menu

The Dream Syndicate - These Times (2019)

mijn stem
3,64 (25)
25 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: ANTI-

  1. The Way In (2:41)
  2. Put Some Miles On (4:00)
  3. Black Light (4:40)
  4. Bullet Holes (4:02)
  5. Still Here Now (4:08)
  6. Speedway (3:16)
  7. Recovery Mode (3:52)
  8. The Whole World's Watching (5:50)
  9. Space Age (3:08)
  10. Treading Water Underneath the Stars (4:15)
totale tijdsduur: 39:52
zoeken in:
avatar van koosknook
3,0
Dream Syndicate verbaasde mij twee jaar geleden positief met hun album. Dat album kon zich moeiteloos meten met de eerste twee albums van hen zelf uit de jaren '80.
Ik ben benieuwd naar deze!

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Dream Syndicate - These Days - dekrentenuitdepop.blogspot.com

The Dream Syndicate - These Days
Haar droomdebuut gaat The Dream Syndicate nooit meer evenaren, maar dit is wel het beste album sindsdien en het is een album dat gehakt maakt van de concurrentie in het genre

The Days Of Wine And Roses is een album dat flink wat muziekliefhebbers mee zouden nemen bij verbanning naar een onbewoond eiland, maar het is ook een album waar The Dream Syndicate altijd flink tegenaan heeft gehikt. Twee jaar na het prima comeback album How Did I Find Myself Here? is het tijd om het verleden te laten rusten en te laten horen dat The Dream Syndicate er ook in 2019 nog toe doet. Dat is uitstekend gelukt op album dat American Underground vermengt met psychedelica, gruizige indie-rock en volstrekt tijdloze gitaarsongs. These Days bracht mijn oude liefde voor de band onmiddellijk terug en dat is geen enkel ander album van de band na 1982 gelukt. Prachtplaat.

De naam The Dream Syndicate zal voor mij altijd verbonden blijven met The Days Of Wine And Roses uit 1982. De band uit Los Angeles heeft de lat met haar debuut zo ontstellend hoog gelegd, dat sindsdien alles alleen maar tegen kon vallen en helaas ook deed.

Het gold voor de directe opvolgers van het debuut van de band rond Steve Wynn en het gold ook voor het in 2017 verschenen comeback album How Did I Find Myself Here?, dat deze BLOG niet eens haalde.

Het gekke is dat ik uiteindelijk wel ben gaan houden van het comeback album van de legendarische Amerikaanse gitaarband en hierdoor best nieuwsgierig was naar het deze week verschenen These Times.

The Dream Syndicate behoorde met haar inmiddels tot een klassieker uitgegroeide debuut tot de pioniers en vaandeldragers van het genre dat afwisselend Paisley Underground en American Underground wordt genoemd. Echo’s van het genre klonken door op het vorige album van The Dream Syndicate en zijn ook te horen op These Times.

De band die naast voorman Steve Wynn tegenwoordig bestaat uit gitarist Jason Victor, toetsenist Chris Cacavas, bassist Mark Walton en drummer Dennis Duck, heeft ook dit keer niet geprobeerd om een nieuwe The Days Of Wine And Roses te maken. Dat is aan de ene kant jammer, maar het is aan de andere kant ook de reden dat ik uiteindelijk meer van How Did I Find Myself Here? ben gaan houden dan van alle albums die The Dream Syndicate in de eerste fase van haar bestaan maakte na haar legendarische debuut.

Ook These Times bevat zoals gezegd flarden uit de archieven van de Paisley of American Underground, maar The Dream Syndicate klinkt op haar nieuwe album ook psychedelischer en gruiziger dan in het verre verleden. Het is de reden dat het nieuwe album van de band vooral in de hokjes neo-psychedelica en indie-rock wordt geduwd, al had American Underground van mij ook best gemogen.

These Days vind ik nog een stuk overtuigender dan zijn voorganger. The Dream Syndicate klinkt steviger en zweveriger dan in het verre verleden van de band, maar heeft het gevoel voor tijdloze popliedjes weer teruggevonden, terwijl topproducer John Agnello het album heeft voorzien van een prachtig geluid. De gitaarwolken op These Days zijn bij vlagen onvoorstelbaar mooi, terwijl de incidentele koortjes bijna onweerstaanbaar zijn. Steve Wynn is verder verrassend goed bij stem en voorziet de muziek van zijn band op geheel eigen wijze van een eigen signatuur.

These Days doet het heerlijk in het lentezonnetje dat achter het glas aangenaam brandt, maar laat ook veel dingen horen die passen bij een grote band als The Dream Syndicate. Het volle geluid op These Days vult op prachtige wijze de ruimte en strooit driftig met memorabele melodieën en songs die na één keer horen memorabel zijn.

Na een paar keer horen bevalt These Days me al beter dan alles dat de band sinds The Days Of Wine And Roses heeft gemaakt en met dat album ga ik het niet vergelijken. Wat overblijft is een verdomd goede rockplaat, die een hecht en geinspireerd spelende band laat horen, die net wat betere songs schrijft dan de meeste van zijn soortgenoten. Topalbum dit. Erwin Zijleman

avatar van koosknook
3,0
Dit album vind ik een teleurstelling. Het vorige album, een soort van comeback album, had heel wat meer in zijn mars. Deze stak zowel tekstueel al muzikaal veel beter in elkaar. Dit album lijkt meer een soort van restmateriaal. Jammer, dan. Nu nog 3* maar gaat dus eerder omlaag, dan omhoog.

avatar van Bongo Fury
4,0
koosknook schreef:
Dit album lijkt meer een soort van restmateriaal. Jammer, dan..


Daar ben ik het zeker niet mee eens, dit is zonder meer een sterk album. Ik denk allen dat deze wat meer draaibeurten nodig heeft voor hij zijn geheimen prijsgeeft.... Vooralsnog 4*, mogelijk meer in de toekomst.

Wat ik wel vind is dat Dream Syndicate uit 2019 niet meer te vergelijken is met die uit de jaren 80. Het heeft m.i. geen zin dit album af te zetten tegen DOWAR of MS. Daar zit de complete solo carriere van Wynn tussen wat ook duidelijk te horen is aan dit album en het vorige.

avatar van koosknook
3,0
Ik vind het vorige album dus wél feilloos ná de eerste twee eerste albums passen, maar deze dus duidelijk niet. Smaken verschillen.
Je hebt gelijk dat ik nog onvoldoende geschakeld heb naar 'The Dream Syndicate van nu'. Maar het neemt niet weg, dat ik dit album in eerste intantie gewoon wat minder vind. Ik zal er derhalve nog wat draaibeurten aan geven.

4,5
Zo en nu naar Tivoli

Gast
geplaatst: vandaag om 11:04 uur

geplaatst: vandaag om 11:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.