CASINO BOOGIE2 schreef:
Inderdaad 13 topnummers, maar het zouden The Beatles niet zijn als er minimaal 1 misser op een plaat zou staan. Yellow Submarine blijf ik een draak vinden.
Dat had ik dus ook altijd maar ik ben er, door de 4 verschillende opnames op dit album, toch anders naar gaan (leren) luisteren.
Tuurlijk, de eerste versie waarop Lennon zingt (alleen met gitaar) is wat vertederend en echt een opzet/basis.
De tweede versie is een oefen versie waarin het lijkt (mijn interpretatie) alsof Lennon Ringo aanleert hoe het lied te zingen. Hier hoor je ook zo mooi de kern van vele andere Beatles nummers van eerdere albums. Duidelijk de basis.
De derde versie (Take 4) vind ik echt het mooiste. Hier komt echt een mooie ritme opbouw in (vooral als de drums versnelt). Ik vind de samenzang mooi gevonden, het klopt, is harmonieus en ook open gezongen.
Als je dan luistert naar de vierde versie dan is het gesproken intro zeer Brits (The Police heeft ook zulke gesproken teksten zoals bv in het geniale
Be My Girl / Sally waarin halverwege ook wordt verteld/gesproken dat Sally niet met een naald benaderd moet worden..

) en ik vind dat Ringo Starr zijn zang zeer serieus neemt en het goed doet. Hij draagt het lied steeds meer. De effecten vind ik juist dan dat wat het nummer tot die draak maakt. In de uiteindelijke versie straalt dat ook af op Starr af en dat is dan jammer want zo lijkt hij het middelpunt van een ietwat kinderlijk overkomend nummer.
Nee, ik ben door deze 4 versies het nummer anders gaan beluisteren en meer leren waarderen. Top dat juist dit soort uitgebreide albums mij meer in de studio keukens laat snuffelen, mee luisteren en ook leren.