menu

No-Man - Love You to Bits (2019)

mijn stem
3,65 (42)
42 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Burning Shed

  1. Love You to Bits (Bit 1) (4:52)
  2. Love You to Bits (Bit 2) (1:02)
  3. Love You to Bits (Bit 3) (1:34)
  4. Love You to Bits (Bit 4) (5:14)
  5. Love You to Bits (Bit 5) (4:18)
  6. Love You to Pieces (Piece 1) (6:03)
  7. Love You to Pieces (Piece 2) (4:02)
  8. Love You to Pieces (Piece 3) (3:02)
  9. Love You to Pieces (Piece 4) (2:02)
  10. Love You to Pieces (Piece 5) (3:43)
totale tijdsduur: 35:52
zoeken in:
avatar van dynamo d
2,5
Al 10 jaar geleden dat er iets van No-Man was uitgebracht. Ben benieuwd naar dit album. Voor meer info zie: Love You To Bits - burningshed.com

avatar van Chameleon Day
4,0
Op een nieuwe No-Man had ik eerlijk gezegd niet meer gerekend...dit is prettig nieuws.

avatar van Culture VBJ
Nog een muzikale verrassing op de valreep van 2019. Bijna elf jaar na het vorige No-Man project komen Tim Bowness en Steven Wilson met een album dat je kortweg kan omschrijven als Progdisco! Of iets uitgebreider als Ambient Electro-Pop Trance. Invloeden van Pink Floyd, Tangerine Dream, via Robert Fripp en Giorgio Moroder naar Goldfrapp en Massive Attack. Zoiets...
Twee nummers van rond de 18 minuten, elk onderverdeeld in een vijftal bits en pieces. In een ononderbroken flow met een strakke beat. Het werkt alleen als je het geheel beluisterd, wat opnieuw een pleidooi is voor het album als kunstvorm. I Love It!

avatar van codex
Het lijkt wel kerst. Een 7-cd box van Underworld met nieuw materiaal, een Bass Communion rerelease met remixes en nu een nieuwe No-Man! Wat een feest. Op het eerste gehoor een (geïnspireerder en beter) vervolg op Voyage 34 van een ander SW bandje (dat helaas ter ziele is). Zeer interessant.

avatar van ProGNerD
4,0
Hoewel ik Steven Wilson al volg sinds Porcupine Tree en z'n solo werk, is dit m'n eerste kennismaking met No-Man; en wat voor een !
Wat een creatieve duizendpoot is die man toch. Waar hij zich op z'n laatste solo album nog beperkte tot een enkel (gewaagd) disco nummer tussendoor, heeft hij zich hiermee 's helemaal kunnen uitleven in de synth-pop / disco.
Het klinkt heerlijk en het geluid en de productie zijn - zoals we van de heer WIlson gewend zijn - uitstekend in orde.

Heerlijke afwisseling tussen alle mooie prog releases van de laatste tijd.

avatar van dynamo d
2,5
Ik vind dit helaas niet heel erg bijzonder in vergelijking met de vorige albums. Niet slecht maar dreunt 35 minuten op een wat zelfde manier door. Dan maar liever weer wat van Porcupine Tree....

avatar van legian
3,0
Leuk dat ze toch nog een keer iets uitbrengen, maar eerlijk gezegd heb ik dit niet gemist. Het klinkt niet slecht, maar het weet nergens te imponeren of te verrassen. Door de lange nummers blijft het riedeltje ook maar een beetje voortkabbelen. De 35 minuten duren eigenlijk verrassend lang daardoor.

avatar van Culture VBJ
dynamo d schreef:
Ik vind dit helaas niet heel erg bijzonder in vergelijking met de vorige albums. Niet slecht maar dreunt 35 minuten op een wat zelfde manier door. Dan maar liever weer wat van Porcupine Tree....

Ik vind het dus wel verslavend...! En Porcupine Tree, die komen niet meer bij elkaar, verwacht ik.

RichardKoning
Wat een tof album is dit!

avatar van Chameleon Day
4,0
Dit is totaal niet wat ik zou verwachten van een No-Man. Het artwork verried natuurlijk wel al wat. De eerste 4 minuten dacht ik....wat moet ik hier mee, waar gaat dit heen? Hoewel ook meteen te constateren viel dat er best wel fijne referenties aan de jaren 80 NO/DM/PSB in zitten. Om in minuut 6 of zo toch wel te bemerken dat ik werd meegezogen in het ritme en de lichte trance. De discobeat wordt aangevuld en afgewisseld met fraaie atmosferische elementen, rustpunten en eigenzinnig gitaarwerk.

Wat een talent die Wilson. Mooie plaat! En weer een fraaie productie!

Edit: Fantastisch die steeds kleiner wordende blazers aan het eind van Bit 5! Om Piece 1 ook weer klein te beginnen en langzaam op te bouwen...naar die beat.

avatar van Rick53
Klinkt als een dijk. Swingt de pan uit.

avatar van FlyLo
Berichten verplaatst naar Porcupine Tree

avatar van vigil
4,0
No-man goes Donna Summer?

4,5
En toch ... hoewel Steven Wilson LE-GI-O prachtige producten achter zijn naam heeft staan kan ik me niet aan de gedachten onttrekken dat no-man zijn échte liefde is - of is het mijn liefde voor no-man!

Volgende keer alleen wat langer mannen

avatar van Rainmachine
4,0
Bijzonder lekker swingend plaatje deze "laatste" No-Man die ik helemaal over de kop heb gezien in 2019. Voor mij is moet je dit album, net als PT's Voyage 34, lekker ouderwets in zijn geheel beluisteren voor het beste effect. Staat hier inmiddels al elke avond te draaien, bij mij staan er echter twee (lange) tracks op ipv tien (kortere) tracks. Dat maakt het makkelijker om niet in het skip gebeuren terecht te komen. Ik blijf een vreselijk zwak voor No-Man houden, net als Porcupine Tree, beide bands trek ik toch nog regelmatig uit de muzikale kast.

avatar van Apieknar
Klinkt wel lekker. Af en toe een beetje eentonig, maar dat maakt het niet slecht.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:54 uur

geplaatst: vandaag om 14:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.