menu

Cat Power - Wanderer (2018)

mijn stem
3,62 (58)
58 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Domino

  1. Wanderer (1:14)
  2. In Your Face (4:11)
  3. You Get (3:43)
  4. Woman (4:50)

    met Lana Del Rey

  5. Horizon (4:24)
  6. Stay (3:58)
  7. Black (3:56)
  8. Robbin Hood (2:10)
  9. Nothing Really Matters (3:12)
  10. Me Voy (4:00)
  11. Wanderer / Exit (2:19)
totale tijdsduur: 37:57
zoeken in:
Bombus
Fijn vooruitzicht, een nieuw album dit jaar.. Ik zag haar vorig jaar voor het eerst live, alleen met een gitaar en piano. Benieuwd hoe dit uit gaat pakken op het Wanderer.

avatar van herman
Woman is wel een aardige song, maar ook net niet helemaal overtuigend. Op basis van de drie singles ben ik geneigd te zeggen dat de scherpe randjes er wat vanaf zijn (misschien maar beter ook in het geval van Chan). Rihanna-cover Stay had van mij niet zo gehoeven, maar misschien omdat Low daar ook al een soortgelijke cover van heeft gemaakt (die eigenlijk ook al niet zo heel best was).

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Cat Power - Wanderer - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Cat Power vergeet de bombast van haar vorige plaat en keert terug naar intieme popliedjes vol weemoed en schoonheid
Sun uit 2012 was achteraf bezien geen geslaagd experiment, al was het in commercieel opzicht de meest succesvolle plaat uit het oeuvre van Cat Power. Na een serie tegenslagen om bang van te worden keert Chan Marshall terug naar de basis en imponeert ze met bloedmooie popliedjes vol weemoed en vooral invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek. Wanderer is een plaat zonder opsmuk, maar vol emotie. Het is een plaat die direct onder de huid kruipt en niet van plan is om daar weg te gaan. Er was veel twijfel rond Cat Power, maar met deze prachtplaat neemt Chan Marshall alle twijfel weg.


Het is een tijd stil geweest rond Cat Power. Het laatste wapenfeit van de Amerikaanse singer-songwriter Chan Marshall stamde tot voor kort uit 2012 en het is zeker geen onomstreden wapenfeit.

Op Sun strooide Chan Marshall zes jaar geleden zeer driftig met elektronica, beats en een behoorlijk vol en overweldigend geluid. Sun was hierdoor mijlenver verwijderd van de platen waarmee de singer-songwriter, die werd geboren in Atlanta, Georgia, maar inmiddels al geruime tijd vanuit New York opereert, ooit doorbrak.

Ik vond Sun zes jaar geleden wel een spannende plaat, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik de plaat sindsdien niet meer heb beluisterd. Ik grijp in het geval van Cat Power nog steeds naar meer ingetogen prachtplaten als Moon Pix uit 1998 of You Are Free uit 2003 of juist naar het uiterst soulvolle The Greatest uit 2006.
Het zijn platen die vanaf nu stevige concurrentie krijgen van Cat Power’s nieuwe plaat, want met Wanderer revancheert Chan Marshall zich op indrukwekkende wijze voor de wat tegenvallende voorganger.

In de zes jaar die zijn verstreken sinds de release van The Sun is er nogal wat gebeurd in het leven van Chan Marshall. Een zeldzame ziekte kostte haar bijna het leven, ze beviel betrekkelijk onverwacht van een zoon en raakte ook nog eens verzeild in een stevig conflict met haar platenmaatschappij waarmee ze uiteindelijk ook brak. Het is niet eens alles, want er kwamen ook nog verbroken relaties, verslavingen en psychische problemen voorbij in het enerverende maar niet altijd makkelijke leven van Chan Marshall.

Wanderer kwam er dus niet zonder slag of stoot, maar wat is het een mooie en rustgevende plaat geworden. Waar voorganger Sun opviel door een overvol geluid, kiest Chan Marshall op een nieuwe plaat vooral voor een behoorlijk ingetogen geluid met een belangrijke rol voor de akoestische gitaar en de piano. In muzikaal opzicht keert Chan Marshall vooral terug naar de folk en blues van haar vroege platen, al flirt ze zeer incidenteel ook nog met de soul die zo dominant aanwezig was op het succesvolle en bejubelde The Greatest.

Wanderer opent met een ruim een minuut durende en wat pastoraal klinkende song, maar hierna landt de plaat in stemmige organische klanken en de nog altijd betoverend mooie stem van Chan Marshall. Ik vind de Amerikaanse singer-songwriter persoonlijk het best in stemmig ingekleurde songs met zwoele vocalen en die songs zijn ruim vertegenwoordigd op Wanderer.

Cat Power keert op haar nieuwe plaat terug naar de Amerikaanse rootsmuziek en vergeet alle blinkende lichtjes van haar vorige plaat, die het in commercieel opzicht overigens goed deed. Verrassende gast op Wanderer is Lana Del Rey die tekent voor een mooi duet, maar minstens even verrassend is Cat Power’s cover van Rihanna’s Stay; een cover die hier en daar fel bekritiseerd wordt, maar ik vind de van alle opsmuk ontdane versie van Chan Marshall wel geslaagd.

Amerikaanse rootsmuziek staat centraal op de nieuwe plaat van Cat Power, maar Chan Marshall geeft haar eigen draai aan invloeden uit deze muziek en heeft zeker geen typische rootsplaat gemaakt. Het is wel een plaat die van alles met je doet. De intieme en vaak wat donkere songs van Cat Power op Wanderer kwamen bij mij direct flink binnen en de impact van de ingetogen en vaak wat weemoedig klinkende songs wordt alleen maar groter naarmate ik ze vaker hoor.

Na 38 minuten sluit de plaat net zo pastoraal als hij is begonnen, maar de betovering is na deze 38 minuten compleet. In commercieel opzicht moet Chan Marshall vast een flinke veer laten met Wandere, maar in artistiek opzicht schuurt ze dicht tegen haar allerbeste werk aan en misschien heeft ze zelfs wel haar beste plaat afgeleverd. Goed dat ze terug is. Erwin Zijleman

Bombus
Cat Power op haar best, de kale begeleiding (single Woman is prima maar representeert het album totaal niet) roept herinneringen op aan The Covers Record. Het is ingetogen, spaarzaam en bloedmooi wat mij betreft.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Rihanna's Stay wordt ondertussen steeds vaker gecoverd.

Deze door Cat moet nog bezinken maar van de versie's die ik ken vind ik nog die door CHVRCHES de mooiste.

avatar van -SprayIt-
Berichten verplaatst naar Recensies

4,0
Tegen alle verwachtingen in - voorganger 'Sun' was maar een kwakkelplaat - heeft Chan Marshall met deze 'Wanderer' nog eens een juweel van een plaat afgeleverd: ingetogen, balsemend en omfloerst. Marshall heeft altijd op een dun koord gedanst: haar songs en stem neigen naar monotonie en dat kan of hypnotisch of vervelend worden. Op deze plaat haalt het hypnotische echter moeiteloos de bovenhand, al helpt het misschien dat ik dezer dagen in de juiste mood ben. Van haar platen vind ik 'You are free' nog altijd de beste (ijzersterke nummers, veel variatie en dynamiek), maar deze is een prima tweede. ('The greatest' en vooral het deprimerende 'Moon Pix' heb ik altijd wat overroepen gevonden.)


avatar van WesleyX16
4,0
Toen ik Wanderer, Woman en Stay hoorde, was ik niet zo overtuigd. Al vind Woman zeker de moeite waard. De rest van het album mag er wezen. Wat kan ingetogen muziek toch heel mooi zijn. Het hoeft dus niet altijd hard of vol te klinken. En Me Voy en In Your Face die ze achter elkaar zong, vind ik prachtige gevoelige nummers. Live kan ze me ook heel erg overtuigen.

Kalamitsi
Van de wat meer toegankelijke albums van haar heeft deze mijn hart gestolen. Het commentaar van erwinz raakt voor mij de essentie van het waarom.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:06 uur

geplaatst: vandaag om 12:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.