menu

Roine Stolt's The Flower King - Manifesto of an Alchemist (2018)

mijn stem
3,33 (15)
15 stemmen

Zweden
Rock
Label: Inside Out

  1. Rainsong (1:29)
  2. Lost America (9:51)
  3. Ze Pawns (8:27)
  4. High Road (12:31)
  5. Rio Grande (7:49)
  6. Next to a Hurricane (4:24)
  7. The Alchemist (6:57)
  8. Baby Angels (3:48)
  9. Six Thirty Wake-Up (4:18)
  10. The Spell of Money (9:48)
totale tijdsduur: 1:09:22
zoeken in:
avatar van pachag
Dubbele gevoelens hierbij.
Aan de ene kant ontzettend benieuwd naar een nieuw album van Roine Stolt!
Aan de andere kant, krijg ik toch ook een beetje een zure smaak in m'n mond...

Het begon al met de vooraankondiging van het concert dat ter ere van het 25 jarige jubileum van het InsideOut label gehouden zal worden.
Spock's Beard en "Roine Stolt's The Flower Kings Revisited"...
Alleen Hasse Fröberg en Jonas Reingold zijn overgebleven.
Tomas Bodin was niet van tevoren ingelicht en hoorde via de mailing list dat hij niet mee zou doen aan dit feestje.

Het lijkt alsof Roine (die ik als gitarist en componist enorm hoog heb zitten!) de touwtjes nog steviger in handen wil houden. In een Facebook bericht geeft hij op een slimme manier een draai aan de Flower Kings geschiedenis door het een project te noemen.
Als klap op de vuurpijl brengt hij dit jaar dus een album uit waarbij de naam al aangeeft dat hij de soevereine alleenheerser is. Niet langer "The Flower Kings", maar Roine Stolt is The Flower King.

Ik weet dat Roine uiteindelijk de leider van de band is en min of meer kan doen met zijn Flower Kings wat hij wil. Toch kan ik een bepaalde mate van teleurstelling in de opzet niet helemaal onderdrukken.

Maargoed, dat zijn de emoties die ik erbij heb. Ondanks dit alles, ben ik enorm benieuwd naar dit album. Zoals ik al zei ben ik erg fan van Roine's muziek en ik verwacht dat ik over een aantal maanden toch met plezier dit schijfje beluister.

avatar van meesterdch
Is het niet juist mooi op deze manier? De cirkel is rond... het begon met het solo album van Roine, The Flower King.... en het eindigt eigenlijk ook zo. Hoewel ik de bijdrage van Bodin op Garden of Dreams altijd zeer heb kunnen waarderen en ook zijn keyboardspel heerlijk was, waren zijn latere bijdragen aan de composities nooit de beste stukken. The Flower Kings was altijd al Roine met een band. En ook een band die regelmatig van samenstelling veranderde. Zowel op drums, bas als zang hebben we genoeg veranderingen gezien. Er was ook al een live album waar Tomas niet op te horen was. Kortom: zolang Roine aan het stuur zit, mogen ze het van mij alles noemen. Ik ga luisteren.


avatar van namsaap
3,5
De LP heeft hier gisteren en vanmorgen al een aantal luisterbeurten gehad. De eerste indruk is voorzichtig positief, maar een plaat van Roine heeft tijd nodig om zich te laten doorgronden. Ik wacht daarom nog even met een beoordeling.

avatar van namsaap
3,5
Diverse luisterbeurten verder kan ik een lichte teleurstelling toch niet onderdrukken. Wellicht dat mijn verwachtingen na de geweldige albums met The Sea Within en Anderson/Stolt ook te hoog waren, maar dat niveau wordt op dit album zeker niet gehaald.

Waar de meeste TFK-albums wel wat mindere nummers kennen, is dit album in z'n geheel van datzelfde
'wat mindere' niveau. Goed, maar nergens geweldig. Of het moet misschien het nummer The Alchemist zijn waar ik met name dankzij het spel van Rob Townsend geboeid luister.

Volgende maand zie ik de beste man met z'n TFK revisited live. Wellicht dat de nummers dan beter uit de verf komen. Vooralsnog 3,5 sterren.

avatar van codex
Gisteravond in de Boerderij aanschouwd, double bill met Spock's Beard. Hoewel groot progliefhebber, heb ik beide bands altijd links laten liggen (Spock's Beard ben ik gewoon nooit aan toe gekomen, the Flower Kings hadden een weinig originele indruk achtergelaten).
Het concert: Weinig bekend met Stolt's werk (maar dus wel met het genre), ging ik er blanco in. Wat een eindeloze aan elkaar gebreide progrock-cliche's zeg. Kop noch staart, saai en vervelend, met een wandelende Head & Shoulders reclame als zanger; aansteller met een bij vlagen hoog EO gehalte (wat ik eerder bij Spock's Beard had verwacht). Om over de zangkwaliteiten van Roine Stolt zelf maar te zwijgen... Erg teleurstellend. Jammer, want de heren hebben genoeg kwaliteiten om wel iets goeds neer te zetten.
Spock's Beard was een zeer aangename verrassing. Wat een professionaliteit en spelplezier zeg.

Het album? Nog onvoldoende beluisterd om er een mening over te kunnen vormen. Eerst maar eens Spock's Beard ontdekken...

avatar van Bonk
2,5
Na enkele luisterbeurten moet ik toch echt concluderen dat ook hier blijkbaar weer geldt, zoals wel vaker in bands, dat het geheel meer is als de som der delen. En of Roine Stolt zich dat onvoldoende gerealiseerd heeft is voor mij natuurlijk alleen maar gissen, maar ik vind niet dat het The Flower Kings goed gedaan heeft om onder deze naam door te gaan en het qua naam alleen al niet meer om de band draait maar blijkbaar om één persoon.

En natuurlijk weet ik niet of dat dan in de studio ook zo gegaan is, maar dit album laat wel een beetje die indruk achter. Alsof er best wel mooie composities gemaakt waren, maar om die écht tot een hoger niveau te tillen had er nog wel even tegengas gegeven mogen worden, of een onverwachtse twist toegevoegd mogen worden.

Want nu mist het, ondanks dat er prima gemusiceerd wordt, net dat beetje dynamiek en verrassing, waardoor het geregeld neigt naar eentonigheid, herhaling en 'kabbelen'. En dat is natuurlijk funest voor een prog album. Dat je gaat geregeld gaat denken: 'oké, nu weet ik het wel jongens, maak maar een eind aan dit nummer.' En dat het dan toch nog wel best lang duurt voordat dat zover is.

En zoals hierboven al aangehaald, die nummers zaten altijd al wel in meer of mindere mate op de Flower Kingsalbums, maar dan stonden er geregeld ook geweldige nummers tegenover waardoor je van je sokken werd geblazen of in verwondering achterbleef hoe ze dit verzonnen hadden.

En als die nummers er nu niet op staan en de verrassing volledig ontbreekt, vind ik dat je dus, ondanks het aardige gemusiceer, gewoonweg uitkomt op een onvoldoende.

avatar van Scherprechter
3,5
Dit album laat zien dat Roine Stolt het bijna helemaal alleen kan in The Flower Kings. Aan zijn aandeel hier te zien is hij voor ongeveer 3/4 verantwoordelijk voor de inbreng in die groep en hier zelfs nog meer.
Dat is nu ook precies wat ik mis, inbreng van anderen.
Hoe goed en belangrijk Roine Stolt ook is, muziek wordt beter als je elkaar inspireert.
Ik vermoed dat dit als TFK album beter had geklonken. Met een groep die ook een stem heeft, arrangementen bijdraagt en een kritische noot kraakt als het resultaat tegenvalt.
Stolt heeft hier in korte tijd een album geproduceerd, waarop gewoon iets mist en al zijn ideeën kritiekloos zijn doorgevoerd.
Het is en blijft puik werk, maar het laat de indruk achter dat er meer in had gezeten.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:17 uur

geplaatst: vandaag om 18:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.