Wat is er mooier dan met een vriendengroep een band te beginnen. Lekker in de vrije tijd een beetje aanklooien. Gewoon voor de lol, zonder de druk van platenmaatschappijen die verlangen dat er op korte termijn een geweldig product aflevert wordt. Want je bent de nieuwe hype, en dat bezorgd veel geld in het laadje. Hoe vaak gaat dit fout, doordat artiesten bezwijken onder de hoge druk. In het positiefste geval maken ze een goede plaat, maar nog regelmatiger bereiken ze dit doel niet eens. Een minuscuul aantal krijgt de sterrenstatus toegedeeld, de rest is bij het ontwaken van een nieuwe dag alweer vergeten. Vriendschap is het sleutelwoord voor de uit Zwitserland afkomstige viertal, en daar promoten ze zichzelf mee. Ondertussen proberen ze hun publiek vanuit Leipzig te bereiken. This Lake is Pointless is het derde studio album. The Staches is net zo fout als het langharig kapsel van de gemiddelde Duitse retro schlageract. Met als groot verschil dat hier de overdosering aan invloeden wel zijn positieve werking kent.
Bij een eerste luisterbeurt is het allemaal lastig in te delen. Circus 01 beslaat een door amateurisme overgoten korte jamsessie. Als dan ook nog een van de bandleden het tempo opschroeft, blijft de rest verschrikt achter. Het moet haast wel de bedoeling zijn geweest om te misleiden. Great Depression heeft die geniale doordachte funkrock waar de gemiddelde cross-over band jaloers op zou zijn geweest. Maniakaal vervolgt Lise Sutter haar compromisloze jeugdige levendige zang. Op de momenten dat ze op adem probeert te komen, laat ze haar orgelpartijen de vrij gekomen ruimte invullen. Dit alles onder toeziend oog van het ritmisch begeleidend werk van bassist Charlotte Mermoud en drummer Martin Burger. Na het typerende eins zwei drei vier stopt gitarist Léo Marchand er nog een flinke dosis aan postpunk in. Het startsein is gegeven, nu proberen ze bij te benen.
Moeiteloos slaan ze een overkoepelende brug tussen korte snelheidsduiveltjes en studentikoze intellectuele nerveuze popjuweeltjes. Alsof er met een stopwatch aan de zijlijn geklokt wordt, trappen ze af met heftig gedrum. Savory Savoir eindigt netjes binnen de heilige twee minuten die garant staan voor een pittige punksong. Weirde synths proberen het nog bewust te ontregelen, passend in het chaotisch gestoorde geheel. Uitgekiende overwegingen of verbazende prettige gekte? Eigenlijk vatten ze precies samen waar de punk halverwege de jaren zeventig in New York zich bevond. Toevluchtsoord CBGB stond garant voor kwaliteit. Zou je die mix aan veelzijdige artiesten in een hedendaags product proberen te vangen, dan kom je een heel eind bij This Lake is Pointless uit. The Staches zijn overduidelijk schatplichtig aan deze grootheden, een groter compliment kunnen ze niet krijgen.
The Staches - This Lake Is Pointless | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com