menu

Nadia Reid - Out of My Province (2020)

mijn stem
3,66 (46)
46 stemmen

Nieuw-Zeeland
Folk
Label: Spacebomb

  1. All of My Love (4:07)
  2. High & Lonely (3:40)
  3. Oh Canada (4:47)
  4. Heart to Ride (4:09)
  5. Other Side of the Wheel (4:00)
  6. Best Thing (4:10)
  7. I Don't Wanna Take Anything from You (3:56)
  8. The Future (3:32)
  9. Who Is Protecting Me (3:27)
  10. Get the Devil Out (3:59)
totale tijdsduur: 39:47
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
Er zijn weinig artiesten, die ik zo’n warm hart toedraag als de Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Nadia Reid. Dat komt omdat ze al vanaf het begin van haar muziekcarrière eigenzinnig haar eigen weg volgt en daarnaast probeert ze zo onafhankelijk mogelijk haar muziek uit te brengen.

Haar albums worden in eigen land al in eigen beheer uitgebracht en is ze nu haar eigen platenlabel Slow Time Records begonnen, waarop binnenkort de eerste releases zullen verschijnen. Door haar grote talent wisten haar eerste twee albums haar het nodige succes te brengen en toerde ze over de hele wereld en stond ze in het populaire BBC tv-programma Later van Jools Holland.

De productie van haar derde album Out of My Province is deze keer in de vakkundige handen van Trey Pollard (Foxygen) en Matthew E. White (Natalie Prass, The Mountain Goats) en werd het in de Verenigde Staten opgenomen. Tekstueel staan de liedjes deze keer vooral in het teken van haar omarming van haar nieuwe globetrotterbestaan.

Goed voorbeeld hiervan is Oh Canada, wat niets van doen heeft met het Canadese volkslied. Nadia over het lied in een recent interview met Billboard: "Canada is a metaphor for all places and everywhere, but the phrase essentially came to me after I was reflecting on my long love affair with Rufus and Martha Wainwright and Joni Mitchell -- Canadian artists that have constantly inspired and saved me through the years. I had also been particularly inspired by Michele Shocked's song “Anchorage” where she would reference place and city a lot. Which I have done throughout the record. It is also about big love and new love and navigating being an artist in love with an artist. I was on tour a lot and I was getting more and more attention. There was friction and resentment. So Oh Canada is about that relationship breaking down essentially. It was me working out what I was waiting for and what I wanted from life at that point in time. I finished the song in Portugal.".

De inkleuring van de liedjes is deze keer net iets verfijnder geworden, bovendien vind ik haar zang nog mooier dan op de voorgangers. Vooral Heart to Ride bezorgt me iedere keer kippenvel. Naast haar vooral ingetogen liedjes bewijst ze ook een fantastisch uptemponummer als The Future te kunnen schrijven. Wat mij betreft hadden er nog meer op mogen staan, wellicht op een volgend album.

Out of My Province gaat ongetwijfeld tot mijn favoriete albums van 2020 behoren en niet alleen voor mij, Mojo Magazine koos het tot album van de maand.

Nadia Reid live:

17-04 BRUSSEL: Pilar
18-04 ROTTERDAM: Motel Mozambique

avatar van pjh1967
4,5
Ben benieuwd naar deze release. Preservation was mijn favoriete album van 2017.

avatar van Choconas
4,0
Lura schreef:
18-04 ROTTERDAM: Motel Mozambique

Hier bedoel je uiteraard Motel Mozaïque, waarschijnlijk een onbedoelde autocorrectie.

Ik kijk bijzonder uit naar haar optreden in Rotterdam. Maar eerst over een kleine twee weken dit album, ben zeer benieuwd!

avatar van Zwaagje
4,0
Oh Canada staat als single op Spotify (met drie extra nummers). Dat klinkt op eerste gehoor fijn. Jammer dat de rest van het album niet beschikbaar is. En nu zie ik dat het album vrijdag 6 maart uit komt. Zal dan vast op Spotify komen. Lura is natuurlijk iedereen weer voor.

avatar van Zwaagje
4,0
Eerste luisterbeurt klinkt fijn. Wat een prachtige stem heeft deze dame. De begeleiding is basic en pop folk. Dat is fijn voor mij, want pure folk past minder bij mij. Er is wel een heleboel moois uit gekomen deze week. We zullen zien wat het meest beklijft; ik merk dat ik ook bij haar vorige album al een berichtje plaatste en blijkbaar is die op de grote hoop blijven liggen en ben ik toen niet aan stemmen toegekomen.

avatar van Zwaagje
4,0
Lura schreef:
Er zijn weinig artiesten, die ik zo’n warm hart toedraag als de Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Nadia Reid. Dat komt omdat ze al vanaf het begin van haar muziekcarrière eigenzinnig haar eigen weg volgt en daarnaast probeert ze zo onafhankelijk mogelijk haar muziek uit te brengen.

Haar albums worden in eigen land al in eigen beheer uitgebracht en is ze nu haar eigen platenlabel Slow Time Records begonnen, waarop binnenkort de eerste releases zullen verschijnen. Door haar grote talent wisten haar eerste twee albums haar het nodige succes te brengen en toerde ze over de hele wereld en stond ze in het populaire BBC tv-programma Later van Jools Holland.

De productie van haar derde album Out of My Province is deze keer in de vakkundige handen van Trey Pollard (Foxygen) en Matthew E. White (Natalie Prass, The Mountain Goats) en werd het in de Verenigde Staten opgenomen. Tekstueel staan de liedjes deze keer vooral in het teken van haar omarming van haar nieuwe globetrotterbestaan.

De inkleuring van de liedjes is deze keer net iets verfijnder geworden, bovendien vind ik haar zang nog mooier dan op de voorgangers. Vooral Heart to Ride bezorgt me iedere keer kippenvel. Naast haar vooral ingetogen liedjes bewijst ze ook een fantastisch uptemponummer als The Future te kunnen schrijven. Wat mij betreft hadden er nog meer op mogen staan, wellicht op een volgend album.

Out of My Province gaat ongetwijfeld tot mijn favoriete albums van 2020 behoren en niet alleen voor mij, Mojo Magazine koos het tot album van de maand.


Ik sluit me helemaal aan bij je beschrijving Lura. Wat een prachtig album! Hele goede zangeres en vakkundige begeleiding; soms subtiel en soms wat meer op de voorgrond. De blazers zijn ook fijn. Ben nog niet helemaal "objectief"; weet niet wat het op de lange duur gaat doen. Ik zet daarom voorzichtig in op 4*, met de verwachting op meer.

avatar van koosknook
3,5
Mooie stem! Te vergelijken met Suzanne Vega en Sharon Van Etten.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Nadia Reid - Out Of My Province - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Nadia Reid - Out Of My Province
Nadia Reid maakt met haar derde album nog wat meer indruk en betovert met prachtige songs, wonderschone zang en een subtiele instrumentatie vol bijzondere accenten

Nadia Reid dook net iets meer dan vier jaar geleden voor het eerst op met een jaarlijstjeswaardig debuut dat overliep van de belofte. De belofte werd waargemaakt met het drie jaar geleden verschenen Preservation en wordt nu van nog wat meer glans voorzien met het nog mooiere Out Of My Province. De songs op het derde album van Nadia Reid steken nog wat knapper in elkaar, haar zang is nog mooier en indrukwekkender en de inhuur van twee gelouterde producers heeft gezorgd voor veelkleuriger, maar nog steeds subtiel geluid. Out of My Province staat vol met prachtige songs en de een is nog mooier dan de ander. Wat een prachtig album van deze Nieuw-Zeelandse muzikante.

Helemaal aan het eind van 2015 maakte ik voor het eerst kennis met de muziek van de uit Nieuw-Zeeland afkomstige singer-songwriter Nadia Reid. Haar debuut Listen To Formation, Look For The Signs kwam eigenlijk te laat voor de jaarlijstjes, maar ik zette het album er toch in.

Listen To Formation, Look For The Signs werd precies drie jaar geleden gevolgd door het misschien net wat minder verrassende maar minstens net zo mooie Preservation, dat nu weer wordt gevolgd door Out of My Province.

Nadia Reid nam haar nieuwe album voor de afwisseling niet in Nieuw-Zeeland op maar in de Verenigde Staten en deed hierbij een beroep op twee producers van naam en faam. Out of My Province is geproduceerd door de vooral van Foxygen bekende Trey Pollard en door Matthew E. White, die onder andere mooie dingen deed voor Natalie Prass en Bedouine.

Ik was op voorhand niet direct enthousiast over de samenwerking met twee producers die normaal gesproken hun stempel drukken op de albums die ze produceren en die ook niet bekend staan om een ingetogen geluid. Dat ingetogen geluid was immers juist de kracht van de eerste twee albums van Nadia Reid die, volkomen terecht, volledig vertrouwden op de prachtige stem van de Nieuw-Zeelandse singer-songwriter. Mijn zorgen over de productie van Trey Pollard en Matthew E. White blijken gelukkig voorbarig, want ook Out of My Province is een prachtig en bijzonder subtiel ingekleurd album.

Ook op haar derde album maakt Nadia Reid de meeste indruk met haar prachtige stem. De zang op Out of My Province is over het algemeen zacht, maar zit vol gevoel en vol prachtige details. Het is een stem die de afgelopen jaren met van alles en nog wat is vergeleken en ook op Out of My Province hoor ik weer flarden Suzanne Vega en Margo Timmins (Cowboy Junkies), maar inmiddels toch vooral Nadia Reid.

Out of My Province is een album dat voor een belangrijk deel in het teken staat van een leven ‘on the road’ en dat is een leven dat niet altijd makkelijk is, maar Nadia Reid ook de mogelijkheid biedt om de wereld te zien. Beiden kanten van de medaille komen uitgebreid aan de orde op het album.

De songs van de Nieuw-Zeelandse muzikante lieten altijd al invloeden van Joni Mitchell horen, maar deze invloeden hebben op haar derde album aan terrein gewonnen. De songs op Out of My Province vertellen stuk voor stuk bijzondere verhalen, steken knap in elkaar en worden prachtig gezongen.

De instrumentatie is zoals gezegd nog altijd relatief sober, maar de twee topproducers met wie Nadia Reid werkte, hebben zeker geprobeerd om hun sporen na te laten op het album. Hier en daar hoor je de bijzondere strijkers en blazers van Matthew E. White, terwijl op andere plekken de elektronica van Trey Pollard opduikt. Het is gelukkig niet ten koste gegaan van het intieme geluid van Nadia Reid en voorziet dit geluid alleen maar van een onderhuidse spanning die haar songs nog net wat mooier en indringender maken.

Nadia Reid betovert op Out of My Province 40 minuten lang met muziek van een bijzonder hoog niveau. Het is muziek die betovert, verwondert en ontroert en het is muziek die alleen maar aan kracht blijft winnen. Nadia Reid is tot dusver toch nog vooral een wat obscuur talent uit Nieuw-Zeeland, maar zo langzamerhand moeten we onder ogen zien dat ze echt met de allerbesten mee kan. Erwin Zijleman

avatar van Sunderland
4,0
Wow, wat een geweldig mooie plaat. Nadia komt bij mij op de ellenlange lijst van folkzangeressen waar ik graag naar wil luisteren. Dit is mijn kennismaking met haar en haar oudere werk zal ik ook gauw eens beluisteren.

Ik had ook graag een concert van haar willen bijwonen; jammer dat ze alleen MoMo aandoet en niet nog ergens een cluboptreden.

avatar van AOVV
4,0
koosknook schreef:
Mooie stem! Te vergelijken met Suzanne Vega en Sharon Van Etten.


Ik moet aan haar landgenote Aldous Harding denken, wat zeer zeker een groot compliment is. Erg mooi stemgeluid heeft deze jongedame, het weet me te raken. De instrumentale omkadering is ook fraai, overigens.

Na de plaat van Alice Boman lijkt dit het tweede schot in de roos te gaan worden in 2020. De dames zijn goed bezig!

avatar van Choconas
4,0
AOVV schreef:
Ik moet aan haar landgenote Aldous Harding denken, wat zeer zeker een groot compliment is.

Een grappig weetje: Aldous Harding is niet alleen een landgenote van Nadia, ze zijn ook nog eens goede vriendinnen! En ja, ze zijn allebei zeer getalenteerd.

avatar van Tonio
4,0
Zo, heb dit album nu enkele keren beluisterd en ben het volledig met Lura en erwinz eens.

Ik was een enorme fan van haar debuut, maar vond de opvolger toch een tikkie minder, vooral door de mindere kwaliteit van de songs. Maar beide albums kenmerkten zich door een sobere productie en daar ben ik meestal voor te vinden.

Toen ik hoorde dat dit album een voller geluid zou hebben werd ik al een beetje sceptisch. Ik moest gelijk denken aan Damien Jurado: diens albums tot 2010 waren goed tot prachtig, maar de albums die daarna door Richard Swift waren geproduceerd kon ik echt niet pruimen.

Gelukkig is Nadia niet in deze valkuil gevallen. Het vollere geluid overheerst niet, maar staat ten dienste van de song. En wat is Nadia als componist toch gegroeid. De kwaliteit van de songs is zelfs nog een stuk hoger dan die van haar debuut. En haar zang is er eveneens op vooruit gegaan.

Prachtplaat!

avatar van Minneapolis
Mooie plaat weer. Haar composities zijn wel erg herkenbaar. Dat is een kracht en mogelijke valkuil. Maar tot nu toe hoor ik al haar platen graag. Al rangschik ik ze toch van oud naar nieuw.
Wel vind ik de (relatief) uptempo Oh Canada en het hier weinig gekozen nummer Other Side of the Wheel erg verfrissend en vrolijk makend. De opener All of My Love en Heart to ride vallen me ook positief op.

avatar van WoNa
Ik zit midden in het album. Voor mij is het de kennismaking met Nadia Reed. Ik heb al stiekem gekeken wat de lokale platenhandelaar voor het album wil hebben. Het klinkt heel erg mooi, maar misschien uiteindelijk te lieflijk. Dat ga ik beslist uit vinden in de komende weken. De vergelijking met de eerste platen van Suzanne Vega snap ik volkomen. Met de laatste van Aldous Harding heeft het weinig van doen.

avatar van AOVV
4,0
Wat mijn aandacht meteen wist vast te grijpen, was de opvallende bril die Nadia Reid draagt op de albumcover. Verder onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat dit bij haar eerste twee platen, die ik nodig moet opsnorren, ook het geval was. Verder is het een sobere foto, die een warm soort authenticiteit uitstraalt.

De liedjes van Nadia Reid zijn in de eerste plaats luisterliedjes. Tekstueel interessant en vrijgevochten; een jongedame die haar plaats in de wereld probeert te vinden, en zich een weg baant over onze boeiende planeet. Haar stem doet me wat denken aan landgenote - en blijkbaar goede vriendin - Aldous Harding, en dat is al meteen een pluspunt. Samen met de steeds wat sober aandoende instrumentatie zorgt dat voor een rustiek, vaak wat weemoedig sfeertje. Al lijkt het positieve te overheersen, dat mag ook wel 'ns.

Een mooie ontdekking dus, en samen met Aldous Harding en Marlon Williams (en ik zal nog wel muzikanten vergeten) jong talent uit Nieuw-Zeeland!

4 sterren

avatar van Rufus
3,5
Oh Nadia, I want to go with you and I don't care where we going to.

Pracht nummer.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:11 uur

geplaatst: vandaag om 06:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.