menu

Rod Picott - Tell the Truth & Shame the Devil (2019)

mijn stem
3,38 (4)
4 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Welding Rod

  1. Ghost (3:47)
  2. Bailling (4:18)
  3. Mama’s Boy (3:22)
  4. Mark (3:15)
  5. Spartan Hotel (4:10)
  6. Too Much Rain (4:06)
  7. A Beautiful Light (5:10)
  8. A 38 Special & a Hermes Purse (3:27)
  9. 80 John Wallace (4:03)
  10. A Guilty Man (4:27)
  11. Sunday Best (3:20)
  12. Folds of Your Dress (3:15)
totale tijdsduur: 46:40
zoeken in:
avatar van Lura
In de eerste regel van opener Ghost zingt Rod Picott “I lost a couple of high notes from the top of my voice”. Bovendien klinkt zijn stem een stuk breekbaarder, wat ook nog eens versterkt wordt door de sobere inkleuring van de liedjes. Tell the Truth & Shame the Devil is zijn meest intieme plaat ooit, alleen zang, gitaar en mondharmonica.

Afgelopen winter werd Picott getroffen door gezondheidsproblemen waarbij hij even de dood in de ogen keek. Gelukkig herstelde hij snel, maar hij was zich meer dan ooit bewust van zijn sterfelijkheid. Uiteraard had deze ingrijpende gebeurtenis grote invloed op de liedjes die hij schreef.

Eerder genoemde opener Ghost gaat over sterfelijkheid. De eerste keer dat hij met sterfelijkheid te maken kreeg was op de middelbare school, toen een klasgenoot zichzelf van het leven beroofde. Hij beschrijft die gebeurtenis in het liedje Mark. Uit eigen ervaring weet ik trouwens hoe zo’n ervaring erin hakt, op de lagere school verloor ik tweemaal een klasgenootje, een door verdrinking en een door een verkeersongeluk.

Een van de hoogtepunten vormt voor mij het samen met de jonge singer-songwriter Ben de la Cour geschreven A Beautiful Light. Mama’s Boy schreef hij met zijn oude vriend Slaid Cleaves en 80 John Wallace met Stacey Dean Campbell, de overigen alleen.

Het liedje Spartan Hotel dateert van zo’n twee decennia geleden, maar belandde nooit eerder op een album. Lang geleden trad Picott op in het Spartan Hotel met een coverband, net als Slaid Cleaves met zijn coverband. Alle liedjes zijn voorzien van uitgebreide achtergrondinformatie, maar het voert te ver om die allemaal hier te bespreken.

Rod Picott bracht al de nodige prachtalbums uit, waaronder mijn persoonlijke favoriet Stray Dogs. Daar voeg ik nu Tell the Truth & Shame the Devil aan toe, het is zijn meest eerlijke en meest rauwe album geworden.

Rod Picott live:

18-10 BORGER: Van Slag
19-10 UTRECHT: Ramblin’ Roots Festival

avatar van Tonio
4,5
Ik ben benieuwd. Ik volg Rod al een jaar of 7. Was Fortune al bijzonder fraai, met de dubbelaar Out Past The Wire heeft hij naar mijn mening zijn meesterwerk afgeleverd. Wordt moeilijk om dat niveau weer aan te tippen ...

avatar van Lura
Stray Dogs weleens beluisterd, Tonio?!

avatar van Tonio
4,5
Nee, maar dat ga ik dus wel doen

avatar van Tonio
4,5
Opnieuw een fraai album van Rod. Verhalend, soms erg persoonlijk. Een sobere begeleiding die doet denken aan Nebraska van Bruce Springsteen.
Desondanks schaal ik deze iets lager in dan Stray Dogs (met dank aan Lura!) en mijn persoonlijke favoriet: Out Past The Wires

avatar van potjandosie
4,5
het 9e album van de inmiddels 59 jarige Rod Picott. we horen de man zonder band, alleen akoestische gitaar, harmonica en met zijn zangstem die door de jaren heen steeds heser en rauwer is gaan klinken.

het album klinkt dan ook als een huiskamerconcert. niet zo verwonderlijk, want hij nam dit album thuis op en produceerde het zelf. de mixing werd gedaan door zijn trouwe kompaan Neilson Hubbard, die meespeelde op eerdere albums van de man en ook produceerde.

de man had een aantal fikse gezondheidsproblemen (hart) achter de rug en werd zich bewust van zijn sterfelijkheid. een aantal van de songs op dit album ö.a. "Ghost", "A Guilty Man" en "A 38 Special" zijn hiervan een reflectie. een deel van de andere songs "Bailing", "Mama's Boy" en "Sunday Best" omschrijven persoonlijke herinneringen aan zijn soms harde jeugd. hij kijkt terug op zijn leven, stelt zich vragen of dingen beter hadden gekund. het is duidelijk, dat de man aardig wat "hard times" heeft gekend.

dit album is zijn meest persoonlijke album. puur, rauw, intens, eerlijk. vanwege de zeer sobere muzikale invulling, ligt het risico van eenvormigheid op de loer, maar Rod Picott weet dit goed te omzeilen door wederom een heel fraaie collectie sterke songs neer te zetten die de aandacht weten vast te houden. een aanrader voor de roots/americana liefhebber, maar ook voor degenen die bij voorbeeld het album "Nebraska" van Bruce Springsteen koesteren, een qua sound vergelijkbaar album. wellicht is het een boude bewering om te stellen dat dit album van Rod Picott er niet voor onder doet, maar de kwaliteit schuurt er dicht tegen aan.

favoriete tracks "Ghost", "Mark", "A Beautiful Light". "80 John Wallace" en "Folds of Your Dress".
het album opent en eindigt met het geluid van onweer.

uit de liner notes van Rod Picott bij het schaamteloos eerlijke "Folds of your Dress"

quote
"I wrote four or five lighter songs, songs of longing and love for this album. I felt this was the strongest of the bunch. Fools of your Dress is a song of pure longing. It's a plea to connect to someone. I"ve known love in my life but it was years ago now. That pull of wanting to belong to a life bigger than my own inner life never leaves. I consider myself lucky. Many people never know the kind of love that allows you to disappear, to quiet the voices in your head, to simply be. Still once you've tasted that sweet drug it begs at your doorstep forever. My inner voice never quiets and I long for that sweet release from myself -- to disappear in the folds of her dress, where a simple touch can ease my worried mind and quiet the demons"
unquote

zijn liner notes bij de aangrijpende song "Mark" over een klasgenoot die zichzelf van het leven bezorgde:

"When I was in high school we lost a peer to suicide. The young man's name was Mark Syvinski. He was not a close friend of mine but Mark was part of a larger circle of friends, so he was in my orbit. I think for many of us it was the first icy wind of reality to blow into our lives. For some the mystery of what happened has never resolved and left a permanent scar in a few hearts. I still remember sitting in that pew, the Beatles playing over the p.a., while we children entered the world of adulthood and the hard, inexplicable world waiting for us. A world that could cause this thing to happen. It was like waking from a dream of spring to find we were actually in the grip of a much colder season"

Gast
geplaatst: vandaag om 12:11 uur

geplaatst: vandaag om 12:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.