menu

Jess Williamson - Sorceress (2020)

mijn stem
3,65 (30)
30 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Mexican Summer

  1. Smoke (3:31)
  2. As the Birds Are (3:50)
  3. Wind on Tin (3:06)
  4. Sorceress (4:37)
  5. Infinite Scroll (4:10)
  6. Love's Not Hard to Find (3:48)
  7. How Ya Lonesome (4:39)
  8. Rosaries at the Border (3:54)
  9. Ponies in Town (3:45)
  10. Harm None (3:20)
  11. Gulf of Mexico (4:05)
totale tijdsduur: 42:45
zoeken in:
avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Jess Williamson - Sorceress - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Jess Williamson - Sorceress
De Amerikaanse singer-songwriter Jess Williamson bezweert en betovert met een wonderschoon album waarmee je jezelf het liefst maanden op zou sluiten

Jess Williamson maakte twee jaar geleden indruk met het prachtige Cosmic Wink, maar laat op haar nieuwe album horen dat het nog veel beter kan. Sorceress verwerkt nog wat meer invloeden dan zijn voorganger, maar klinkt desondanks meer als een eenheid. In muzikaal opzicht is het smullen met prachtige warme klanken die lak hebben aan genres en tijdperken, maar de zang van Jess Williamson is nog veel mooier. Ook de songs van de singer-songwriter uit Los Angeles hebben sinds Cosmic Wink alleen maar aan kracht gewonnen en tillen het album naar een niveau dat slechts weinigen gegeven is.

Jess Williamson had al twee, slechts in kleine kring opgemerkte, albums op haar naam staan, toen ze precies twee jaar geleden opdook met Cosmic Wink. Het derde album van de singer-songwriter uit Los Angeles haalde uiteindelijk mijn jaarlijstje en wanneer ik dit lijstje nu zou maken zou het album in de allerhoogste regionen van dit lijstje te vinden zijn.

Cosmic Wink werd warm onthaald door liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek, maar kleurde ook nadrukkelijk buiten de lijntjes van het genre. Het album bevatte flarden 60s psychedelische folk en 70s Westcoast pop, herinnerde aan de New Yorkse singer-songwriters uit de tweede helft van de jaren 70, maar bevatte ook zeker invloeden van veel recentere datum, wat vergelijkingsmateriaal opleverde dat varieerde van Judee Sill tot Fleetwood Mac en van Patti Smith tot Mazzy Star.

Het was vergelijkingsmateriaal dat uiteindelijk onzinnig bleek, want Jess Williamson viel op Cosmic Wink vooral op door een bijzonder eigen geluid. Cosmic Wink heeft de lat hoog gelegd voor de opvolger van het album en die opvolger verscheen deze week. Ik heb Sorceress al een aantal weken in huis en toen ik het album voor het eerst beluisterde maakte het een verpletterende indruk. Het is altijd even afwachten hoe dat op de wat langere termijn uitpakt, maar die verpletterende indruk maakt het nieuwe album van Jess Williamson nog steeds.

Sorceress is, net als voorganger Cosmic Wink, een album vol invloeden, maar deze invloeden vloeien nog naadlozer samen in het bijzondere geluid van Jess Williamson. Sorceress bevat alle invloeden die ook op Cosmic Wink aanwezig waren en het zijn invloeden die aan de ene kant meer worden uitgelicht, wat zeker geldt voor de countryinvloeden, maar die aan de andere kant ook meer zijn verweven in het bijzondere totaalgeluid op het album, dat ook flirt met Laurel Canyon singer-songwriter muziek en een snufje soul en new age.

Sorceress is een singer-songwriter album dat los staat van genres en de tijd. Invloeden uit onder andere de country, psychedelica en Westcoast pop zijn op organische wijze aan elkaar gesmeed in songs die je direct bij eerste beluistering dierbaar zijn. Sorceress borduurt absoluut voort op Cosmic Wink, maar zet ook een reuzenstap. Jess Williamson verrast continu met wonderschone songs vol bijzondere wendingen, maar op een of andere manier zijn het ook wendingen die volkomen logisch klinken. Sorceress vermaakt, verwarmt en benevelt, maar het is ook een album dat verrast, verbaast, bezweert en betovert.

Jess Williamson heeft een album gemaakt dat zich genadeloos opdringt en dat alleen maar mooier lijkt te worden. De productie is een waar kunststukje en hetzelfde geldt voor de rijke instrumentatie. Nog veel mooier is de prachtige stem van de singer-songwriter uit Los Angeles, die zelfs het grootste ijskonijn doet smelten en die onmiddellijk de aandacht opeist en vervolgens niet meer los laat.

In deze onzekere tijden is er behoefte aan een album dat er voor zorgt dat je even alles om je heen vergeet en in ieder geval een uurtje in een wereld leeft waarin alles mooi is en gevaren niet bestaan. Sorceress van Jess Williamson is zo’n album en het wordt alleen maar mooier en indrukwekkender. Jaarlijstjesmateriaal, dat is zeker. Erwin Zijleman

avatar van deric raven
3,5
Dat de Amerikaanse Jess Williams afkomstig is uit Mexico laat ze al duidelijk merken door de aanwezige Tex-Mex invloeden, die ze op prachtige wijze verpakt in haar veelbelovende debuut Native State. Door haar sombere met snik gevoede klaagzang weet ze country te mengen met traditionele folk.

Bij opvolger Heart Song overheerst de donkere verbitterdheid en eist ze om vocaal al meerdere persoonlijkheden van zichzelf te laten zien. Het is de opmars naar het volmaakte Cosmic Wink, waarmee ze zich als volgroeide singer-songwriter op de kaart zet. In een korte tijd is Jess Williamson van onschuldig tienermeisje uitgegroeid tot een volwassen gevormde vamp.

Door die zelfverzekerdheid pakt ze Sorceress totaal anders aan. Het is een minder donker geheel geworden dan de indrukwekkende voorganger. Er lijkt een flinke last van haar ranke schouders te zijn afgevallen, waardoor ze zich als het lieve wereldwijze zangeresje neerzet. Met de hemelse, dromerige ballads als As the Birds Are en Ponies in Town wil ze een meer toegankelijk publiek aan zich binden. De creativiteit zit dan wel in de mainstream hoek en is hierdoor minder spannend, maar blijft kwalitatief continu van hoog niveau.

Toch zijn het die nummers als de verstillende country titeltrack Sorceress en het retro dramatische How Ya Lonesome met die heerlijke jaren zestig melancholiek, die er door die prachtige avondschemer begeleiding sterk bovenuit steken. Het zoete Wind on Tin moet het vooral van de prachtige zachte breekbare zang hebben, een kwetsbaarheid die Jess Williams perfect weet uit te spelen, en waarmee ze tig mannenharten kan laten smelten. Iets waar ze zich ook met het kampvuur vlammetje in het meerstemmige Rosaries at the Border mee op de been houdt.

Het vrij standaard klinkende Smoke wordt gered door de licht psychedelische uitbarsting die op het einde nog eventjes van het strakke pad afwijkt, en net nog die onverwachte afslag neemt. Dat ze daarbij ook net voor de verkeerde kant kan kiezen bewijst ze met het weinigzeggende door synthesizers afgewerkte Infinite Scroll en het slaperige Americana gevalletje Love’s Not Hard to Find.

Zelfs het kale Harm None blijft te voorzichtig, haar stem kan best wel tegen een stootje, maar dit verzand in lichtgevoelige gospel. Bij het verhalende Gulf of Mexico kom je op de tweede bladzijde tot de conclusie dat je het boek al eens eerder gelezen hebt, en ontdek je waarom er zo weinig van is blijven hangen. Ondanks de veelbelovende ontwikkeling in haar stembeheersing weet Jess Williamson uiteindelijk op Sorceress toch minder te overtuigen dan met het zwaardere Cosmic Wink.

Jess Williamson - Sorceress | Roots | Written in Music - writteninmusic.com

Gast
geplaatst: vandaag om 11:52 uur

geplaatst: vandaag om 11:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.