Gewaagd, een album openen met een demo, want al staat dat er niet bij, dat is het wel.
Terry Genderbender laat hier meer invloeden van de synth los op haar werk, en ook stappen ze hier weg van de Alternative Rock richting de Pop Rock. Ook het meest geproduceerde geluid dat op haar albums te horen is. De zang is wat zoeter maar de teksten kunnen nog steeds erg confronterend zijn. Het demonische dat ze op het podium uitdraagt is hier niet te horen. Maar het valt grotendeels goed.
Het best zit tussen de opener en de afsluiter, dat wil zeggen de 5 nummers daartussen.