Anouk - Wen D'r Maar Aan (2018)

Ik wel. Ze is te profesioneel om te weten hoe ze aandacht kan genereren. Soms met een zacht liedje, soms met een irritant grote bek (idols) en nu dit zielige toneelstukje weer. Het lijkt het Jett Rebelsyndroom wel. Mooi dat op fb opeens de EO belangstelling voor haar had. Red mij?.
Wat je in ieder geval zeker weet is dat er een tournee of cd gepromoot moet worden. Niks mis mee om reclame maken hoor. Zolang het maar eerlijk is en het product goed. Anouk is een grote Nederlandse artiest maar ik heb met beide zo mijn twijfels.

Het antwoord is dus nee, het valt niet mee. Ook niet een heel klein beetje; wat een wanproduct. En die rijmelarij van de single was dus ook geen toeval, ze trekt het letterlijk van begin tot eind door. Als haar stem dan ook nog eens niet gemaakt is voor deze tak van sport, dan blijft er totaal niets positiefs over. Een 1 dus.

Trieste prestatie voor zo'n artiest.

Anouk in het Nederlands vind ik erg prettig; het klinkt voor mij natuurlijker van haar trucje in het Engels. Cd klinkt lekker, maar niet constant van kwaliteit. De teksten zijn redelijk, maar er zitten geen toppers tussen.

Ik vind het wel mooi. Anouk zingt eerder engelachtig dan als een rockchick met attitude. Wat dat betreft had ik juist in het Nederlands daar meer van verwacht. Maar afgezien daarvan goed luisterbaar.

Pak een stoel en ga ff zitten. Om het hoge woord er meteen maar uit te slingeren: dit valt om de dooie dood geheel niet mee.

Was ik redacteur bij een uitgeverij en een schrijver leverde een dergelijk soort proza in als concept/materiaal voor een artikel of een kort verhaal zou ik zeggen: "neem maar mee, berg maar op en kijk er later nog eens na, als je je weer goed voelt" - tekstueel is het een mentale egodump waar ik totaal niets mee kan: haatdragend ("huichelaar" en "rotkop") cum opendeurproza ("morgen is de toekomst, gisteren is geweest").

Nederlandse taal - "sanity"? Het metrum klopt totaal niet: "voorbijjijjij" (Lawaai) "jouououw" (Lente); Anouk slingert zich met moeite door ontbrekende of overtallige lettergrepen. Hinkstapmetrum. Nou en dan die fraaie teksten nog; "Ik heb het met jouw rotkop gehad" (Het is klaar") - Anouk gaat duidelijk voor de Martinus Nijhoffprijs in het Nederlandse chanson.

Zet Wen d'r maar aan - naast Je suis comme je suis (Wende) - d'r is ook een hartverscheurende versie van - ik dacht - Brel en dan weet je waar je aan toe bent. Ik ga ondanks 2* beluisteren geen cijfer geven, want negatieve cijfers kan je niet geven; metrum, tekst is zo beneden NAP dat ik nu snel met iets anders mentaal ga flossen

Het zal wel aan mij liggen maar vind het wel lekker klinken en hou gewoon van d'r stem!

Als je op zoek bent naar gladgestreken teksten en mooie volzinnen die volmaakt de Nederlandse taal volgen, dan moet je dit album zeker niet gaan luisteren. Het is juist dat Anouk dit niet doet, wat dit album zo speciaal maakt.

Het is geen glad geproduceerd album, maar een rauw, rommelig, chaotische eenheid, wat dit album een speciaal karakter geeft. Dat Anouk in het Nederlands zingt, vindt ze zelf waarschijnlijk ook moeilijk. Niet omdat ze dit niet kan, maar omdat het extra kwetsbaar is. En dat komt heel duidelijk naar voren.

Dat alles wat Mjuman aanvoert als reden dat het album een absolute flop is, maakt het voor mij juist een fantastisch album om te luisteren.

Ondanks dat ik meer Nederlands van Anouk zou ik willen horen, hoop ik dat ze het hier bij laat. Dan blijft dit een speciaal album.

Dat laatste is op zich een aardige paradox waarmee je zult moeten leren leven; normaliter hoop je juist dat als een artiest/band een prima album maakt dat ze zo doorgaan.

Verder valt over smaak niet te twisten - evenmin dat je smaak zich kan blijven ontwikkelen, zeker wanneer er nog genoeg andere (goede) muziek te ondekken valt.

Gelukkig verschillen mensen van smaak...

Iedereen moet maar maken wat hij of zij wil, als ik maar mag zeggen dat dit soort muziek precies binnen de lijntjes kleurt van de Nederlandse drek waar we al 30+ jaar mee worden vervuild. Platte, quasi poëtische, maar vooral gekunstelde teksten, waar nul comma nul fantasie nog bij nodig is; arrangementen met 110% clichés... tja. Geniet ervan, als je het mooi vindt.

Was erg benieuwd. Anouk in het Nederlands. Begin van haar carrière leuke muziek horen voorbij komen. En al een tijdje niet meer gevolgd wat ze deed. Had ik maar beter kunnen volhouden. Wat een verschrikking, inderdaad je puurste rijmelarij.

Dit viel niet tegen.
Ik vind Anouk in Nederlands niet zo goed als in het Engels, maar muzikaal borduurt ze voort op de voorgaande albums waarbij ze haar stem centraal zet. Dit levert weer een aantal mooie nummers op, maar tekstueel is Nederlands gewoon geen fijne taal.
Er zitten wat taalfouten in en de rijmelarij is niet altijd van een heel hoog niveau, maar ik ben positief verrast.

Zal in het Engels dan nog bomvoller met fouten zitten dan.
Omdat alles opvalt want je kan het woordelijk tot de kleinste nuance verstaan je moerstaal wegzetten als niet fijn is zo cheap.

Anouk doet wel alsof het haar allemaal niks doet wat mensen over haar zeggen en ik heb een masker opgezet enzovoorts, maar volgens mij doet het haar heel veel. Ze heeft het er namelijk constant over en maakt er ook nog liedjes over. Dusja met deze gedachte past het totaal bij de titel ''Fake it till you Die''. Maargoed, ik heb sowieso niet echt iets met haar als persoon. Maarja, dat moet je scheiden van haar muziek vind ik. Anders kan je bijna nergens meer naar luisteren.

Wen D'r Maar Aan, opzich een leuk nummer. Moest er wel even inkomen en ik schrok. Ohja het is Nederlands. Alleen is haar articulatie niet heel goed, want je hoort soms niet goed wat ze nou zingt.

Ik Mis Je en Jij zijn weer zulke typische Anouk nummers die gewoon weer zo slap zijn. Zo saai.

Liefde Kent Geen Haat klinkt al beter, maar ik vind het een beetje een kinderliedje op één of andere manier. Maar misschien komt het, omdat het vaak zo knullig klinkt in het Nederlands.

Kom terug vind ik wel een mooi nummer. Althans het begint mooi en de instrumenten zijn mooi, maar het refrein is weer zo simpel en weinig omhullend.

Red Mij saaaai. Het is klaar. Heel amateuristisch die tekst haha. De rest ga ik niet eens meer benoemen. Elk nummer is hetzelfde. Met een iets andere tekst. Alsof ze een boek voorleest. En dan is deze muziek echt geschikt voor de braderie in Leuven

Ik dacht dat het niet erger kon, maar dit is haar slechtste album van de hele reeks. Ze eindigt met een gemiddelde van 1,79* van al haar albums. Together Alone is nog haar beste album.