Big K.R.I.T. vist Bun B op.
Na Trill OG: The Epilogue had ik om eerlijk te zijn niet veel zin meer in een nieuw album van Bun B, na zo'n tegenvaller had ik genoeg met zijn oude materiaal. In 2017 kwam echter het nieuws naar buiten dat niemand minder dan Big K.R.I.T. het nieuwe album van Bun B zou produceren. KRIT is diegene dat voor mij persoonlijk het dichtst bij de sound en gevoel van UGK van weleer komt dus mijn vertrouwen in een project van Bun was voorzichtig terug.
Midden 2018 was Return of the Trill er dan eindelijk, Big K.R.I.T. heeft het niet volledig geproduceerd maar is wel één van de executive producers. Hij heeft 6 beats op dit album (de eerste twee, Outta Season, Blood on the Dash, Slow It Down en Gone Away) en is maar liefst 5 keer te horen.
Waar Bun B bij de twee Trill OG-albums experimenteerde en meer afstand nam van de warme Southern-sound gaat hij op dit vijfde soloalbum volledig terug naar de roots.
De collaborateurs houden ook meer steek dan die van de twee voorgaande albums. Naast KRIT produceren onder andere Big E, Mannie Fresh, BeatKing en Cory Mo ook op deze plaat.
Qua gastartiesten zijn naast KRIT namen zoals Killa Kyleon, T.I., Slim Thug, Lil' Keke, Lil' Wayne en 8Ball & MJG exact hetgeen wat je wil op een plaat van deze levende legende. Wijlen Pimp C is zelfs tijdens korte interludes op U a Bitch nog eens te horen op een LP van zijn oude partner.
Blood on the Dash vind ik het hoogtepunt. Bun rapt sterk en laat zijn storytelling skills nog eens zien op de heerlijke productie van KRIT, het refrein door die laatstgenoemde en Gary Clark, Jr. maakt het plaatje af. Zoals te verwachten valt behoren de overige 5 producties van KRIT ook tot de sterkste punten van Return of the Trill.
KnowWhatImSayin is een heerlijk Southern nummer met H-Town buren Slim Thug en Killa Kyleon. Hoes from da Hood met BeatKing is een lekker knallertje. U a Bitch "van" UGK met een productie van Cory Mo is ook goed comfortabel. Grow Up is een leuke reünie met andere grootheden 8Ball & MJG.
Er staan ook een paar vreemde keuzes op dit album dat het toch weerhoudt van een betere score.
Het door Mannie Fresh geproduceerde Traphandz met Yo Gotti en 2 Chainz klinkt veel commerciëler en meer opgetogen dan de bulk van het album. Het is een leuk nummer maar het past niet geheel bij de sfeer van het album om eerlijk te zijn. Myself met Run the Jewels (+ beat van El-P) had beter tot zijn recht gekomen op een album van dat duo. Rudeboi met Lil' Wayne is een Reggae-achtig nummer geworden waar beide heren ook zo'n accent imiteren, heel vreemd... veruit het minste nummer op de plaat. Never Going Back vind ik ook niet zo'n geslaagd experiment wegens de mindere beat en de bijdrage van UK-rapper Giggs.
Volgens mij had er meer ingezeten als Big K.R.I.T. meer beats verzorgd had maar al bij al was dit toch een goede comeback van Bun B. Persoonlijk blijf ik duimen of er ooit een volwaardig collaboratiealbum van beide heren zou komen!
Stevige 3,5*!