menu

Bill Callahan - Shepherd in a Sheepskin Vest (2019)

mijn stem
3,76 (104)
104 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Drag City

  1. Shepherd’s Welcome (2:22)
  2. Black Dog on the Beach (2:30)
  3. Angela (2:47)
  4. The Ballad of the Hulk (4:04)
  5. Writing (3:06)
  6. Morning Is My Godmother (2:10)
  7. 747 (3:26)
  8. Watch Me Get Married (3:10)
  9. Young Icarus (2:48)
  10. Released (2:22)
  11. What Comes After Certainty (3:42)
  12. Confederate Jasmine (3:40)
  13. Call Me Anything (2:26)
  14. Son of the Sea (4:13)
  15. Camels (2:59)
  16. Circles (2:28)
  17. When We Let Go (2:17)
  18. Lonesome Valley (4:16)
  19. Tugboats and Tumbleweeds (4:12)
  20. The Beast (4:37)
totale tijdsduur: 1:03:35
zoeken in:
avatar van Teunnis
3,5
Van zeven en acht nummers naar twintig. Worden het veel kortere liedjes of een dubbelalbum?

avatar van Bruno_6
4,0
Oei, deze zag ik totaal niet aankomen. Ik ben zeer benieuwd!

avatar van Venceremos
3,5
Hij heeft een betrekkelijk lange tijd geen nieuw materiaal uitgebracht dus het zou zomaar kunnen die dubbelaar.

Plus een optreden, eindelijk!

avatar van Poles Apart
Teunnis schreef:
Van zeven en acht nummers naar twintig. Worden het veel kortere liedjes of een dubbelalbum?

It’s a different kind of record. Bill’s now writing from somewhere beyond his Eagle-Apocalypse-River headspace, and 'Shepherd In a Sheepskin Vest' is very much its own beast. The songs are, by and large, shorter, and there are more of them. It took almost all of the previous three albums to add up to that many. Plus, twenty’s a lot of songs! But again, it goes a lot deeper than that.


Zie hier.


avatar van nico1616
3,5
6 jaar na Dream River, een dubbelaar! Ik kan niet wachten

avatar van nelnontwisa
Prachtige hoes!

3,5
Eindelijk.....!

supersonischeboem
Hier ben ik heel, heel erg benieuwd naar.
Fijn artikel overigens.

avatar van philtuper
Vind de hoes onheilspellend matig eerlijk gezegd. De laatste keer dat Bill me van de sokken gefluisterd heeft was trouwens met A River Ain't Too Much to Love toen ie nog Smog was. De eerste klanken van dit album overtuigen me ook niet echt moet ik zeggen. Waar zijn praatzang me vroeger bij tijd en wijle bij de strot greep irriteert ie me nu af en toe. En mis ik een stukje beklijving, spanning, I don't know. Te lief misschien. Maar het is nog vroeg dus dat kan nog allemaal veranderen.

avatar van Venceremos
3,5
Selectie van 6 nrs. zojuist toegevoegd aan Spotify.

avatar van Bruno_6
4,0
Venceremos schreef:
Selectie van 6 nrs. zojuist toegevoegd aan Spotify.


De eerste zes nummers van het album.
1. Shepherd’s Welcome (2:22)
2. Black Dog on the Beach (2:30)
3. Angela (2:47)
4. The Ballad of the Hulk (4:04)
5. Writing (3:06)
6. Morning Is My Godmother (2:10)

avatar van Venceremos
3,5
De contrabas op Angela is alvast zeer fraai, evenals Side 1's afsluiter.

avatar van Venceremos
3,5
Side 2 (#7-#11) ook toegevoegd.

supersonischeboem
Heerlijk dit. Althans, dat wat we al mogen horen.

avatar van E-Clect-Eddy
Vanaf vandaag tijdelijk te beluisteren, vóór de officiële release volgende week vrijdag, via een stream van NPR first listen

supersonischeboem
E-Clect-Eddy schreef:
Vanaf vandaag tijdelijk te beluisteren, vóór de officiële release volgende week vrijdag, via een stream van NPR first listen



supersonischeboem
JA JA JA HEEERLIJK.

Toch redelijk teleurgesteld op het eerte gehoor, kabbelt allemaal wel erg door zonder veel hoogtepunten of passages die überhaupt blijven hangen. Aangezien Bill een aantal van mijn favoriete albums van de laatste 25 jaar heeft gemaakt ga ik er in de toekomst zeker wel nog een aantal keer voor zitten. Hopelijk een groeier.

avatar van Lura
4,0
Morinfen schreef:
Toch redelijk teleurgesteld op het eerte gehoor, kabbelt allemaal wel erg door zonder veel hoogtepunten of passages die überhaupt blijven hangen. Aangezien Bill een aantal van mijn favoriete albums van de laatste 25 jaar heeft gemaakt ga ik er in de toekomst zeker wel nog een aantal keer voor zitten. Hopelijk een groeier.

Het niveau van Sometimes I wish we were an eagle gaat hij natuurlijk nooit meer halen, maar het album is absoluut weer de moeite waard.

avatar van Chronos85
Angela ❤️

supersonischeboem
Chronos85 schreef:
Angela ❤️


747 ❤️

When we let Go ❤️

Circles ❤️

avatar van wexxel99
4,5
[/quote]
Het niveau van Sometimes I wish we were an eagle gaat hij natuurlijk nooit meer halen, maar het album is absoluut weer de moeite waard. [/quote]

Dat vind ik veruit zijn minste, hoop dat hij dat album veruit gaat overstijgen

avatar van peterd
Circles dat is voor mij toch een ultiem lied over rouw
"Death is beautiful
We say goodbye to many friends
Who have no equals"

avatar van De Daniël
Sometimes I Wish We Were An Eagle is toch wel een van de mooiste albums die ik ken. Heeft wel een speciaal plekje ingenomen na 10 jaar luisteren. Weet nog goed dat ik voor het eerst Eid Ma Clack Shaw hoorde en echt het gevoel had naar iets te luisteren dat ik nog nooit had gehoord.
Ook Smog-werk kan ik zeker waarderen, maar dan vooral losse nummers en niet zozeer hele albums. 'Drinking At The Dam' bijvoorbeeld, met de zin "For the first part of my life, I thought women had orange skin". Dat soort teksten blijven me altijd wel bij. Knap wat deze man allemaal voor gevoelens weet op te roepen met zijn ogenschijnlijk simpele liedjes.

Welnu, dat was even mijn ode aan Callahan. Heb dit nieuwe album nog niet gehoord, maar ben er wel zeer benieuwd naar natuurlijk. Ga er binnenkort even goed voor zitten. Hopelijk komt het enigzins in de buurt van Sometimes I Wish.

avatar van XtReM3 SkILLz
5,0
De Daniël schreef:
'Drinking At The Dam' bijvoorbeeld, met de zin "For the first part of my life, I thought women had orange skin". Dat soort teksten blijven me altijd wel bij. Knap wat deze man allemaal voor gevoelens weet op te roepen met zijn ogenschijnlijk simpele liedjes.


Mooi dat je drinking at the dam ook zo kan waarderen. Voor mij persoonlijk ook een meesterwerk.

supersonischeboem
XtReM3 SkILLz schreef:
(quote)


Mooi dat je drinking at the dam ook zo kan waarderen. Voor mij persoonlijk ook een meesterwerk.


Holding back what I can
But the power is so much


PS : Man, de tweede helft van dit album is echt weergaloos.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Bill Callahan - Shepherd In A Sheepskin Vest - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Bill Callahan - Shepherd In A Sheepskin Vest
Bill Callahan brengt je tot rust met maar liefst 20 ingetogen songs, maar het zijn songs vol diepgang en bijzondere verrassingen

Het is inmiddels een imposant oeuvre dat Bill Callahan op zijn naam heeft staan. Eerst maakte hij een stapel prima albums als Smog en ook het stapeltje albums dat hij onder zijn eigen naam heeft uitgebracht groeit gestaag. De Amerikaanse muzikant heeft de tijd genomen voor zijn nieuwe album en het levert ruim een uur fascinerende muziek op. De meeste songs op Shepherd In A Sheepskin Vest zijn uiterst ingetogen en slepen zich langzaam voort, maar er gebeurt altijd wel iets bijzonders in de muziek van Bill Callahan, waardoor de songs en de verhalen van de muzikant uit Austin nog een flinke tijd doorgroeien. Bijzonder album weer.

Bill Callahan was in een vorig leven de man achter het eenmansproject Smog, ook wel eens geschreven als (Smog). Als Smog leverde Bill Callahan tussen 1992 en 2005 bijna een dozijn albums af (ik kom tot elf), waaronder flink wat albums die goed waren voor superlatieven van de critici. Het zijn bovendien albums die het sadcore genre op de kaart hebben gezet en flink wat invloed hebben gehad de afgelopen twintig jaar.

Sinds 2007 maakt de Amerikaanse muzikant soloalbums en met het deze week verschenen Shepherd In A Sheepskin Vest staat ook hier de teller alweer op zes.

De afgelopen jaren was Bill Callahan niet heel actief. Zijn laatste wapenfeit stamde tot voor kort immers uit 2013 (Dream River). Op Shepherd In A Sheepskin Vest compenseert de muzikant uit Austin, Texas, voor de lange periode van stilte, want zijn nieuwe album bevat maar liefst twintig songs en is goed voor ruim een uur muziek.

De lange periode van stilte kan vooral worden verklaard door het vaderschap van Bill Callahan, dat de nodige tijd opeiste. Het vaderschap heeft er ook voor gezorgd dat de muziek van de Amerikaanse muzikant wat minder donker klinkt dan in zijn Smog verleden. Shepherd In A Sheepskin Vest is een opvallend ingetogen en zacht album en het is een album dat totaal geen haast heeft.

De akoestisch ingetogen songs van Bill Callahan slepen zich langzaam voort en ook de zang van de muzikant uit Austin is loom. Het zijn songs die in eerste instantie uitnodigen tot wegdromen, maar voor wegdromen maakt Bill Callahan het de luisteraar net wat te ingewikkeld. De instrumentatie op Shepherd In A Sheepskin Vest zit vol geluidjes en verrassende wendingen en ook de zang van Bill Callahan, die af en toe richting spoken word opschuift, doet af en toe dingen die je niet verwacht wanneer je alleen maar weg wilt dromen.

Hier en daar duiken flink wat referenties naar het werk van Smog op, maar Bill Callahan is inmiddels ook een ander mens en maakt andere muziek. Het is muziek waarop ik in het verleden lang niet altijd gek was, maar Shepherd In A Sheepskin Vest heeft iets bijzonders.

Bill Callahan keert op zijn nieuwe album deels terug naar de troubadours uit de jaren 60 en 70, maar heeft ook nog altijd een bijzonder eigen geluid. Het is een geluid waar je de tijd voor moet nemen. Shepherd In A Sheepskin Vest is een album dat bij beluistering met onvoldoende aandacht bijna eindeloos kan voortkabbelen, maar het is ook een album dat wanneer je er wel aandachtig naar luistert bijna onophoudelijk kan betoveren met wonderschone klanken en de donkere stem van Bill Callahan.

Shepherd In A Sheepskin Vest is bovendien een album dat prachtig is opgebouwd en langzaam maar zeker aan kracht wint. Wat in eerste instantie nog wat lui voortkabbelt wint steeds meer aan kracht en wordt steeds interessanter. Shepherd In A Sheepskin Vest groeit hierdoor snel door naar een volgend hoogtepunt in het bijzondere en inmiddels best imposante oeuvre van de Amerikaanse muzikant. Ik ben lang niet altijd een fan van Bill Callahan, maar zijn nieuwe album wordt maar mooier en mooier. Erwin Zijleman

avatar van niels94
4,0
Het kost me altijd redelijk wat luisterbeurten voordat de kabbelmuziek van Callahan landt. Maar ook deze keer is dat weer gebeurd, hoor. Prachtig. Veel zin om hem live te zien, later dit jaar.

avatar van Cor
4,0
Cor
De nieuwste worp van Bill Callahan lijkt wat lui en loom voort te kabbelen, maar meandert zich aangenaam in mijn muzikale systeem. Ook op 'Shepherd In A Sheepskin Vest' weet Callahan de aandacht er weer prima bij te houden. En dat met een thematiek die vergeven is van 'huisje, boompje, beestje'. Hoe doet 'ie dat toch elke keer? Het moet wel een portie magie zijn, waar alleen Bill Callahan over lijkt te beschikken. Leonard Cohen en Nick Drake zijn vaak niet ver weg, maar tegelijkertijd weet dit album ook zijn eigen couleur locale te manifesteren. Ik vind het weer buitengewoon prachtig en fascinerend. Hele mooie plaat!

Gast
geplaatst: vandaag om 14:54 uur

geplaatst: vandaag om 14:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.