menu

Neal Morse - Jesus Christ the Exorcist (2019)

Alternatieve titel: A Progressive Rock Musical

mijn stem
3,60 (24)
24 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Radiant

  1. Introduction (2:31)
  2. Overture (3:19)
  3. Getaway (2:41)
  4. Gather the People (5:17)
  5. Jesus' Baptism (3:09)
  6. Jesus' Temptation (10:18)
  7. There's a Highway (4:06)
  8. The Woman of Seven Devils (5:41)
  9. Free at Last (5:05)
  10. The Madman of the Gadarenes (7:07)
  11. Love Has Called My Name (4:14)
  12. Better Weather (1:42)
  13. The Keys to the Kingdom (4:48)
  14. Get Behind Me Satan (3:23)
  15. He Must Go to the Cross (3:10)
  16. Jerusalem (3:56)
  17. Hearts Full of Holes (3:40)
  18. The Last Supper (3:50)
  19. Gethsemane (7:39)
  20. Jesus Before the Council and Peter's Denial (3:13)
  21. Judas' Death (3:35)
  22. Jesus Before Pilate and the Crucifixion (8:17)
  23. Mary at the Tomb (2:45)
  24. The Greatest Love of All (5:00)
  25. Love Has Called My Name (1:30)
totale tijdsduur: 1:49:56
zoeken in:
avatar van Desert
3,5
Leuk en goed uitgevoerd, maar dat religieuze geneuzel probeer ik maar te negeren.

Ik ben een hele grote Neal Morse fan en heb dit album nu 2 keer beluisterd op YouTube maar geloof niet dat dit het gaat worden het pakt me tot nu totaal niet. Erik Gillette op drums ik hoor hem toch liever op gitaar mis de goede gitaarsolo's op deze plaat en had liever gehad dat Mike Portnoy of Nick D'Virgillio het drumwerk hadden gedaan.Maar misschien nog een paar keer beluisteren en dat het kwartje dan gaat vallen maar ben bang van niet.

2,5
Valt tegen ! Dit is dus totaal niet vergelijkbaar met de geweldige muziek van de Neal Morse Band .. en bij mij zal het kwartje zeker niet gaan vallen .. Het klinkt allemaal zo uitgeput en futloos .. jammer !

avatar van ad6922
5,0
Veelbelovend album. Neal wordt vaak verweten dat zijn muziek veel op elkaar lijkt maar dat is met dit album duidelijk niet het geval. Benieuwd hoe de beleving verder gaat bij de volgende rondjes die de cd gaat draaien

avatar van Matthijs78
3,0
Ik weet niet zo goed wat ik met dit album aan moet. Muzikaal gezien is het bij vlagen knap in orde maar vaak ook vlak. Ook, net als op z'n live albums, vind ik het plattelands vrouwenkoor helemaal niks. Maak dan gebruik van een gospelkoor met veel body en soul. Dan de teksten. Ik kan er niks mee. We weten dat Morse graag over z'n favoriete onderwerp, onze lieve heer, zingt maar op dit album vind ik het wel heel erg storend worden. Ik weet het, de titel doet het vermoeden dus daar ga ik niet al teveel over klagen. Ik verwacht niet dat dit album veel rondjes zal draaien in mijn cd speler.

5,0
Jesus Christ Superstar vindt bijna een halve eeuw later haar meerdere in Jesus Christ The Exorcist. ‘Ja, waar te beginnen’... of een andere frase: ‘woorden schieten tekort’.
Ik doe dan toch een poging en poneer alvast de stelling dat dit hét album van 2019 voor mij zal zijn. En al zou je inhoudelijk niets met dit ‘thema’ hebben dan wordt je muzikaal nog altijd flink in de watten gelegd. Het is muzikaal niet eenvoudig te duiden (“ a progressive rock musical”) en het zal ongetwijfeld niet worden opgepikt door de radiozenders; echte muziek voor de fijnproevers dus.
En geef jezelf de tijd, mij bekroop ook na een eerste luisterbeurt hetzelfde gevoel als Matthijs. Maar na drie, vier keer was ik helemaal om en heb ik me gewonnen geven. Kortom, dit is een fantastisch album en kan niet genoeg worden aanbevolen en is, heel bijzonder voor een album van Neal Morse, ook te beluisteren op Spotify. Het is nu alleen nog wachten op de film-uitvoering!

avatar van Brunniepoo
3,0
Hmm, ik vond Neal Morse toch al een tijdje op een creatief door spoor zitten, dus een andere opzet juich ik op zich toe. Maar of dit nou uiteindelijk zo heel anders is dan zijn gewone albums? Ja, er zijn wat gastzangers, maar al die zaken die zo typerend zijn voor een Morse-album zijn ook weer ruimschoots aanwezig. Een keer een album zonder de koortjes die al sinds de vroegste Spocks Beard-albums terugkeren zou inmiddels bijvoorbeeld ook wel eens leuk zijn...

Morse gaf in een interview hoog op over Jesus Christ Superstar - terecht, wat mij betreft - maar dat album straalt wat mij betreft toch wel wat meer tijdloze klasse uit en weet bovendien ook niet-gelovigen tekstueel te boeien, iets wat deze plaat niet lukt.

Nee, dit is niet de verandering bij Morse waar ik op hoopte. Sterker, dan nog liever zijn vorige albums, die kennen een schrijnend gebrek aan originaliteit maar zijn wel beter beluisterbaar.

avatar van Matthijs78
3,0
Alek-Sander81 schreef:
En geef jezelf de tijd, mij bekroop ook na een eerste luisterbeurt hetzelfde gevoel als Matthijs. Maar na drie, vier keer was ik helemaal om en heb ik me gewonnen geven!


Ga ik me er toch nog maar wat meer in verdiepen. Ik wacht wel even tot de blaadjes van de bomen vallen. ?

avatar van namsaap
4,0
Mijn review op Zware Metalen

‘In de beperking toont zich eerst de meester’, aldus Goethe. Nou, beperkingen zijn aan Neal Morse niet besteed. Nog geen halfjaar na het bijna 1 uur en drie kwartier durende The Great Adventure, dat hij uitbracht met The Neal Morse Band, komt hij nu met een progressieve rockmusical die nog langer klokt.
De oorsprong van het materiaal dateert al van 2008 en delen van deze musical zijn in 2009 al eens als een Inner Circle-release uitgebracht. Tien jaar later herschreef Neal de musical om opgevoerd te worden op zijn jaarlijkse Morsefest. Voor deze uitvoering trommelde hij een aardige cast op met daarin vele bekenden. Als instrumentalisten schakelde hij zijn bandmaten uit The Neal Morse Band in, minus Mike Portnoy. Zijn drumkruk wordt hier bezet door Eric Gilette, die laat horen een meer dan verdienstelijk drummer te zijn. Neal Morse neemt zelf het gros van de lead- en slaggitaarpartijen voor zijn rekening. Paul Bielatowicz, in het verleden al eens livegitarist voor Neal Morse, neemt ook een aantal leads voor zijn rekening.

Voor de zang heeft Morse ook een aardig blik opengetrokken met Ted Leonard (Spock’s Beard, Enchant), Nick D’Virgilio (Big, Big Train, Spock’s Beard), Jake Livgren (Protokaw) en Matt Smith (Theocracy). Voor deze studiorelease zijn daarnaast John Schlitt (Petra) en Rick Florian (White Heart) aan de line-up toegevoegd. Zelf is Neal Morse alleen als achtergrondzanger waar te nemen. Ook zingen op de achtergrond nog wat dames mee, vermoedelijk het koor van de lokale plattelandsvrouwen.
Alle gastrollen ten spijt, klinkt dit album gewoon weer als een typische Neal Morse-release. Regelmatig wordt de luisteraar met herkenbare passages weer teruggevoerd naar de vroegere discografie van Spock’s Beard en Neal Morse. Wat dat betreft ligt de muzikale koers van Neal Morse bijna net zo rotsvast als die van AC/DC. Af en toe is er toch een kleine verrassing te vinden, zoals op het bluesy The Woman Of Seven Devils en de lekkere rechttoe-rechtaan rocker Get Behind Me Satan. The Madman Of The Gadarenes volgt daarentegen bijna schaamteloos de blauwdruk van Thoughts (Spock’s Beard), waarbij Señor Valasco ook nog even lijkt langs te lopen.

Ondanks het vele zelfplagiaat valt er genoeg te genieten op dit album, al haalt deze rockmusical zeker niet het niveau van de recente albums van The Neal Morse Band. Dat is ook te danken aan de productie, die vlak klinkt. De volgende keer graag gewoon weer Rich Mouser aan de knoppen, alsjeblieft. En neem dan ook een echt gospelkoor mee in de studio. Deze koorpartijen missen werkelijk elke beleving. Een en ander zal ongetwijfeld te maken met het budget dat Frontiers hiervoor beschikbaar had.
Oh ja, zoals een echte rockmusical betaamt vertelt Jesus Christ The Exorcist een verhaal, waarin Neal Morse zo te horen helemaal zijn religieuze ei kwijt kan. De gemiddelde Zware Metalen-lezer zal het vermoedelijk weinig kunnen boeien.

Morse-fans kunnen er met deze release weer even tegen tot september van dit jaar. Dan zal Third Degree, het nieuwe album van zijn andere band Flying Colors, alweer uitkomen. Zoals gezegd, beperkingen zijn aan Neal Morse niet besteed.

3,5
een " net niet" top genoeg album van Neal. 3.5 en zal geen " high rotation" plaat worden !!

Gast
geplaatst: vandaag om 14:41 uur

geplaatst: vandaag om 14:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.