Lindemann - F & M (2019)

Lindemann is dit jaar heel actief, naast het recente Rammstein album verschijnt dus ook een vervolg op zijn solo debuut 'Skills in Pills'. Ditmaal geen Engelstalige nummers maar Duitse nummers. De eerste single Steh Auf klinkt alvast goed.

Lindemann is een duo, geen solo project van Till Lindemann maar met de Zweedse muzikant Peter Tägtgren.

Nu ook met de echte hoes.

Bijzonder getalenteerde figuur, die Lindemann. Ook al vind ik maar een enkel nummer van Rammstein goed en apprecieer ik zijn soloprobeerselen maar zozo: ik snap de kunstzinnige gedachte erachter. Voor mij meer conceptueel, de creativiteit van deze man. Net zoiets als mijn gevoel bij Laibach: concept is belangrijker dan uitvoering. Soms pakt iets wisselvallig uit maar is het idee goed. Check ook 's mans dichtbundel eens - de naam ervan is me ontschoten - vertaald door Ilja Leonard Pfeijffer.

Dit had ook op een Rammstein album kunnen staan.

Lindemann - Ich weiß es nicht - YouTube -audio

Zo op het eerste gehoor, door de stem van Till Lindemann, een soort poppy Rammstein album met meer nadruk op de synths en drummachines.

De teksten klinken ook wat meer ingetogen en iets minder 'plat', iets minder de confrontatie op zoeken. Lijkt me iets meer gevarieerd dan de laatste van Rammstein. Bevalt goed.

Interview Till Lindemann en Peter Tägtgren - Volkskrant

Interessant interview, de achtergronden van dit album worden uitgebreid besproken (als je geen Volkskrant abonnee bent kan het overigens zijn dat je het artikel niet kunt zien).

Ik heb het album nog niet beluisterd, maar dat gaat wel snel gebeuren.

Eerste luisterbeurt bevalt prima. Daar waar ik bij Rammstein's laatste album merk dat ik wel een beetje klaar ben met hun kunstje, hoor ik hier een stuk meer variatie, spontaniteit en daardoor ook meer plezier. Door de kenmerkende stem van Till, die gelukkig weer in het Duits zingt, is de Rammstein associatie uiteraard onvermijdelijk. Ook muzikaal komt Rammstein regelmatig om de hoek, maar door de grotere inbreng van electronica zijn er voldoende verschillen om dit geen simpele Rammstein kopie te noemen. Nee, na anderhalve luisterbeurt doet dit me meer dan die toch wel wat zouteloze laatste Rammstein plaat.

Nou, dan ga ik hem maar snel luisteren, want die laatste Rammstein plaat vond ik al erg goed.

Staat in de Volkskrant een uitgebreid stuk over een ontmoeting met het duo in Moskou.

Hieruit blijkt dat een deel van de nummers op dit album speciaal geschreven zijn voor een theaterstuk rondom Hans & Grietje. Zo wordt dit album een donker sprookjesalbum genoemd. Zo ervaar ik het niet, het is gelukkig duidelijk los van dat theaterstuk te genieten.

De hoes die hier staat afgebeeld is niet de hoes die ik thuis heb liggen.

Die neigt meer naar hoe communistische propaganda werd afgebeeld. Veel mooier in ieder geval.

De plaat maakt meteen een goede indruk. waar de eerste vooral lollig was, is deze vooral beter en dat komt ook doordat er nu in het Duits wordt gezongen.

Dat vind ik van Platz eins

Maar....de plaat groeit met elke draaibeurt. Vind m erg goed.

Dat zijn 2 hele fijne platen van de heer Lindemann in één jaar..zo kan het ook.

Iemand al die ongecensureerde versie van Knebel bekeken? Dat kun je inderdaad niet maken op YouTube.

Das leben ist einfach
Einfach zu schwer

Een beetje als
Du hasst
Du Hasst mich
Du hast mich gefragt

Leuke woordspelletjes die in het Engels niet gemaakt werden op het vorige album van het duo. Toch vind ik Till niet meer zo scherp als weleer in zijn teksten. Maar dan nog, lekker weer wat Duits ophalen.

Gummi!!!!

Groot fan van Rammstein, zodoende hierop uitgekomen en het valt me 100% mee, de stem, de teksten... heerlijk.. allesfresser vind ik een van de betere op dit album..

De enige plek in de Sovjetunie waar kunstenaars de vrije hand hadden was bij... bushaltes. Hele mooie voorbeelden hiervan zijn in het fraaie boekwerk bij de LP te zien. Het (op) communistische propagandakunst (gebasseerde) artwork van de gatefold hoes is ook erg mooi. Naar mijn idee veel mooier, dan dat van de CD.

De muziek is na het Rammstein album van dit jaar alweer erg goed. Dit neigt regelmatig wat meer naar rock dan naar metal, maar op sommige nummers komt de Rammstein sound toch duidelijk terug. Zoals op de 2 geweldige openingstracks Steh Auf en Ich Weiss Es Nicht. Wel is deze plaat toch wat afwisselender geworden. Andere heel goede nummers vind ik Allesfresser, Knebel (wat een tekst en explosie op het einde), Frau & Mann, Schlaf Ein en Platz Eins. Maar er staat geen minder nummer op. Een prima plaat van Lindemann en Tägtgren, één van de betere albums van 2019.

Zo snel had ik niet op een opvolger gerekend, zeker niet nu er in 2019 ook een Rammstein album uitkwam. Mijn voorkeur gaat uit naar deze release, welke artistiek gezien meer te bieden heeft. Met nummers als Knebel, Mathematik en Ach So Gerne horen we stijlen die we niet eerder tegen kwamen en ik als zeer geslaagd beschouw. Tekstueel is duits weer de voertaal en dat gaat Lindemann beter af dan het platte engels op het debuut.

Ditmaal gelukkig in het duits gezongen, iets dat toch wel een stuk beter bevalt dan het flauwe engels van het debuut. Het songmateriaal is hier ook wat interessanter en tekstueel minder plat. Sporadisch zakt de plaat flink in, voornamelijk door een overdaad aan ingetogen tracks, maar bij vlagen stampt de boel lekker door en klinkt Lindemann als een soort Rammstein light.

Boeken toe: Rammstein side-project Lindemann have parted ways

maar Lindemann blijft gewoon als project bestaan... en laten we heel eerlijk zijn, dit was natuurlijk ook met het overgrote deel harstikke Lindemann.

Weer een prima plaat! En gelukkig in het Duits!! Wel erg jammer van 2 zeiknummers (ballads) achter elkaar. Dat haalt totaal de vaart uit de plaat. En waarom achter elkaar? Voor de rest prima.

2022 Rammstein goffert park!

Hahaha. Kom je daar nu achter? Is al bijna 2 jaar een feit

Klopt kaartjes liggen al 2 jaar bijna te verkleuren