Mat McNerney is een druk man. Hij zingt in de postpunkgroep Grave Pleasures, was eind vorig jaar te horen op de black metalknaller Demon Solar Totem van The Deathtrip en bracht begin 2019 het onderschatte All Tree uit met zijn meest persoonlijke project: de Finse ‘psychedelic forest folk’-band Hexvessel. En nu is er dan Kindred; album nummer vijf.
Na een uitstapje op Century Media is Hexvessel weer terug op het vertrouwde nest, want Kindred verschijnt – net al de eerste twee platen – op het Finse undergroundlabel Svart Records. Anders dan je zou verwachten betekent dit niet per se een terugkeer naar ‘het oude geluid’. Kindred is eerder een optelsom van alle platen tot nu, wat voor een gevarieerd resultaat zorgt.
Opener ‘Billion Year Old Being’, is een lofzang op de onvergankelijkheid van de aarde en vat de veelzijdigheid van Hexvessel perfect samen. Het nummer begint met traag dreigend gitaargetokkel en spookachtige zang, gaat abrupt over in psychedelische rock – compleet met Manzarek-orgels en King Crimson-achtig gefreak – en eindigt met een prachtige folkmelodie die niet had misstaan op Opeths Heritage.
De band blijft daarna in psychedelische sferen met het door een bluesriff gedragen ‘Demian’, dat is geïnspireerd op de gelijknamige roman van Herman Hesse. Door de effecten over de zang doet het nummer denken aan Wovenhand. Daarna neemt de band gas terug met de Coil-cover ‘Fire of the Mind’, live opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis in Finland, dat getuige het drumgeluid over een fantastische akoestiek beschikt. Het met trompet opgesierde noir jazz uitstapje ‘Bog Bodies’ laat weer een andere kant van de band horen.
De tweede helft van het album brengt een lichte verandering in geluid. Niet geheel toevallig, want de laatste vier nummers zijn geschreven met hulp van Andrew McIvor. Deze speelde in het verleden met McNerney in de avantgardistische black metalband <code> en had ook een grote rol op All Tree. Zijn inbreng zorgt voor een lichter en meer folkachtig geluid. Op ‘Magical and Damned’, klinkt de band zelfs toegankelijker dan ooit. In de verte doet dit nummer denken aan de Nick Cave van rond de eeuwwisseling, maar dan gezongen door McNerney, die gezegend is met een uniek stemgeluid. Hij kan zowel prachtig de hoogte in, als dieper, meer gedragen, zingen.
Door deze tweedeling in sfeer (en de relatief korte speelduur van 38 minuten) voelt Kindred misschien niet helemaal aan als een volledig album, maar gezien de kwaliteit van het gebodene is dat slechts een detail. Wat vooral beklijft is het ogenschijnlijke gemak waarmee Hexvessel invloeden uit de Britse folk, psychedelica, (doom)metal en progrock tot één geheel smeedt en weet te verweven met een concept waarin duistere spiritualiteit en de mystiek van de natuur de boventoon voeren. Een perfecte luisterplaat om eens goed voor te gaan zitten.