Ik vind juist cd 1 een prachtige bloemlezing uit het werk van deze geweldige Nederlandse gitaarband.
Alleen daarvoor al geef ik mijn sterren. Het rockniveau is van ongekende schoonheid, vaak lekker stevig en snel. Mooie donkere stem ook van zanger Richard Janssen. Dezelfde man die er voor zorgde dat Fatal flowers er het bijltje bij neergooide in 1990, toen hij besloot op te stappen.
Maar de nummers die hier op staan zijn stuk voor stuk prachtig en zeker van internationale kwaliteit. Tracks als Some Day, Pleasure ground. Echt mooi en dat van vaderlandse bodem.
Omdat ze relatief maar weinig platen hebben gemaakt, en het bovendien al weer even geleden is dat ze dus uit elkaar gingen, dreigt natuurlijk de vergetelheid. En dat zou echt zonde zijn. Een eenmalige reünie naar aanleiding van het verschijnen van dit album is dan echt te weinig.
Zouden ze niet misschien......Janssen is van 1961, nog niet eens 50. Daar zou in principe toch nog muziek in kunnen zitten?