menu

Smog - Red Apple Falls (1997)

mijn stem
4,02 (167)
167 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Roots
Label: Drag City

  1. The Morning Paper (3:22)
  2. Blood Red Bird (4:01)
  3. Red Apples (5:06)
  4. I Was a Stranger (3:23)
  5. To Be of Use (5:41)
  6. Red Apple Falls (6:49)
  7. Ex-Con (3:35)
  8. Inspirational (6:25)
  9. Finer Days (4:50)
totale tijdsduur: 43:12
zoeken in:
sxesven
Maar eens een berichtje neerprenten hier - 16 stemmen en een 4,22 gemiddelde verder en nog niets, dat moet verholpen worden! Mijn precieze introductie tot Smog staat me niet echt meer bij, maar ik meen dat ik ooit eens wat tracks van A River Ain't Too Much to Love hoorde (jaja, ik was er laat bij, maar ach) en sindsdien behoorlijk gefascineerd was door Callahan en zijn plaatjes. Red Apple Falls was de eerste die ik aanschafte en het kwartje viel verre van onmiddelijk. Het beeld dat ik inmiddels van Smog had was dat van een mistroostige zwartkijker die zijn minimalistische schetjes sobertjes op plaat zet. Als dan een nummer als Ex-Con, volledig tegen de verwachtingen in, voorbijkomt, sta je toch even vreemd te kijken.

In ieder geval, niet belangrijk - het kwartje viel namelijk wel degelijk, en inmiddels is Red Apple Falls zelfs tot mijn top 10 doorgedrongen. Callahan bleek veel meer dan een mistroostige zwartkijker; de goede man weet, meer dan wie ook, een heerlijk ironische, relativerende (of liever defaitistische) draai aan zijn muziek te geven. En die muziek is, uiteraard, meer dan minimalistische schetjes, sobertjes op plaat gezet. De nummers zijn pure kunststukjes, dan zacht en ingetogen, dan grimmig en snijdend, maar altijd zo verdomd indrukwekkend. Callahan's stem, zo prachtig donker, schopt de plaat nog een treetje hoger op de schaal der waardering.

Hoe het ook zij, fascinerende plaat, die ik keer op keer geboeid uitzit. Vijf sterren voor Bill.

avatar van Sander B.
4,5
Idd een hele mooie plaat. Mooi stukje ook Sxesven. Ik ben er zelf nog steeds niet over uit welk album ik nou het beste vind van de heer Callahan. Ik heb nog niet alle albums beluisterd, maar tot nu toe behoren The Doctor Came at Dawn, Wild Love, en Red Apple Falls wel tot mijn favorieten. Ik doe het dan ook rustig aan om zijn hele oeuvre tot mijn gehoor te brengen. Om de zoveel tijd weer een nieuw werkje van Smog.
Ik kan zowel genieten van het low-fi werk als bijvoorbeeld "Wild Love'' en ''Julius Ceasar" dan het wat meer "gepolijsterde'' werk van Smog als deze plaat en zijn laatste.
Deze plaat heeft altijd een heerlijk bedwelmende werking op mij. Lekker rustig voor in de avonduurtjes of op de zondagochtend. Mooie steel gitaar melodieën en de altijd pakkende teksten. Eigenlijk geen minder nummer op te bekennen. De volgende plaat van Smog wordt Knock Knock en ik hoop dat deze ook het niveau haalt van de eerder genoemden.

sxesven
Sander B. schreef:
Ik ben er zelf nog steeds niet over uit welk album ik nou het beste vind van de heer Callahan. Ik heb nog niet alle albums beluisterd, maar tot nu toe behoren The Doctor Came at Dawn, Wild Love, en Red Apple Falls wel tot mijn favorieten.

Erg herkenbaar, haha, hoewel ik Wild Love nog niet ken - die ga ik echter binnenkort aanschaffen, en ik verwacht er erg veel van. The Doctor Came at Dawn vind ik zelf ook prachtig; erg moeilijk kiezen dus inderdaad.

5,0
Liefhebbers van dit (hemeltergend mooie) album zullen waarschijnlijk een hoop plezier beleven aan deze radiosessie:
Smog, 3 april 1997, VPRO sessie

basketballerke
Inmiddels over The Doctor Came at Dawn heen gewalsd. Erg fijne plaat dit, heerlijke sfeer. Ik zou dit wel ergens in de bergen willen beluisteren met een kampvuurtje en een ondergaande zon. Hoe is het toch mogelijk dat je met zo'n minimalistische instrumentatie, zo'n ijzersterke plaat kan neerzetten? Deze Bill Callahan lukt het in ieder geval heel erg goed. Een echte 'less is more' plaat dit dus. Al vanaf de inzet van de blazers in The Morning Paper wordt ik in deze plaat gezogen en er is geen moment van verveling of afleiding. Mijn grote favoriet is het titelnummer.

5*

avatar van musicfriek
4,5
En weer heb ik een schat mogen ontdekken op MusicMeter. Nu weer Smog. Vanavond eerst Wild Love beluisterd en daarna gelijk deze Red Apple Falls. Dit is nu weer typisch een plaat die ontzettend diep je ziel raakt. Tenminste bij mij wel. De muziek is somber, zijn stem is somber, maar wat een gevoel zit hier in.

Titelsong Red Apple Falls is net zoals mijn voorganger ook mijn favoriet (ik kom jou ook overal tegen, meneer basketballerke )

Een hoge waardering van mijn kant uiteraard en laat deze muziek nog veel ontdekt gaan worden!

basketballerke
musicfriek schreef:
(ik kom jou ook overal tegen, meneer basketballerke )


Moet nu niet gekker worden nee . Verder een terechte hoge waardering natuurlijk, nu ik dit stiekem weer even luister, moet ik zeggen dat ik een 4,5* te weinig vind van mijn kant. Dus hup, de volle laag!

avatar van Omsk
5,0
Zo'n nummer als Red Apples is echt prachtig. Hoe het tergend langzaam voorbijsluipt, zonder enige climax of tempowisseling, maar met een spanning die blijft broeien - en boeien

Kijk, 's winters kan me in de muziek die ik luister niet genoeg gebeuren, een dosis bombast hier, een overdadige synthesizer daarginder, hysterische vocalen, jammie. Maar als de zon weer terugkomt is muziek niet meer nodig om de tijd sneller te laten gaan, dan mag de tijd tergend langzaam gaan en zet ik Red Apple Falls nog een keer op.

Ik zet hem eens in mijn top 10 denk ik .

avatar van The Scientist
4,5
Ik begin hier zowaar ook verslaafd aan te raken de laatste tijd.. wel heel wat anders dan een Wild Love o.i.d. zeg.. het grootste deel tenminste..

avatar van dj maus
5,0
Blood Red Bird is het allermooiste Smognummer.

avatar van The Scientist
4,5
Luister dan eens naar 'This Hand' van Six Organs of Admittance... elke keer als ik dit nummer van Smog hoor moet ik daar aan denken... is wel een heel ander nummer, maar voor mijn gevoel is er toch een bepaalde link (misschien wel alleen een bepaalde akkoordenprogressie)...

Ben wel benieuwd of anderen die link ook horen..

avatar van dj maus
5,0
ga ik doen

avatar van Woody
4,5
Opgekrikt naar 4.5*. Wat een wonderlijk mooie plaat is dit toch. Ook maar eens opzoek gaan naar; Wild Love.

avatar van Yak
5,0
Yak
Wild Love is zijn beste, naar mijn zeer bescheiden mening.

avatar van musicfriek
4,5
Die is zeker erg, erg mooi, maar vind deze iets constanter. Vind Red Apple Falls een ideale plaat voor de nacht.

Maar Smog is uberhaupt

bubbachups schreef:
Liefhebbers van dit (hemeltergend mooie) album zullen waarschijnlijk een hoop plezier beleven aan deze radiosessie:
Smog, 3 april 1997, VPRO sessie

, wat is dat mooi zeg. Ik ga maar eens hierachterna.

avatar van Near
4,0
Die afsluiter... fenomenaal. Het heeft vrij lang geduurd, maar het kwartje is nu toch gevallen (luisterde hier vorig jaar voor de eerste keer naar, en heb 'm zelfs gewoon stopgezet in het midden - ik begrijp het ook niet..). Stuk voor stuk mooie pop/folk-pareltjes, vaak overgoten met goddelijke stukjes steel-guitar.

To be of use=tien keer kippenvel

avatar van Omsk
5,0
Muziek luisteren is een associatieve bezigheid. Niet alleen omdat je enige referentie nodig hebt om een CD op waarde te kunnen schatten, maar ook omdat je (ik dan tenminste) voortdurend naar allerlei plekken wordt meegesleurd.

Het openingsnummer speelt zich in mijn beleving af bij een Franse (of in ieder geval buitenlandse) kleuterschool. Het geluid van de plukkende gitaren en de naief klinkende blazers, in combinatie met de niet al te opbeurende tekst, maken het liedje lieflijk en onheilspellend tegelijk. Een naief kindje pakt zijn rode tasje, en gaat voor het eerst de grote wereld in. De kleurtjes zijn lief, de juffrouw is lief, maar het geheel is voor iedere kleuter zonder meer onheilspellend.

Ook het tweede liedje schetst naief-onheilspellend tafereeltje. Als ik hier een videoclip voor mocht maken, zou ik iets doen met het beeld van een poster van een boerderij die (opnieuw) op een kleuterschool hangt, in lieflijke kleurtjes, compleet met een olijk lachende boer en boerin, maar waar de afgebeelde dieren bij nadere beschouwing dood blijken te zijn. De subtiele wrangheid van Red Apple Falls.

Red Apples heb ik hierboven al eens geprezen, zulk een mooi en slepend nummer. Smog gaat hier de slowcore-kant op, maar opnieuw klinkt het nummer naast somber ook bijzonder wijds en kleurig.

I Was A Stranger heeft een mooie tekst en past prima binnen het album, maar het is geen persoonlijke favoriet.

To Be Of Use dan, is toch wel een absoluut hoogtepunt in het Smog-oeuvre. Nick Drake-fans moeten hier ook wel wat mee kunnen (om niet te zeggen dat dit nummer Nick Drake links en rechts voorbijgaat). Callahan heeft verstildheid nog nooit zo goed in de vingers gehad als hier.

Titelnummer Red Apple Falls kijkt, zo stel ik me voor, jaren later nog eens terug op zonniger tijden. De felle kleuren zijn fletser. We lopen door de de regen, en overpeinzen de thematiek van het album. Magisch nummertje, eigenlijk.

Ik moet altijd enorm lachen als meteen na dat nummer Ex-Con tevoorschijn komt. Onverbiddelijk aanstekelijk en vrolijk, zonder nare ondertoon nog wel. Het zet ons op scherp voor de twee afsluitende nummers, waarvan de laatste de beste is, maar die ietwat onderdoen voor de eerste drie kwartielen van de plaat.

avatar van hpdewin
leuk beeldend verteld omsk. Ik ben dit sinds een tijdje aan het luisteren, alleen Red Apples kan mij op dit moment pakken. Ik zal het zeker nog meer gaan luisteren

avatar van Omsk
5,0
Ik denk dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken welk Smog-album hem pakt. A River Ain't Too Much To Love en Knock Knock liggen erg in dit verlengde, allebei fantastische albums, die in mijn oren evenwel net iets minder 'wijds' en vrij voelen dan Red Apple Falls - en allebei een zwakjes middenstuk hebben na respectievelijk Rock Bottom Riser en Teenage Spaceship.

Dan is er het vroege experimentele werk, met veel engelenhaar, pakkende teksten, korte uitgewerkte schetsjes; helaas komt zijn flegmatieke voordracht wat minder naar voren hier, omdat zijn stem is overdubbed.

Zijn nieuwste plaat is ook erg vrij en tekstueel erg sterk, maar voelt net wat minder beeldend. Maar dat kan een ander weer heel anders beleven, helaas zal niet iedereen een artiest waarvan twee, drie albums hem niet bevallen een kans blijven geven.

sxesven
Omsk schreef:
en allebei een zwakjes middenstuk hebben na respectievelijk Rock Bottom Riser en Teenage Spaceship.



Over Red Apple Falls ben ik het verder compleet met je eens, hoor.

avatar van Omsk
5,0
sxesven schreef:
(quote)



Over Red Apple Falls ben ik het verder compleet met je eens, hoor.


Die twee nummers zijn heel goed, de nummers die erna komen vind ik op allebei de platen wat minder (m.n. Cold Blooded Old Times op Knock Knock en In The Pines op A River).

sxesven
Ja, dat snapte ik, en daar ben ik het ontzettend mee oneens.

beaster1256
wat is dit toch een wondermooie plaat , intriest , sober en dan die steelgitaar die zo eenzaam klinkt , die stem zo gebroken , de teksten zo gevoelig , het is een plaat die je betovert en in z'n greep houdt waar je aan zoveel prachtige weemoed verslaafd aan raakt , zeer mooi !!!

avatar van Tony
4,5
Ietwat eenvoudiger (vooral akoestisch) dan Wild Love, dat ik veel gevarieerder vind dan deze. Maar uiteraard geen slecht album.

avatar van Ataloona
4,0
Dan moet ik Wild Love maar eens gaan proberen. Tot nu toe ken ik alleen nog maar deze plaat, de 2 platen onder Bill Callahan en A River Ain't To Much To Love.

avatar van Tony
4,5
En de eerste 3 van Sparklehorse... Destijds in precies dezelfde hoek geplaatst, maar Sparklehorse vind ik persoonlijk beter dan deze Smog. De melodieën zijn sterker, de emoties zijn sterker en donkerder, de variatie is groter dan bij de albums die ik tot nu toe van Smog heb beluisterd.

sxesven
Smog is baas falers.

avatar van Tony
4,5
Ataloona kent Sparklehorse al, jij ook?

Gast
geplaatst: vandaag om 08:43 uur

geplaatst: vandaag om 08:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.