Het uit Virginia afkomstige drietal Turnover weet in 2013 al de boel flink wakker te schudden met een aangename mix van uptempo dreampunk en pakkende korte gitaarriffs. Magnolia laat een jeugdig eigen sound horen welke overstemd wordt door plezierig speelgenot. Ondanks dat ze vier jaar lang naar dit geluid toegewerkt hebben besluiten ze al snel om er een drastische draai aan te geven. De kunst van het weglaten, die hier nog een positieve wending oplevert.
Op Peripheral Vision is de punk helemaal geëlimineerd en blijft er alleen de dreampop over. Austin Getz richt zich veel meer op de zang en laat de enthousiaste drukte van het debuut ver achter zich. Die ietwat verlegen aandoenlijke intimiteit zet zich voort in het meer open zomerse Good Nature. Ze vervolgen hun weg door netjes om de twee jaar een album af te leveren, Altogether mag als vierde plaat bijgeschreven worden.
Het is weer een stuk gangbaarder geworden. Het rockelement is weg gefilterd en door de drab heen ontwikkelen zich flinterdunne cleane songs. Professioneel afgeschaafd voor de commerciële markt. Ze zoeken hiermee aansluiting bij de nietszeggende new wave uit de jaren tachtig. De Top 40 variant waarvan we blij en opgelucht afscheid namen in the nineties, en wegstoppen in een gesloten zolderkamertje in ons geheugen.
Blijkbaar vind Turnover het nodig om lekker te shoppen in deze veelkleurige snoepwinkel, en er een overdosering aan zoetigheid aan toe te voegen. Dat een te hoog suikergehalte ook slecht is voor de mentale gezondheid interesseert ze verder niks. Altogether is een muzikale milieu vervuilende plasticsoep, het doet allemaal te kunstmatig en veilig aan. Nergens wordt het echt slecht, maar het voelt allemaal zo inspiratieloos en leeg.
Turnover is een goede band, die steeds weer iets nieuws weet toe te voegen. Alleen leidt het hier tot vervlakking en stagnatie. Het is met name de mooie verpakking. Romantische liefdesstelletjes pop met een grote knalrode Valentijns strik er omheen. Te voorzichtig en met de veiligheidsriem te strak aangetrokken.
Valt er dan verder niks positiefs te melden? Natuurlijk wel! De baspartijen van Danny Dempsey zijn van een zeer hoog veelzijdig niveau. Zijn loopjes voegen een mooie gedempte funkende sfeer aan het gebeuren toe, en ook het weidse gitaarspel van Austin Getz laat een diepgaande groei horen. Als Casey Getz in Sending Me Right Back zijn drumstel inruilt voor de ritmische conga’s volgt er een tijdelijke opleving, die echter al snel als een vergeten echo ergens blijft hangen.
Turnover - Altogether | Pop | Written in Music - writteninmusic.com