Martin Barre - Roads Less Travelled (2018)

Heerlijke rockplaat van Martin Barre en band. Daar waar hij bij Jethro Tull op sommige platen niet helemaal los kon/mocht gaan, is zijn solowerk veel meer gitaargericht, zonder de roots van blues en folk los te laten.

Deze plaat is echt waanzinnig netjes geproduceerd. Het klinkt vet zonder te vol te klinken. Het klinkt warm en direct, en alle instrumenten zijn goed gebalanceerd gemixt. Of het nu een mandoline of een scheurende leadgitaar is.

De band rond gitarist Barre bestaat uit: Dan Crisp (zang), Darby Todd (drums), Alan Thomson (bass).
Het is een fantastiche band, en als dit niet van Barre was geweest, had ik het alsnog geprezen. Zelden zo een strakke band gehoord. Beter dan waarmee Anderson aan het rommelen is de laatste jaren.

Ik blijf het opmerkelijk vinden hoe weinig animo er is voor het solowerk van Martin Barre. Voor verstokte Jethro Tull-fans is dit zeker wel geschikt. Voor rockliefhebbers in het algemeen ook zeker wel. De band klinkt op sommige momenten frisser en gretiger dan de moderne versie van Jethro Tull. Maar de bands kunnen prima naast elkaar bestaan zonder te hoeven te vergelijken. Ik vind zowel Martin Barre Band als de actuele Jethro Tull erg goed. Al is zanger Dan Crisp vocaal wel tot veel meer in staat dan Ian Anderson.

Op één song zingt zangeres Alex Hart ('You Are An Angel'), die ik een beetje flauw vind, maar de twee songs die zijn ingezongen door zangeres Becca Langsford ('Badcore Blues' en 'And the Band Played On') vind ik een stuk gaver. Becca vind ik ook een krachtige zangeres. Ze heeft zelf ook één solo-bluesplaat uitgebracht, maar die ken ik verder niet.