menu

Rumer - Nashville Tears (2020)

Alternatieve titel: The Songs of Hugh Prestwood

mijn stem
4,00 (20)
20 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Country / Pop
Label: Cooking Vinyl

  1. The Fate of Fireflies (3:49)
  2. June It's Gonna Happen (4:05)
  3. Oklahoma Stray (3:54)
  4. Bristlecone Pine (4:19)

    met Lost Hollow

  5. Ghost in This House (4:16)
  6. Deep Summer in the Deep South (5:22)
  7. Heart Full of Rain (3:36)
  8. Hard Times for Lovers (3:20)
  9. Starcrossed Hanger of the Moon (3:41)
  10. The Song Remembers When (3:53)
  11. That's That (4:15)
  12. Here You Are (4:03)
  13. Learning How to Love (4:01)
  14. The Snow White Rows of Arlington (4:24)
  15. Half the Moon (3:17)
totale tijdsduur: 1:00:15
zoeken in:
avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Rumer - Nashville Tears - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Rumer - Nashville Tears
Rumer imponeert ook dit keer met haar werkelijk prachtige stem op een album dat fraaie en trefzekere invloeden uit de country toevoegt aan de muziek van de Britse zangeres

In muzikaal opzicht vind ik de albums van Rumer altijd net wat te zoet, maar dat ben ik direct vergeten wanneer ze begint te zingen. Een van de mooiste stemmen uit de popmuziek van het moment keert terug met een album waarop ze wederom songs van anderen vertolkt. Het zijn dit keer songs van de Nashville singer-songwriter Hugh Prestwood, wat invloeden uit de country toevoegt aan de muziek van Rumer. Ook dit genre blijkt uitstekend te passen bij de wonderschone stem van de Britse zangeres, die direct vanaf de eerste noten indruk maakt en hier pas mee stopt wanneer het album na een uur is afgelopen. Prachtig weer.

De recensie van Seasons Of My Soul, het debuut van de Britse zangeres Rumer, is nog altijd met afstand de best gelezen recensie op deze BLOG en ligt mijlenver voor op de rest van de top 10 aller tijden. Rumer maakte in 2010 indruk in Later, het tv-programma van Jools Holland op de BBC, en debuteerde later in het jaar met Seasons Of My Soul, dat, toch wel enigszins verrassend, stevig werd bewierookt door de complete Britse muziekpers. In Nederland verscheen het debuut van Rumer pas een half jaar later, wat mogelijk het succes van mijn vroege recensie verklaart.

Zoals gezegd was ik enigszins verrast door alle lovende woorden over het debuut van Rumer, want de muziek van de Britse singer-songwriter met deels Pakistaanse roots is nogal zoet en gepolijst. Desondanks was ik zeer gecharmeerd van het debuut van Rumer en van de albums die volgden en dat heeft alles te maken met de werkelijk prachtige stem van Rumer. Het is een stem die wel wat aan die van Karen Carpenter doet denken en dat is wat mij betreft een van de meest onderschatte stemmen uit de geschiedenis van de popmuziek.

Door het zoete karakter van de muziek van Rumer, moet ik bij een nieuw album desondanks altijd weer even wennen en dat was bij de eerste noten van Nashville Tears niet anders. Rumer ging vier jaar geleden op This Girl's in Love: A Bacharach & David Songbook aan de haal met songs van Burt Bacharach en Hal David en die bleken haar op het lijf geschreven.

Ook op Nashville Tears vertolkt de Britse zangeres songs van een ander en dit keer gaat het om de songs van de Amerikaanse singer-songwriter Hugh Prestwood. Zijn naam deed bij mij niet direct een belletje rinkelen, maar de songwriter uit Nashville heeft een imposante serie songs op zijn naam staan en verdiende hiermee een plekje in de Nashville Songwriters Hall of Fame. Nashville Tears opent met stevig aanzwellende strijkers die niet hadden misstaan op haar vorige album, maar al snel nemen voorzichtige countryklanken het voortouw met een hoofdrol voor de altijd prachtige pedal steel.

Nashville Tears is meer een country album dan de vorige albums van Rumer, maar het is zeker geen standaard country album en het is bovendien een typisch Rumer album. Ook Nashville Tears klinkt in de instrumentatie en in de arrangementen wat zoet en gepolijst, maar je bent de misschien net wat te zoete klanken direct vergeten wanneer Rumer invalt met haar prachtige stem. Waar ik tien jaar geleden Karen Carpenter hoorde met een vleugje Rumer, hoor ik inmiddels heel veel Rumer en een klein beetje Karen Carpenter. Het is een stem die de songs van Hugh Prestwood direct omtovert in Rumer songs.

Nashville Tears is een typisch Rumer album, maar het is een album dat me nog wat beter bevalt dan zijn voorgangers, met name door de country twist die geweldig uitpakt en de prachtige stem van de Britse zangeres nog wat verder optilt. Nashville Tears is verplichte kost voor de liefhebbers van de stem van Rumer, maar ook liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek en bijvoorbeeld van de muziek van Alison Krauss gaan zich zeker geen buil vallen aan het bijzonder fraaie nieuwe album van Rumer, dat in muzikaal opzicht zeer smaakvol is en in vocaal opzicht wederom fenomenaal, een uur lang. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 23:09 uur

geplaatst: vandaag om 23:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.