Tamino - Amir (2018)

Mijn eerste reactie was gelijkaardig. Dat is vooral het immense contrast met de voorganger, denk ik.

Naar zijn normen verrassend luchtig en toegankelijk, dat zijn we niet van hem gewoon. Het lijkt muzikaal wel een nieuwe worp van Mooneye, wat zeker geen verwijt is. Maar dan wel met de Tamino-saus, een dressing aan kwaliteit en eigenzinnige zangritmes, erdoorheen. Na tig luisterbeurten ben ik wel mee.

Volgens Tamino één van zijn meest persoonlijke songs die hem het nauwst aan z'n hart ligt. Nog geen idee waarom juist.

Ik heb mijn Tamino ook het liefst zo duister en melancholisch mogelijk, maar Fascination is in al zijn eenvoud wel een krachtige song met schitterende zanglijnen. Een waterig zonnetje, voor deze keer dan.

Verses is tamelijk briljant

4 sterren voor dit album. Hier staan een aantal songs op van absolute wereldklasse: Cigar, Habibi en indigo night. Ook het nummer Tummy vind ik heel mooi. De rest van het album luistert zeker niet onplezierig maar haalt m.i. niet dat niveau.
Maar wat een mooie stem heeft deze Tamino. Ik wil ook iedereen aanraden: als je een keer de kans krijgt Tamino live te zien, gelijk doen!
Het is betoverend!