het donker in grijs te veranderen.
No Expectations doet zijn wonderen, nog nooit is de nacht voor mij zo mooi geweest

avatar van henkiev
5,0
Prachtplaat !!

Gast
geplaatst: vandaag om 11:42 uur

geplaatst: vandaag om 11:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.