menu

Olympia - Flamingo (2019)

mijn stem
3,33 (3)
3 stemmen

Australië
Pop
Label: EMI

  1. Star City (3:25)
  2. Come Back (3:47)
  3. Easy Pleasure (3:34)
  4. Nervous Riders (3:04)
  5. Hounds (3:38)
  6. Won’t Say That (2:54)
  7. Two Hands (2:58)
  8. Shoot to Forget (2:58)
  9. First You Leave (4:00)
  10. Flamingo (3:12)
  11. Wrong Number (3:31)
totale tijdsduur: 37:01
zoeken in:
avatar van WoNa
3,0
Op dit moment heb ik nog geen definitief oordeel over Flamingo. Alhoewel het de vraag is of dat er ooit zal komen, want is de plaat echt de investering waard?, kan ik wel duidelijk aangeven waar de schoen wringt en waar hij goed past.

Wat me bevalt aan Flamingo is de zang van Olympia of Olivia Bartley zoals haar ouders haar kennen. Zij weet met haar stem een balans te creëren tussen onschuld en stevigheid die heel goed weet te overtuigen. Dat deel scoort ze goed. Ook waar ze steviger rock weet te vermengen met elementen van 60s girlpop, gaat dit vaak goed.

Het is op de momenten waarop ze naar een artiest of Pink doorschuift, dat de twijfel toe slaat. Is dat wel wat ik wil horen? Samen met producer Burke Reid heeft ze een paar maanden gesleuteld aan het geluid van haar tweede plaat. Misschien gewoonweg iets te lang? De plaat blijft te alternatief voor een mainstream pop publiek dat naar Pink trekt, maar is te netjes voor het alternatieve publiek dat naar Courtney Barnett et al luistert. Een geval van wal en schip? Het zou zo maar kunnen.

En toch luisteren delen van Flamingo goed weg, met nummers die gewoon goed in elkaar zitten en is het beslist geen straf om het album in een keer uit te luisteren. Daarom (voor nu?) zeker meer dan gemiddeld, maar nog even niet meer.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

avatar van deric raven
3,5
De in de hoogtijdagen van de new wave geboren Olivia Jayne Bartley staat met beide voeten in deze vruchtbare voedingsgrond. Met punkie catchy liedjes brengt de Australische zangeres vanuit Melbourne haar tweede album Flamingo uit. Net als haar debuutplaat Self Talk onder de artiestennaam Olympia. De stekelige popdeuntjes worden met een handvol aan singles aan het publiek gepresenteerd, en piekte in het thuisland rond de 25e plek in de album charts. Het opgewekte vertrouwen bij mega platenconcern EMI is zo groot dat ze ook nu weer met haar aan de slag gaan. In de afgelopen drie jaar heeft de singer-songwriter gewapend met haar gitaar, piano en percussie de nodige speelervaring opgedaan in de festivalweides. Live mocht ze haar stem en gitaarspel warm houden tijdens de tour van de van Something for Kate afkomstige zanger Paul Dempsey.

Dynamische elektronica en statig gitaargeweld doet dienst om de overslaande stemgymnastiek van Olympia te onderscheppen. Met een hoog enthousiasme weet deze zangeres het stoere rockchick geluid van de vorige eeuw op te roepen. Natuurlijk past de stijlvolle coupe en zwoele uitstraling van Olivia Jayne Bartley perfect bij dit tijdsbeeld. Alles wijst er op dat de talentvolle muzikant smeekt om verder dan haar uiterlijk te kijken. Krachtig weet ze zichzelf in duizelingwekkend tempo te begeleiden op Flamingo. De verwachtingen zijn dan ook hoog door het in de zomer van vorig jaar uitgebrachte Star City, de single die de plaat mag openen.

Het zwaardere Easy Pleasure wordt gedragen door een bonkig postpunk ritme, en de bijna hese klaagzang van Bartley. Met de nodige grimmigheid wordt aansluiting gezocht bij de depressieve navelstaarders. Wel een absoluut hoogtepunt op Flamingo, zeker als ze ook nog de gitaar aardedonker laat janken. De in dit voorjaar uitgebrachte Hounds zou zich moeiteloos tussen de springerige Britpop kunnen plaatsen, en is net als Star City gericht op het rusteloze vakantiegevoel. Hier is nog het beste hoorbaar dat ze tijdens het opnameproces met producer Burke Reid in Manchester heeft vertoefd. Voor Two Hands zou Debbie Harry een moord willen doen. Een Blondie song gekneed in de creatieve handen van Olympia.

Flamingo is een volwassen verwerkingsplaat. De tragiek van verlies en de pijnlijke sporen die littekens in de ziel branden staan hierbij centraal. De evenwichtigheid van deze dame leert je in te zien hoe ze met haar verdriet weet om te gaan. Soms bijtend, dan juist hulpeloos emotioneel. Ze weet er genoeg luchtigheid in te stoppen, waardoor het geen zielige uiting van wanhoop is geworden. Olympia bewandelt een weg af die haar kaarsrecht over de scheidingslijn tussen alternatief en pop laat lopen. Top 40 muziek met een rafelend randje waar de ultraviolette jaren tachtig kleuren de beginselen vormen.

Olympia - Flamingo | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

Gast
geplaatst: vandaag om 15:41 uur

geplaatst: vandaag om 15:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.