Mixed Up in The Hague begint minimalistisch, maar geeft al wat hints van wat ons te wachten staat. Vanaf track 3 gaat het los en vliegen de disco-klassiekers in een hoog tempo om je oren. Daar ligt dan ook meteen een van de gevaren, klinkt het met al die oude discoplaten achter elkaar niet te gedateerd? En dan staat Kraftwerk er ook nog eens tussen, het bekendste voorbeeld van stoffige electro. I-F weet het op zo'n manier te mixen dat het oubollige karakter verscholen blijft en er er een fris house-tintje bijkomt. Ook weet hij wanneer een nummer leuk genoeg is geweest. Nummers als Super Shuffle zullen snel vervelen, maar in deze vorm (volgens de informatie hierboven duurt hij 1 minuut en 49 seconden) is het genieten. De plaat blijft maar voort denderen op hetzelfde ritme, maar verveelt geen moment. Het meest op dreef is I-F vanaf Kraftwerk. Hoe hij het gehijg op Tour de France door laat gaan in Super Shuffle is fantastisch en betere italo-disco dan Mr. Flagio's Take a Chance ken ik niet.
Mixed Up in The Hague is genieten van de lekkerste cheesy disco en electro. Heel knap dat dit niet gedateerd klinkt of enig moment gaat vervelen.