Een eigen beheer release van vorig jaar die de meesten niet opgemerkt zullen hebben. Ik kwam ook pas gisteren bij toeval achter het bestaan van deze release. Op 12 mei vorig jaar heeft de band een releaseparty gehouden, waar dit album (als cd) werd gepresenteerd samen met het graphic novel Hannah met daarin artwork van de Friese kunstenaar en Waikiki gitarist Gert-Jan Veenstra.
Van hun website: "Het verhaal van Sonar begon 25 jaar geleden. De Waikiki’s waren onderweg met een boot op de Wolga van Moskou naar de Kaspische Zee. Er werden legendarische concerten gegeven in de deels gesloten steden aan de Wolga. Op 30 juli 2016 speelde Waikiki weer aan de oevers van de machtige Wolga in Nizhny Novgorod, het vroegere Gorki. Voor meer dan 30.000 mensen, waaronder Hannah…"
Het heeft ze in elk geval geïnspireerd om nieuwe nummers te schrijven en op te nemen. En waarom zou ik nou de moeite nemen om dit allemaal op te schrijven? Omdat deze plaat echt zeer de moeite waard is. Wie Weekend at Waikiki uit de jaren 80 van de vorige eeuw kent, zal ze associëren met hoekige new wave. Dit is toch wel andere koek. Mooie melodieuze uitgesponnen knap geproduceerde nummers met naar mijn idee een flinke dosis Bowie-invloed en dan met name Bowie's latere werk herken ik terug in een aantal nummers. Vind ik dat vervelend? Nee! Sterker nog, ik ontvang dat met open armen. Het is een mooi luisteralbum om op weg te dromen geworden.
Tom Holkenborg (Junkie XL), die de productie en gitaarwerk heeft gedaan voor hun vorige album (Sputnik uit 1994) is trouwens niet meer van de partij. Deze plaat klinkt dan ook compleet anders dan Sputnik.