Een lekker kort avontuurlijk en erg melodieus plaatje. De nieuwe pianist (Orrin Evans) kan er wel wat van. In 2017 was pianist Ethan Iverson uit de band gestapt.
De vorige plaat (Never Stop II) was alleen verkrijgbaar bij concerten, maar deze nieuwe plaat is gewoon weer bij een label uitgekomen.
Wat dat betreft is dit dus de eerste plaat die wereldwijd te beluisteren is, met de nieuwe pianist.
De progressieve jazzrock van de voorgaande platen is wat minder aanwezig en het zijn voornamelijk wat meer luisterliedjes geworden. Het meest experimentele nummer is wel Dovetail Nicely met zijn polyritmische benadering. Erg gaaf.
Over de hele linie is het een fijne plaat, maar zal niet erg bekend worden omdat het experimentele van de band niet echt meer aanwezig is.