Spannend, weer een nieuwe CD van Sonata Arctica. De die-hard metal fans uit het verleden zijn na de vorige 2 langspelers grotendeels afgehaakt, en zijn overgestoken naar Jani, de volprezen ex-gitarist, die furore maakt met zijn enorm lekkere up tempo projecten (Cains Offering en 2 CDs Dark Element met Annete Olzon).
Een enkeling probeert het nog, en zal waarschijnlijk ook bij deze CD een vies gezicht trekken. De enorme strontbak aan kritiek over de productie van de vorige CD door de bassist is onbegrijpelijk genoeg niet besteed geweest: wederom is het geluid zelf om te janken. Ik begrijp het gewoon niet: komen ze geld tekort om een fatsoenlijk geluid te maken, of dient de miserabele productie nog een doel, bv. een oude radio nabootsen? Misschien kunnen mensen met verstand van productietechniek hier hun licht over laten schijnen.
Hoe is deze CD dan compositorisch? Is het vernieuwend? Ja en nee. Ik hoor eigenlijk van verschillende oudere CD's invloeden. De eerste keer beluisteren viel niet mee. Ismo's Got Good Reactors vond ik steengoed, en toevallig een up tempo nummertje. Maar ook Garden...totaal anders, je kunt je indenken dat je 's nachts onder een sterrenhemel op je rug in de sneeuw ligt, met dit nummer op.
Door de beroerde productie kan je op een verkeerd been worden gebracht. Deze CD biedt best veel afwisseling. Het is echter zeker niet allemaal vernieuwend en goed. Een paar nummers zijn echte groeiers, en veel nummers zullen de tand des tijds niet doorstaan (zoals ik elke week nog "Don't say a word" beluister, dat blijft nog altijd lekker doordenderen). Toch herken ik de typische Sonata Arctica stijl, de heren beginnen echt al op leeftijd te komen, dus is het nu trager, lager, rustiger. Bij bepaalde nummers kan ik enige diepgang wel waarderen: het is nu een totaal andere band geworden dan dat ze eerst waren, maar wel met behoud van wat typische Sonata Arctica elementen. Ik denk dat de reacties weer best divers zullen zijn. Check hieronder
Alleen het geluid, de productie. Watskeburt? Ik draai nu een paar keer per dag "A little less understanding", wat er bij mij toch ingaat als koek. Echt met verbazing peins ik over hoe je in 2019 zo'n vlak geluid geregistreerd krijgt, als best gerenommeerde band. Pasi, is het misschien een pesterijtje? Heeft iemand de originele opnames nog, en zullen we daar de echte CD maar van persen? Help me out....