menu

Lambchop - What Another Man Spills (1998)

mijn stem
3,83 (45)
45 stemmen

Verenigde Staten
Roots / Rock
Label: Merge

  1. Interrupted (6:08)
  2. The Saturday Option (4:38)
  3. Shucks (5:11)
  4. Give Me Your Love (Love Song) (5:15)
  5. Live #2 (4:41)
  6. Scamper (6:21)
  7. It's Not Alright (3:26)
  8. N.O. (4:26)
  9. I've Been Lonely for So Long (4:40)
  10. Magnificent Obsession (3:20)
  11. King of Nothing Never (4:07)
  12. The Theme from the Neil Miller Show (2:45)
totale tijdsduur: 54:58
zoeken in:
avatar van dix
4,5
dix
Ik was van plan een klein berichtje te plaatsen bij wat voor mij Lambchop's beste is ... blijk ik de eerste te zijn. Later dan ook maar eens een recensie aan wagen.

Vanavond weer eens gedraaid en bij die gelegenheid werd ik er aan herinnerd dat de hoes hier van de hand van Vic Chesnutt is. Zijn tekenhand is al even vast als zijn zangstem, maar de mume-scan die ik hier zie, doet hem wel erg tekort. Het originele artwork is op kalkpapier, voor deze scan is de leaflet blijkbaar niet uitgevouwen.

avatar van barrett
3,0
De cover is idd wat jammerlijk uitgevallen... Het doet afbraak aan het origineel...

avatar van Masimo
4,0
Een van de fijnere Lambchop's, met een paar erg mooie nummers. Ook een paar nummer waar 'ie op z'n kopstem alles zingt, en soms pakt dat wat minder uit, en soms pakt 't wel weer leuk uit (I've Been Lonely for So Long). Toch vind ik de échte sterke nummers gewoon de nummers waarop 'ie met normale stem zingt, die heerlijk broeierige stem prefereer ik toch wel.

Mooiste liedjes zijn, wat mij betreft, The Saturday Opinion en Live #2.

avatar van heartofsoul
4,0
Van Lambchop ken ik nog lang niet alle albums, wat onder meer komt doordat het zo lang duurt voordat ik ze écht op waarde kan schatten. Daarvoor heb ik blijkbaar tamelijk veel luisterbeurten nodig, en de andere albums staan dan voorlopig in de wachtrij. Ook dit album heb ik al frequent beluisterd sinds ik het zo'n 3 weken geleden kocht. Het is hier en daar wat steviger van geluid dan het bij mij zeer geliefde How I Quit Smoking, hetgeen mij in eerste instantie bedroefde, maar geleidelijk kom ik daar wat van terug. De wat vollere sound vind ik nu wél aangenaam, maar het was even wennen. Wel vind ik dat de twee soulnummers, van Curtis Mayfield en Frederick Knight respectievelijk, hier enigszins uit de toon vallen, hoewel ik ze probleemloos naast de originelen kan beluisteren.

kuifenco
toch wel een van door mij beminde combo's. deze plaat lijkt in hun werk wat onderbelicht. samen met 'how i quit smoking' is deze plaat door mij het meest beluisterd en gewaardeerd. vanaf de overdadige strijkersbombast op 'nixon' werd het muzikaal en tekstueel wel wat minder luchtig en transparant.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:38 uur

geplaatst: vandaag om 07:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.