Teen is niet genoemd naar een stel losbandige pubers die samen muziek maken, maar is de koosnaam van Kristina (Teen) Lieberson. Samen met haar zussen Katherine en Lizzie vormen ze de uit Brooklyn afkomstige vrouwenband die met Good Fruit hun vierde album afleveren. Als dochters van componist Peter Lieberson kregen ze van het thuisfront al de nodige bagage mee. Kristina heeft tevens in de folky rockband Here We Go Magic gespeeld, voordat ze de doorstart maakte met Teen. Muzikaal gezien ligt dit totaal niet in het verlengde van haar vorige project. De sound heeft een hoog bubblegum en rollerskate gehalte, wat grotendeels komt door de lieve met koortjes gevormde vocalen. Je hoort geen grote ontwikkeling terug, ze gaan door op de lijn van voorganger Love Yes. Dat ze het wel degelijk in zich hebben om een meer avontuurlijke richting op te slaan, hoor je een aantal keren terug, maar wordt te weinig uitgewerkt.
Met een foute aerobic beat kunnen we alvast warm lopen voor Popular Taste. Lekker de spieren helemaal los schudden in fluorescerende pakjes en gebreide beenwarmers. De song heeft een hoog disco gehalte, en nodigt je op een vriendelijke manier uit om te bewegen. Niks aan de hand muziek voor in de sportschool. Ripe springt er minder op los, maar heeft van die vette oldschool bliepjes. Het tempo gaat een heel stuk omlaag, maar sluit zich prima aan bij de voorganger. Om met gebruind strak lichaam zonder de overbodige kilo’s de zomer te trotseren. daar op het strand zouden de frisse klanken van Teen ook prima tot hun recht komen. Met de ABBA achtige samenzang van Only Water blijven we hangen in het vintage jaren zeventig geluid. Radar heeft zelfs mooie dreampop invloeden, en hiermee betreden ze de jaren tachtig. Het blijft wel behoorlijk toegankelijk. Connection heeft veel van de dwarsheid van een gedurfde New Wave track. Het is de zang die hier net te soepeltjes door heen wandeld. Mooi als je zo’n zacht kinderlijk geluid kan produceren. Bijna tegen de perfectie aan, maar het neemt ook alle spanning weg. Pas als halverwege de laag gestemde tweede stem toegevoegd wordt, gaat het de gewaagdere kant op.
Een relaxte laidback saxofoon en blikkerige percussie benadrukt nogmaals die Eighties feeling. Luv 2 Luv wil er wel meer inhakken. De heerlijke harde beat met daar overheen de vocalen die hier wat meer moeite nemen om niet hetzelfde te klinken. De aangename versnelling zorgt voor wat meer variatie. De synthballad Shaduw ondergaat door de samplebreaks een hip hop getinte behandeling. Ook hier voegen de wat opgepimpte zangpartijen iets stoers toe. Mooi hoe het tegen het einde tot broeiend warm weet te ontwikkelen. Al had het nog beter uitgewerkt kunnen worden. De Deephouse van Runner geeft het een lekkere dansbare sound , en ook hier ontbreekt gelukkig de wat krampachtige met maniertjes en tierelantijntjes verpakte samenzang. Genoeg durf om eigenlijk een hele plaat mee te vullen. Putney gaat aangenaam verder met een onder dompelende funky baslijn, waarmee ze zich in het verleden schaamteloos bij de Prince stal hadden kunnen voegen. Pretend wordt gered door de korte soundscapes tussendoor, maar is verder te zoetjes. Wie voor mooie op safe gespeelde harmonische stemmen houdt, met soms wat licht gewaagde uitspattingen komt prima aan zijn trekken op het speelse Good Fruit.
Teen - Good Fruit | Pop | Written in Music - writteninmusic.com