menu

Durand Jones & The Indications - American Love Call (2019)

mijn stem
3,86 (75)
75 stemmen

Verenigde Staten
Funk / Soul
Label: Dead Oceans

  1. Morning in America (3:51)
  2. Don’t You Know (3:20)

    met Aaron Frazer

  3. Circles (3:18)
  4. Court of Love (3:44)

    met Aaron Frazer

  5. Long Way Home (3:21)
  6. Too Many Tears (2:11)

    met Aaron Frazer

  7. Walk Away (3:37)
  8. What I Know About You (3:53)

    met Aaron Frazer

  9. Listen to Your Heart (4:29)
  10. Sea Gets Hotter (3:17)

    met Aaron Frazer

  11. How Can I Be Sure (3:52)

    met Aaron Frazer

  12. True Love (3:42)
totale tijdsduur: 42:35
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
Door mond-tot-mondreclame werd het debuutalbum Durand Jones & the Indications een groot succes. Aanvankelijk verscheen het op het piepkleine Colemine label, waarna Dead Oceans er brood in zag en het album wereldwijd uitbracht. Vergelijkingen werden getrokken met Lee Fields, Charles Bradley en Al Green.

Ooit begonnen Durand en zijn kornuiten als hobby een soulbandje aan de universiteit van Indiana. Intussen zijn ze een uitstekend op elkaar ingespeelde band. Op 25 januari gaven ze hiervan nog een geweldige proeve van bekwaamheid af in de Tolhuistuin in Amsterdam, maar ook op het in november uitgegeven live album Live Vol. 1. Live krijgen trouwens alle leden de ruimte op de voorgrond te treden.

Op het nieuwe album American Love Call trekt naast de gepassioneerde zang van Durand Jones, vooral de fraaie falset van drummer Aaron Frazer de aandacht. Maar ook de vaak zoetgevooisde achtergrondvocalen zijn niet te versmaden. Af en toe doen die me terug verlangen naar The Heptones eind jaren zestig jaren in hun rocksteady periode, vooral in de heerlijke afsluiter True Love en Too Many Tears.

In Long Way Home doen de blazers me wat herinneren aan Van Morrisons Caravan. Tekstueel gaat het regelmatig over de liefde, maar opener Morning in America is een politiek statement. Achtenzeventig procent van de Amerikaanse bevolking knoopt maandelijks de eindjes elkaar zonder al te veel toekomstperspectief. Het is ochtend in Amerika, maar de vraag die hier gesteld wordt is, wordt het ooit nog licht. De venijnige gitaarsolo van Blake Rein zet het nummer kracht bij.

Overigens laat het hele album me terug verlangen naar de old school soul, zoals die helaas bijna niet meer wordt gemaakt, gelukkig nog wel door Durand Jones & the Indications. American Love Call is een prachtplaat, die hopelijk zorg draagt voor een herwaardering van die old school soul.

avatar van dafit
4,0
Uit mijn tweewekelijkse nieuwsbrief over de beste nieuwe popmuziek (aanmelden kan hier):

Sinds het Daptone-succes van Sharon Jones en Charles Bradley zoekt een flinke golf aan artiesten naar het soulgeluid uit de jaren zestig. Een van de vaandeldragers van deze retro-soul is Durand Jones & The Indications. De in New Orleans opgegroeide Jones nam enkele jaren geleden met eenvoudige middelen een rauwe, vaak swingende en funky soulplaat op.

Opvolger American Love Call klinkt door de inbreng van violen en achtergrondkoortjes een stuk zoeter en wat gepolijst. Daarnaast horen we steeds vaker de falset van drummer Aaron Frazer, zoals op het zwoele Court of Love - verleidelijk als Raphael Saadiq op The Way I See It (2008). Stuk voor stuk zijn de nummers uitstekend verzorgd, maar de band voegt weinig elementen toe aan de decennia oude soulmuziek. Desondanks geniet ik van deze zorgeloze retro-soul met de onverwoestbare stem van Jones.

avatar van Reijersen
4,5
Album nummer twee van Durand Jones & the Indications. Voorgaand album met dezelfde naam als de groep werd al goed ontvangen en de singles van dit album beloofden al net zoveel goeds. Opvallend op dit album is dat buiten Durand Jones ook drummer Aaron Frazer wat meer zangruimte krijgt. Wat ik er dan van vindt? Dat lees je hier onder.
Het album opent met Morning in America. Dit is precies zo’n nummer waar je van meet af aan meteen lekker in zit. Het ritme, de vibe, de stem, de warmte. Het valt als een heerlijke deken over je heen. Het enige wat je nog maar hoeft te doen is optimaal genieten. Bij Don’t You Know is het weer de rijke en warme instrumentatie die je verwelkomd op dit nummer. Kopstem staat Durand Jones ook goed, mooie backings ook. Nummer klopt qua sfeersetting, qua combinatie van vocaal en instrumentaal. Mooi rustig nummer. Door Circles lijkt het een doel op zich te worden om met de nummers warmte te brengen. Dit keer is het vooral het diepe stemgeluid van Durand die daar aan bijdraagt, evenals de sfeervolle strijkers. Heerlijk nummer weer. Court of Love is een ballad pur sang. Traag, zoetgevooisd en liefdevol. Even helemaal ontspannen en dicht tegen je geliefste aan zitten. Het perfecte nummer daarvoor die je benodigde warmte en liefde brengt. Het nummer Long Way Home heeft iets positiefs. Dat lijkt vooral in de instrumentatie te liggen, maar ook door de directe manier van zingen die hier wordt aangehouden. Je hoort het raspje op de stem hier nog wat beter, lekker hoor. Too Many Tears is een vrij korte, mooie en gevoelige ballad. Nummer heeft iets puurs over zich. Walk Away heeft een mooie volle opbouw in de instrumentatie. Daar valt de stem van Durand dan erg mooi in. Er zit een mooie urgentie in zijn stem die je naar zijn zang doet luisteren. What I Know About You is een nummer waar het zwaartepunt 100% zeker op de vocalen ligt. Durand draagt dit nummer, samen met de backings, met zijn stem. En hij doet dat met verve, want die stem is meer dan krachtig genoeg. Listen To Your Heart heeft een iets moderner karakter. Dat lijkt mij een beetje in de zanglijnen te liggen. Verder een vrij zoet nummer met wederom ook de nodige warmte. Sea Gets Hotter heeft een zomerse ritmiek, bijna een bossanova. De zang zit er lekker fel op en de sound is onveranderd warm. Wat een warme plaat is dit toch in z’n geheel. How Can I Be Sure is een heerlijk relaxte song met andermaal de nodige warmte. Vrij lieflijk gezongen, mede door het gebruik van de kopstem. True Love is een kwestie van alles nog even heerlijk afsluiten. Prachtig nummer met een sterke sfeersetting. Nog eenmaal onder gedompeld worden in de warmte die Durand Jones en zijn kornuiten al het hele album brengen.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:07 uur

geplaatst: vandaag om 11:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.