menu

Rhapsody of Fire - The Eighth Mountain (2019)

mijn stem
3,62 (13)
13 stemmen

Italiƫ
Metal
Label: AFM

  1. Abyss of Pain (0:48)
  2. Seven Heroic Deeds (4:47)
  3. Master of Peace (5:31)
  4. Rain of Fury (4:09)
  5. White Wizard (4:56)
  6. Warrior Heart (4:29)
  7. The Courage to Forgive (4:54)
  8. March Against the Tyrant (9:22)
  9. Clash of Times (4:41)
  10. The Legend Goes On (4:45)
  11. The Wind, the Rain and the Moon (5:22)
  12. Tales of a Hero's Fate (10:47)
totale tijdsduur: 1:04:31
zoeken in:
avatar van Edwynn
3,5
De namensoap en de bijbehorende incarnaties zorgen ervoor dat het allemaal niet uit elkaar te houden is qua bands die doen waar het ooit met Legendary Tales allemaal mee begonnen was. Ik zou ook niet weten het verschil en/of de nuances te duiden ten opzichte van al die andere releases met danwel Luca Turilli of Alex Staropoli aan het roer. De laatstgenoemde heeft het op The Eighth Mountain voor het zeggen overigens.

En het is andermaal rappe, opbeurende metal vol symfonische bombast en bijbehorende fantasyteksten. Ook wijlen Christopher Lee heeft kennelijk nog een typerend narratief achtergelaten voor deze incarnatie. Kwalitatief van hoog niveau. Zeer zeker. Maar geen idee wat het allemaal nog toevoegt aan de Symphony Of Enchanted Lands-saga.

De zanger alhier mist wel het nodige aan karakter met zijn dunne stem. Nootjes halen kan die wel maar de bravoure van Fabio Lione mis ik wel. Zal ik wel weer bij een andere loot uit de Rhapsodystam moeten zijn zeker? Anyhow, wie hard gaat op stoere meeslepende refreintjes zoals in The Legend Goes On valt hier geen buil aan. Helloween zou weer eens zo uit de hoek moeten komen.

avatar van Eddie
4,0
Alsof de tijd stil heeft gestaan. Ik ken deze band eigenlijk alleen van ´Symphony of enchanted Lands´ uit 1998, heel veel verandering hoor ik eigenlijk niet. Aan de ene kant klinkt het lekker vertrouwd, aan de andere kant vind ik dat ook wel jammer. Het nodigt me niet direct uit om eens te checken wat ze de afgelopen 20 jaar nog meer uitgebracht hebben. De plaat bevalt me best wel, goed gespeelde bombastische powermetal, goed gespeeld en lekker up-tempo. Ik mis alleen een beetje de diversiteit die ik nog ken van 'SotEL', en ik wordt wat kriebelig van het constante dubbel bas gehamer,ik heb het idee dat de trommelaar daar eigenlijk maar 1 tempo in kent, dat maakt de plaat wat eentonig. Maar verder een leuke plaat zeker om lekker in de auto op te zetten.

avatar van The_CrY
Ben ik de enige die me enorm stoort aan die nieuwe zanger?

avatar van Kronos
4,5
Ik zou mij hier natuurlijk ook graag presenteren als kritisch luisteraar met enkele klachten over dit nieuwe album van Rhapsody of Fire. Maar helaas, ik vind het allemaal prima. Deze bombastische kitsch gaat er bij mij in als zoete koek.

avatar van jasper1991
Enthousiaste reacties, maar ik vind wat Turilli doet veel spannender dan Staropoli de laatste tijd. Into the Legend hoefde ik ook niet te checken na het matte Dark Wings of Steel. Veel meer ben ik in die samenwerking tussen Turilli en Lione geïnteresseerd, die deze zomer iets gaan uitbrengen. Hoe dan ook: een luisterbeurt krijgt deze wel.

avatar van RuudC
2,5
Ik ga natuurlijk niet roepen dat Staropoli ermee moet stoppen, maar verdomme, dit vind ik echt niet best. Het vertrek van Luca Turilli was al een aderlating en nu Fabio Leone niet meer achter de microfoon staat, is dat vertrek toch wel de genadeklap. Staropoli gaat stug door. Moet hij lekker zelf weten. Het is dat er hier nog een paar hoge scores staan, anders mocht ik me hardop afvragen voor wie Staropoli het nog doet.

Met Staropoli nog aan boord had ik wel een wat meer keyboardgeörienteerd album verwacht. Dat het nu vooral draait om de nieuwe zanger en de drums, is dan ook een verrassing. Zit er nog wel een gitarist in de band? De keyboards zijn niet meer dan achtergrond en de voortdurend mitraillerende drums beginnen al snel saai te worden. De dagen dat Rhapsody leuke, aanstekelijke songs schreef, zijn voorbij. Minstens zo belangrijk: de nieuwe zanger is niet per se slecht, maar hij heeft een probleem en dat is dat hij niet het bombasme en theatrale heeft van zijn voorganger. Dit mag op papier Rhapsody zijn, maar het gevoel zegt anders. Ik kijk dan liever uit naar de samenwerking tussen Turilli en Leone.


Eindstand:
1. Power of the Dragonflame 5*
2. The Frozen Tears Of Angels 5*
3. The Cold Embrace Of Fear 4,5*
4. Dawn Of Victory 4,5*
5. Legendary Tales 4,5*
6. Symphony Of Enchanted Lands 4,5*
7. Rain Of A Thousand Flames 4*
8. Into The Legend 3,5*
9. From Chaos To Eternity 3,5*
10. Triumph Or Agony 3*
11. Symphony Of Enchanted Lands II 3*
12. Dark Wings Of Steel 2,5*
13. The Eighth Mountain 2,5*

avatar van lennert
4,0
We eindigden onze Rhapsody (Of Fire) marathon december 2017 met een lichte angst voor wat de toekomst zonder Lione zou gaan brengen. En ik moet toegeven, ik ben aangenaam verrast. Nee, het kan niet op tegen het klassieke werk, maar ik heb toch genoeg kwaliteit gehoord om hier goed van te genieten. De nieuwe zanger mist wel de flair van Lione, maar de algehele sound doet mij wel lekker denken aan de eerste twee albums. De ballads trekken het meeste aandacht, maar ook een epic als March Against The Tyrant doet het echt wel goed. Ik ben nu juist wel meer benieuwd geworden naar meer.

Eindstand:
1. Power Of The Dragonflame 5*
2. The Frozen Tears Of Angels 4,5*
3. Dawn Of Victory 4,5*
4. Symphony Of Enchanted Lands 4,5*
5. From Chaos To Eternity 4,5*
6. The Cold Embrace Of Fear 4,5*
7. Legendary Tales 4,5*
8. The Eight Mountain 4*
9. Rain Of A Thousand Flames 4*
10. Into The Legend 4*
11. Triumph And Agony 3*
12. Symphony Of Enchanted Lands II 3*
13. Dark Wings Of Steel 2,5*

avatar van Kronos
4,5
De ballads zijn inderdaad knap. Prachtige melodieën die vol heroïsch/pathetisch strijderssentiment zitten dat aan het beste van Manower doet denken. Natuurlijk is die nieuwe zanger, een deelnemer van The Voice in Italië vond ik op internet, een klasse minder dan Lione. Maar dat maakt hij in mijn oren helemaal goed met jeugdig enthousiasme. Daar af en toe gewoon even bij uit de bocht vliegen, dat is de charme. De drummer mag ook lekker tekeer gaan. Het resultaat is puur plezier, terwijl het vorige album Into the Legend aan de saaie kant was. Ik ben dus blij met de wissels. Een welkome vernieuwing.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:57 uur

geplaatst: vandaag om 09:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.