menu

Chelsea Wolfe - Birth of Violence (2019)

mijn stem
3,54 (40)
40 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: Sargent House

  1. The Mother Road (4:20)
  2. American Darkness (4:48)
  3. Birth of Violence (4:20)
  4. Deranged for Rock & Roll (3:31)
  5. Be All Things (4:20)
  6. Erde (3:31)
  7. When Anger Turns to Honey (3:09)
  8. Dirt Universe (4:36)
  9. Little Grave (3:22)
  10. Preface to a Dream Play (3:52)
  11. Highway (2:50)
  12. The Storm (1:07)
  13. Night of the Vampire * (2:53)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 43:46 (46:39)
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Sinds 18 juni de eerste single uit: The Mother Road

Stemmig ingetogen, eerder Gothic Folk dan Metal. Percussieve Tribal beats en Oosterse strijkers... opbouwend naar een licht bombastische finale.

Chelsea Wolfe - The Mother Road (Official Audio) - YouTube

avatar van MusicFreak
3,5
De nummers die uit gebracht zijn tot nu toe hebben toch een andere vibe dan het vorige album. Meer gothic folk idd zoals hierboven al aangegeven werd ben wel weer benieuwd wat ze ervan gemaakt heeft

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Duidelijk een album voor later op de mistige avond als buiten de blaadjes vallen.

Ik mis toch wel de zware gitaren uit het vorige album...

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Chelsea Wolfe - Birth Of Violence - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Chelsea Wolfe - Birth Of Violence
Chelsea Wolfe verruilt de gitaarmuren van haar vorige album voor meer ingetogen klanken en betovert met een even sprookjesachtig als donker en dreigend geluid

Het is binnenkort weer het seizoen voor albums waarop voornamelijk donkere wolken over drijven en dus is het goed nieuws dat Chelsea Wolfe opduikt met een nieuw album. Haar vorige album vond ik wel erg donker en zwaar, maar Birth Of Violence laat een ander geluid horen. De basis van dit geluid is akoestisch, maar door de lagen die er op zijn gestapeld klinkt ook dit album weer zo donker als je van Chelsea Wolfe mag verwachten. Het levert een album op waarop betoverend mooie klanken worden afgewisseld met duistere en dreigende passages, maar steeds is er de prachtige stem van Chelsea Wolfe die alles met elkaar verbindt. Het levert een fascinerende en bloedstollend mooie luistertrip op.

De dagen worden momenteel in rap tempo korter en het kan niet lang meer duren tot de temperatuur daalt tot winterse waarden. Het zijn van die dagen waarop de muziek van Chelsea Wolfe over het algemeen uitstekend tot zijn recht komt.

Ik ontdekte de singer-songwriter uit Los Angeles alweer acht jaar geleden toen het opvallende Apokalypsis verscheen. Op het album waarmee Chelsea Wolfe doorbrak domineerden aardedonkere en vaak overweldigende klanken, maar onder deze klanken bleken bij vlagen wonderschone songs verstopt.

Die wonderschone songs kwamen onmiddellijk aan de oppervlakte toen een jaar later Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs verscheen. Op dit veel soberder en akoestisch ingekleurde album was de sfeer nog altijd zeer onheilspellend, maar de schoonheid van de muziek van Chelsea Wolfe was veel beter hoorbaar. Pain Is Beauty uit 2013 en vooral Abyss uit 2015 lieten vervolgens een weer wat zwaarder aangezet geluid horen, maar de betovering bleef.

Diezelfde betovering bleef bij mij uit bij beluistering van het twee jaar geleden verschenen Hiss Spun. Op dit album liet Chelsea Wolfe zich begeleiden door hoge en vervormde gitaarmuren en koos ze bovendien voor een nog donkerder geluid. Het was me allemaal net wat te zwaar en te donker. Het is voor mij dan ook goed nieuws dat Chelsea Wolfe de gruizige gitaren en invloeden uit de metal weer grotendeels heeft afgezworen op het deze week verschenen Birth Of Violence, dat vast niet geheel toevallig op vrijdag de 13e verscheen.

Op haar nieuwe album kiest Chelsea Wolfe voor een meer ingetogen geluid. Akoestische gitaren vormen de basis voor de meeste songs op het album, maar iedereen die nu denkt dat Chelsea Wolfe een ingetogen en authentiek folk album heeft gemaakt moet vooral verder lezen. De basis van akoestische gitaren wordt met grote regelmaat uitgebouwd met dreigende strijkers, donkere syths en dreigende drums. Het geluid is niet zo zwaar als op Hiss Spun, maar het is nog altijd een geluid dat kan worden getypeerd als donker of zelfs als aardedonker.

Op het vorige album verzoop de stem van Chelsea Wolfe nog wat in de zwaar aangezette gitaarmuren, maar op Birth Of Violence eist de muzikante uit Los Angeles nadrukkelijk de hoofdrol op met haar stem, die beter klinkt dan op haar vorige albums en die het hele album lang indruk maakt.

Birth Of Violence is een album dat het daglicht nauwelijks kan verdragen, maar de songs van Chelsea Wolfe worden zeker niet alleen gedomineerd door donkere wolken. Voordat donkere wolken over drijven zijn meer dan eens sprookjesachtige klanken te horen en is de melancholie even verdwenen, maar het album staat ook vol met gitzwarte en beklemmende passages van een bijzondere schoonheid.

Chelsea Wolfe hield met Abyss mijn aandacht minder makkelijk vast dan voorheen en Hiss Spun kon me maar heel kort boeien. Het is gelukkig anders met Birth Of Violence, dat zich laat beluisteren als een intrigerende luistertrip, die je ruim 40 minuten in een wurggreep houdt.

Zeker bij beluistering met de koptelefoon heeft de prachtige stem van Chelsea Wolf een bezwerende werking en is de dynamiek en de dreiging in het bijzondere instrumentarium nadrukkelijk voelbaar. Verder hoor je dat Chelsea Wolfe dit keer een serie geweldige songs heeft geschreven, die ook zonder het zwaar aangezette geluid moeiteloos overeind zouden blijven. Het levert een bijzonder fascinerend album op. Erwin Zijleman

avatar van Zeedeveel
4,5
Ik kan mij nog goed herinneren dat ik op een druilerige dag stuitte op een live-uitvoering van Chelsea Wolffs 'Flatlands'. Nadat ik dat akoestische nummer enkele keren had geluisterd, besloot ik haar website te checken om te zien of ze binnenkort naar Nederland zou komen. Helaas voor mij, ik had haar nét te laat ontdekt, want eerder die week speelde ze al met Russian Circles in Nederland. Wat het voor mij erger maakte, was dat zij in mijn stadsie speelde. Gelukkig had ze op dat moment al 4 albums op haar naam staat, waardoor mijn honger voorlopig gestild was. Hoewel ik al haar werk kan waarderen, blijft Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs uit 2012 toch mijn favoriete plaat van Chelsea Wolff. Niet alleen omdat het mijn eerste kennismaking met haar muziek was, maar ook omdat ik haar het meest vind schitteren zonder halve wall of sound. Ik was daarom aangenaam verrast toen ze eerder dit jaar bekendmaakte dat zij weer een akoestische plaat zal uitbrengen en nu is Birth of Violence er.

In een interview las ik dat Chelsea tijdens het schrijven proces veel stilstond bij wat het vrouw zijn behelst en ik denk dat dit ook duidelijk terug te horen is in meerdere nummers. Bijvoorbeeld in 'The Mother Road': "I do not have a child / But I'm old enough to know some pain / And I'm hell-bent on loving you / Women know what it is to endure" en "From the vales of Eden / To the swelling tide / We cried together / Erde / Woman is the origin (Woman is the origin) / All-dirt (All-dirt)" in 'Erde'.

Van alle nummers die al voor de releasedatum van BOV te horen waren, vind ik nog steeds 'Be All Things' het mooiste. Misschien ook wel omdat dit nummer qua sound het meest in de buurt komt van Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs . Verder vind ik 'Erde' een nummer dat er bovenuit springt door de interessante opbouw. Ik mag hopen dat dit niet de laatste keer is dat Wolff een akoestische plaat uitbrengt.

avatar van DjFrankie
3,0
DjFrankie (moderator)
Ben niet overtuigd. Ik mis de Metal elementen, dit klinkt veel te veel hetzelfde waardoor het tegen het saaie aanlurkt.

3,5
Dim
Ze is natuurlijk niet ineens minder goed gaan zingen, maar ik sla dit album wel beduidend lager aan dan de voorganger - een plaat waarbij ik bij elk nummer werd weggeblazen; dat is nu zeker niet het geval.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:48 uur

geplaatst: vandaag om 12:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.