menu

Ahmad Jamal - Ahmad Jamal at the Pershing : But Not for Me (1958)

mijn stem
3,86 (22)
22 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Chess

  1. But Not for Me (3:31)
  2. The Surrey with the Fringe on Top (2:35)
  3. Moonlight in Vermont (3:09)
  4. (Put Another Nickel in ) Music!, Music! Music! (2:56)
  5. No Greater Love (3:26)
  6. Poinciana (8:07)
  7. Woody 'N You (3:40)
  8. What's New (4:08)
totale tijdsduur: 31:32
zoeken in:
EVANSHEWSON
Prachtig jazzalbum, met het schitterende Poinciana en Moonlight in Vermont.
Trouwens van een goed jaar!

****

avatar van Sandokan-veld
4,5
Sta me toe mezelf even te citeren uit het topic jazz-album van de week:

Ahmad Jamal staat over de hele wereld bekend als een van de Groten, maar wie nu speurt naar de meest baanbrekende jazz zou hem bijna over het hoofd zien. Hij heeft geen bijzonder dramatisch levensverhaal en is niet jong gestorven (hij leeft zelfs nog), noch zijn de platen waarmee hij beroemd werd onder de meest experimentele van hun tijd. Wel hoeft Jamal, met zijn briljante timing en harmonieuze maar spaarzame stijl, niet in de schaduw te staan van wlke jazzpianist dan ook.

At The Pershing: But Not For Me, een selectie van de liveopnames die zijn trio maakte op 16 januari 1958 in het Pershing Hotel in Chicago, is een uitstekend voorbeeld van het soort ongeziene klassieker dat ik hierboven bedoelde: met meer dan een miljoen verkochte exemplaren is het een van de meest succesvolle instrumentale jazzplaten ooit, en bijna in alle lijstjes van jazzcritici haalt deze de maximale score. Maar niet altijd en overal: een hele uitdagende plaat is het niet, en jazzmagazine Downbeat beschuldigde Jamal er indertijd van 'cocktail music' te maken. Zou kunnen, maar voor mij is deze plaat toch een bewijs dat het niet altijd heel moeilijk hoeft te zijn om je in vervoering te kunnen brengen.


Ik ga er nog een half sterretje bovenop gooien.

Soledad
Exact wat ik verwachtte Ahmad Jamal blijft een unieke pianist. Ik ben een liefhebber van bijna alle jazz, dat gaat van ragtime tot zware avant-garde dus ook dit soort plaatjes weten mij te bekoren. In deze tijd lag Ahmad Jamal toch wel in de voorhoede van de pianisten. Stylistisch gezien natuurlijk totaal anders dan Monk of bijvoorbeeld Bud Powell, durf ik wel te stellen dat Bill Evans en Ahmad Jamal wel eens naar elkaar hebben geluisterd. Jamal is een beetje de wat innovatievere versie van Oscar Peterson.

Maar genoeg gezwemel over anderen. Ahmad Jamal is een eigenzinnige en uitstekende pianist. Het vliegt niet uit de bocht, maar voor mij is dat niet een criterium om iets te waarderen. Het trio is uitstekend. Drie muzikanten die duidelijk al langer samenwerkten en elkaar feilloos aanvoelen. Wederom een goede plaat in het topic!

avatar van frankmulder
Gezellige jazz. Ik vind de drums niet zo interessant, maar over het algemeen vind ik dit prettig om naar te luisteren. Hij staat in mijn lijstje om ook na deze week nog gedraaid te worden.

2,5
Dit grijpt mij niet aan, de drums zijn bij tijd en wijlen verschrikkelijk en de bas zit te ver op de achtergrond. Jamal zelf kan ik ook niet echt volgen, hij gaat overal en nergens heen en zijn "goede momenten" worden telkens in hetzelfde nummer wel weer de nek omgedraaid. Niet mijn album, of ik heb niets met pianotrio's m.u.v. Bill Evans.

avatar van korenbloem
3,0
leuk en gezellig. Prima sfeertje, maar pakt me nergens. Heb betere platen gehoord uit die zelfde tijd periode en die het zelfde concept proberen na te streven.

avatar van Tony
5,0
Sandokan-veld schreef:
Jamal hoeft... met zijn briljante timing en harmonieuze maar spaarzame stijl, niet in de schaduw te staan van welke jazzpianist dan ook.... Voor mij is deze plaat toch een bewijs dat het niet altijd heel moeilijk hoeft te zijn om je in vervoering te kunnen brengen.


Heb deze plaat sinds kort in bezit en hem nu eindelijk wat intensiever beluisterd. Ik was aan het zoeken naar de juiste woorden om deze plaat te omschrijven, maar dat heeft Sander al voor me gedaan. Ik heb een beetje creatief gequote, maar volledig eens dus met bovenstaande treffende omschrijving van Jamal's stijl.

avatar van Mssr Renard
Ik vind deze essentiële jazzplaat wel erg fijn. Nu ben ik echt wel liefhebber van piano-trio's en als ik dan iets van Jamal in huis zou moeten halen, waarom dan niet deze?

Deze zal ik dan ook zonder aarzelen aanschaffen als ik hem zie liggen. Fijne sfeer en prima spel van alle drie de muzikanten.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:34 uur

geplaatst: vandaag om 11:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.