Gevoelsmatig een album dat meer past bij warme zomerse dagen... waarop niets moet.
Klinkt lekker, kabbelt rustig door... 80s Post-Disco invloeden.
Fear of Missing Out is na de opener eentje die meer opvalt, naast het titelnummer.
De eerste minuten van
Gammon doen denken aan Giorgio Moroder's werk, prima afsluiter, het beste nummer van dit album.
Wat gemengde gevoelens na de eerste beluistering, is een prima album maar de zang is iets te lijzig. Doet dus denken aan het werk van
Fischerspooner maar ook een beetje aan
Tarwater
Een album dat meer indruk maakt wanneer het volume omhoog wordt gedraaid.
PLAY LOUD! stond er dan vroeger op de hoes.