Brothers of Metal - Emblas Saga (2020)

Power Metal is niet bepaald het genre waar ik veel naar luister, maar zo af en toe komt er iets voorbij dat me wel aanspreekt. Dit album van Brothers Of Metal bijvoorbeeld. Alleen de bandnaam doet me normaliter met een grote boog om een album heen lopen, maar in dit geval kwam het nummer Powersnake op een playlist voorbij en merkte ik dat ik binnen de kortste keren mijn werk liet liggen en vrolijk meetikte op dit aanstekelijk nummer. De rest van dit album is minstens zo aanstekelijik. Invloeden van Nightwish, Powerwolf, Orden Ogan en anderen zijn rijkelijk aanwezig. De sterke melodieën en de meer dan vakkundige uitvoering maken dat dit album boven het powermetalmaaiveld uitsteekt.

Wie wel eens een bandfoto van het vikingverkleedfeestje heeft gezien zal zich niet verbazen dat het imago van de gebroeders ( en zuster) van de band een belangrijk onderdeel is. Het valt ook niet mee in het overspoelde Power metal veld nog een prominente plaats te bemachtigen met alleen de muziek.
Hans Zimmer lijkt de plaat te mogen openen en dan komen de inleidende vertellingen van een land van ooit te voorschijn. Back in the day toen je nog een videoband kon huren waren er vele fantasy b films die eender begonnen omdat het budget niet toereikend was om dat verhaal even vlug uit te beelden, maar dat terzijde.
Powersnake ( niet googelen aub) is de eerste track. " trossen los! " zing ik er zelf maar bij in verband met de overeenkomst van de Arjen & Anneke's Gentle Storm release van een paar boottochten geleden. Ylva en Halvar wisselen de vocalen met elkaar af wat de muziek nog iets lichtvoetiger maakt. Geregeld kan de vuist in de lucht en dat betekent dat het allemaal wel wat makkelijk probeert te scoren. Nu blijkt Halvar niet zo goed te kunnen zingen maar dat deert de hoofdman niet zo.

Gelukkig gaat de meeste aandacht uit naar de strijdvaardige composities. De jongedame heeft daarnaast een prettige stem en de titelsong opent ze met wat a capella folklore (a la Myrkur) en de saga kan weer verder. Voor wie de wind nog eens in de zeilen wil hebben vaart dit album wel. Ik hou niet zo van een duet en gesproken woord, maar ik zie de aantrekkingskracht wel.

Het jaar opent altijd wel sterk met een aantal power metal albums die in januari het daglicht mogen zien. Des te leuker als ik de band nog niet ken. Dit Brothers of Metal legt met Emblas Saga een alleraardigst bordje power metal op tafel dat er als fastfood in gaat. Korte nummers, catchy, ietwat fout, en prima uitgevoerd. Uiteindelijk merk je toch dat dit eerder een soort snackje betreft, en lang niet genoeg voedingsstoffen heeft om een volledige maaltijd te kunnen verzorgen. Het mist toch de echte inhoud, de echte sterke nummers, en dat beetje extra dat veel concurrenten wel hebben.