menu

Count Basie Orchestra - Basie (1958)

Alternatieve titel: The Atomic Mr. Basie

mijn stem
3,58 (72)
72 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Roulette

  1. The Kid from Red Bank (2:43)
  2. Duet (4:13)
  3. After Supper (3:28)
  4. Flight of the Foo Birds (3:25)
  5. Double-O (2:48)
  6. Teddy the Toad (3:21)
  7. Whirly-bird (3:53)
  8. Midnight Blue (4:30)
  9. Splanky (3:38)
  10. Fantail (2:58)
  11. Li'l Darlin' (4:52)
  12. Silks and Satins * (4:07)
  13. Sleepwalker Serenade [Slternative Take] * (3:38)
  14. Sleepwalker Serenade * (3:40)
  15. The Late Show * (2:52)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 39:49 (54:06)
zoeken in:
avatar van sq
sq
Jazz album van de week. Helemaal geen moeilijke muziek, maar toch is de toegankelijkheid voor mij wel beperkt in de zin van ´muziek uit een andere tijd, zonder al teveel aanknopingspunten´. Het zijn gewoon erg veel toeters naar elke maatstaf van na 1960. Frank Sinatra, al genoemd hiervoor, was tot voor kort inderdaad een van de weinigen die me positief liet luisteren naar bigbandmuziek.

Toch moet ik zeggen dat me dit behoorlijk is meegevallen en dat is dan al verdorie de tweede keer in dit topic (Mingus Big Band, J.A.V.D.W #17). Als ik zo eens nauwkeurig het hele album beluister kan ik wel genieten van de timing van die blazers; nét iets na de maat invallen waardoor het swingender en krachtiger wordt. Toch wel heel knap/virtuoos, zeker omdat het natuurlijk ook een beetje gezamenlijk moet gaan. Prettig baken is ook het nummer Splanky, dat - het was al aangekondigd door wouter - de tune van TV programma Brandpunt in zich heeft. Dat is echt enorm grappig om te horen als je midden in zo´n album zit.

Het zal mijn muziek nooit helemaal worden maar deze heb ik zeker niet voor het laatst gedraaid. Dankje wouter voor deze keuze.

avatar van Vinokourov
4,0
Dit trekt wel de aandacht. Allereerst is die albumcover uiteraard geweldig. Niet zoals gebruikelijk in de tijd de bakkes van de artiest zelve op de hoes, maar gewoon een kernexplosie. Ziet er tof uit . En dan de artiestennaam die ook enorm baas is: Count Basie. Ik lees telkens Count Bassie, dat is wel wat suf, maar clownesk is deze muziek zeker! En dat bedoel ik dan positief. Het is een en al instrumentale toegankelijke jazz met lollige melodielijntjes. Vooral Flight of the Foo Birds kan op mijn waardering rekenen, wat klinkt die track tof!

avatar van Superbitch
5,0
Count Basie associeerde ik vooral met de periode voor 1950. Hij was die bandleader met het typische slotcadensje, licht en swingend. Na 1950 neemt een nieuwe generatie het over, maar eigenlijk overlappen die periodes elkaar. Swing en big bands gaan nog decennia lang door, ook al wordt hun publiek kleiner. Dit is een cruciaal album voor Count Basie, want dankzij de verbeterde opnametechniek, zijn ervaring en het niveau van zijn muzikanten klonk zijn band nooit beter dan hier. Je krijgt opzwepende, zenuwachtige ritmes, een bedwelmende klank en dan dat prachtige, luie slotnummer Li'l Darlin'.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:32 uur

geplaatst: vandaag om 02:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.