R.A. the Rugged Man - All My Heroes Are Dead (2020)

Een van de beste MC’s op deze aardkloot samen met Celph Titled.. Beide hebben echt nog nooit een goed album gemaakt en dat doet me pijn.. 1uur en 15 minuten is veel en veel te lang

Nee, René. Geweldig album dit! R.A. laat brengt gewoon even 1:15:51 minuten lang hoge kwaliteit hip-hop ten gehore. In een tijd waarin veel rappers dit binnen 20 minuten nog niet eens lukt vind ik dit een verademing!

Aan welke stijl mogen we denken, Silky & Smooth? Weer dat (al dan niet licht) bombastische?

Het is een behoorlijk divers en persoonlijk album. Er is weinig over van de flauwe, bombastisch kont-en-tieten-rap en het hele snelle rappen is beter gedoseerd en minder uitsloverig. In z'n geheel is het gewoon van begin tot eind gewoon een dik hip-hop album en het is duidelijk te horen dat er tijd en energie in gestoken is.

Klopt Silky & Smooth, totaal geen bombastische sound o.i.d. Veel gebruik van live instrumentatie en zang, en ook veel afwisseling in de nummers zelf. Zelfs een track als The Slayers Club is gewoon een gezellige, muzikale track. Tijdsduur is ook geen struikelblok, vliegt voorbij omdat het één groot geheel is en zelfs een beetje als een speelfilm aanvoelt (je kan ook duidelijk horen dat er érg lang aan dit album is gewerkt). Zelf had ik op wat meer traditionelere hiphoptracks gehoopt, en heeft de plaat niet echt één grote uitschieter, maar alsnog is het een meer dan puik album na één luisterbeurt.

Prima album ook voor mensen die normaal niet van hiphop houden, denk ik. Als je als niet-hiphopper bijv. Atmosphere wél kan waarderen (en dat is ook toevallig, Slug doet hier ook mee!), zal ik dit album zeker een kans geven.

Yep, en Dragon Fire is bijv. gewoon lekkere Wu-Tang track geworden zoals het hoort. En er staan een ook wat sterke storytelling op.

Ah, dat klinkt belovend.

Dit is een sterke album. De beats zijn goed, de features zijn legendarisch en R.A. The Rugged Man is een beest. 22 kwalitatieve tracks (inclusief skits etc). Ik vind het heel knap dat hij zo een lange album kan maken zonder enig moment mijn aandacht kwijt te raken. Ik vind dit veel beter dan zo een overschatte Eminem met zijn schreeuw stem en wacke beats. Bij hem stop je meestal na tracks 7 ja. Laat staan een album met meer dan 20 nummers.

Wat ik ook mooi vind van dit album is dat R.A. niet is overschaduwd door andere rappers. Hij heeft serieuze concurrentie hier met gasten als, Ghostface, Kool G Rap, Masta Ace, Inspectah Deck, Chino XL, I-Technique etc. Ik ben blij dat RA bij de roots van Hip Hop blijft zowel qua beats, features and zijn eigen stijl.

Moet hem nog helemaal luisteren. Het zou behoorlijk knap zijn als hij inderdaad 1.15 uren blijft boeien. Op zijn voorgaande albums lukte dit niet. Een verademing zeker dat ben ik met je eens. Die 25 minuten albums of beter gezegd EP’tjes ben ik wel klaar mee

Van Eminem groupie naar geen Eminem groupie*

Net als op zijn vorige album weer een fenomenale intro. Album klinkt heerlijk op eerste gehoor, fijne afwisselingen en toch één geheel. Net een tikkeltje te lang misschien. Anyway, gaat hier komende tijd op repeat!

Man, man, man wat zonde dat dit zo'n enorm lange plaat is geworden. Er staan hier wel zeker 10 hele dikke tracks op, maar ook helaas een klein aantal mindere. Dat heeft helaas toch invloed op mijn waardering van het album. Al met al toch wel heel blij met deze release. Ik heb altijd al een zwak gehad voor R.A. en hij is naar mijn inziens ook wel een legende. Hij laat hier toch ook wel weer horen dat ie een beest is op de mic en toch een stuk interessanter is dan bijvoorbeeld een Eminem in zijn nadagen van zijn carriere.

Jammer dus van die paar tracks die wat minder zijn, meestal door wat corny hooks. Die track met The Kickdrums bijvoorbeeld, het laatste nummer en zo nog wat tracks. Maar dit wordt zeker goed gemaakt door The Wu-Tang plaat, Hate Speech, Gotta Be Dope en nog heel veel andere tracks!

Vreemd. Ik hoorde vooral flauwe, bombastische kont-en-tieten-rap op deze plaat. Vijf fuckin' kwartier lang.

Nee

Weet je zeker dat je niet per ongeluk naar Die Die, Rugged Man hebt geluisterd?

'Vroegah' was 74 minuten de max op je cd'tje en betaalde je je blauw voor een album en was je dus blij als hij zo vol mogelijk stond, ook al stond er ook wat troep tussen. Nu klagen mensen dat een album te lang duurt

75 minuten leek ook mij veel te veel, maar het album heeft veel afwisseling en blijft boeien. RA blijft toch wel een erg goede en unieke MC.

Blijkbaar is R.A. op een gegeven moment helemaal overnieuw begonnen aan dit album, omdat hij het album teveel vond lijken op Legends Never Die. Er ligt ergens dus nog een volledig album, hopelijk brengt ie die tracks alsnog ooit uit (hij heeft al wel eens gehint daar een gratis download daarvan).

Na meer dan 10 jaar weer eens even ingelogd. Wat een topalbum! R.A. heeft 2 kinderen gekregen, is wat ouder en dat resulteert in een persoonlijker/diepgaander album dan al zijn voorgaande. Ik ben er zeer te spreken over. Tot over 10 jaar!

Ook een halvie omhoog gedaan, merk dat ik het album erg graag opzet. De mindere aspecten van het album maakt R.A. toch altijd goed met een flinke dosis persoonlijkheid.

Dit is echt gewoon feitelijk onjuist. The Big Snatch is de enige pure kont-en-tieten-track, voor de rest zitten er hier en daar wat verwijzingen naar vunzigheid, wat in die gevallen ook nog gepaard gaat met inhoud. Nee, echt onzin dus.

Fijn om weer eens een langspeler van R.A. te horen. Over het algemeen lekker conventioneel hiphopgeluid qua beats en regelmatig ongelofelijke flows en rijm van de beste man. Zijn humor kan ik altijd zeer waarderen, mooie afwisseling met serieuzere zaken. Zoals meer gezegd hier wel wat lang, maar blijft toch de moeite waard.

R.A. The Rugged Man, tja, wat moet je er nou mee? Een rapper met ongelooflijk veel kwaliteit en skills. Maar een album lang kan hij niet boeien. Dat gevoel heb ik ook altijd bij Planet Asia, Rock van Heltha Skeltah, Killer Mike, Method Man en Chali 2Na. Allen goede rappers en als je ze voorbij hoort komen als gastartiest dan ‘verlang’ je naar een solo album maar dat valt dan altijd (in dit geval een beetje) tegen. Zeker geen slecht album maar toch kom ik niet boven 3* uit.
Dragon Fire verre weg het beste nummer van het album!

Wat mij betreft beste hiphop album van de afgelopen 10 jaar. Sinds release elke dag naar geluisterd. Vooral de eerste helft heeft alleen maar hoogtepunten. Golden Oldies, Wondering, Dragon Fire, All Systems Go, Gotta Be Dope, First Born en EKNY.

Het heeft even geduurd voor ik er klaar voor was. Het derde album van RA en.... eindelijk een goed album!! Dit is echt ongelovelijk goed. Had er weinig vertrouwen in vanwege de speelduur en omdat zoals ik al eerder heb gezegd.. RA nooit eerder een goed album maakte, maar nog steeds wel een van de beste MC’s is.. Die nu dus ook een dope album kon maken!

Uhmmm Rene1979

Ik quote je even bij zijn album die die rugged man:

“ hem nu eindelijk origineel!
Wat een album is dit. R.A. levert een gweldig product af met dit album. Zou het bijna een 5 geven,.....”

En

“ Toch een halfje verhoogd ik geniet echt van dit album! “

Bij zijn album van legends never die zei je:

“Qua raps is dit het beste album van het jaar... Niets of niemand die RA lyrical overtreft...”

Dus hoe zit het nou?!?

Je dacht ik ga even terug kijken wat hij over eerdere albums zei? Hoe het zit is dat ik toen te enthousiast was en de albums naarmate de tijd vorderde behoorlijk zijn gezakt, zeg maar net als dat sommige albums moeten groeien. Dat dus

Was meer verrast mbt je uitspraak, daar jullie mij altijd probeerde te overtuigen van deze rapper.
Daardoor dacht ik, hier klopt iets niet

Maar toch maar even je stemmen verlaagd zie ik

Anyway, lekker album. Kan dit wel waarderen, ietwat te lang. Voor nu een 4*

Zeker want heb je wel proberen te overtuigen maar echt gelijk had ik toen niet.. Nu wel

Dan heb je toch echt niet goed geluisterd, want R.A. snijdt hier heel veel verschillende onderwerpen aan. Om er maar een paar te noemen: verkrachting, zelfmoord en heroïneverslaving (Wondering), schietpartijen en de publieke reactie daarop (Angelic Boy), de invloed van het vaderschap op zijn leven (First Born), de sociale onrust in New York in de jaren '80 (E.K.N.Y.), het Amerikaanse imperium (Who Do We Trust?) en de corrumperende invloed van het kapitalisme (Malice of Mammon).

Het is inderdaad een veelzijdig album geworden. Bovengenoemde nummers zijn stuk voor stuk sterk, en dan zijn er nog ouderwetse bangers genoeg, die ook lekker binnenkomen, zoals Dragon Fire, Slayers Club, Gotta Be Dope, All Systems Go. R.A. stelt qua gastartiesten een all-star line-up samen op dit album waar hip-hop heads enkel maar dik tevreden mee kunnen zijn. Nog een eervolle vermelding voor Golden Oldies, met een heerlijke old-school soulvolle productie en R.A. die op humoristische wijze contrasten trekt tussen zijn generatie en de millennials (ik voel me maar een klein beetje aangesproken).

Toch zit er ook een beetje vet aan deze plaat. The Big Snatch vind ik een flauw en puberaal nummer, alsof R.A. bang was dat hij té serieus bezig was op dit album en daarom ter compensatie even erg ranzig en plat uit de hoek moest komen. Hate Speech lijdt hier ook voor een stuk aan, zeker het refrein ("cunt-ry", heel gevat en stoer). The After Life heb ik tot slot gemengde gevoelens over als afsluiter: mooi dat R.A. een ode brengt aan zijn gevallen geliefden, maar de beat en het refrein zijn te "pop" en zeemzoet naar mijn smaak.

Maar het overgrote merendeel van deze 76 minuten varieert van goed tot uitmuntend, dus zijn een welverdiende 4 sterren zeker op hun plaats. Hip-hop is niet dood anno 2020, en gelukkig maar!

Zeer benieuwd naar

Beetje te lang, links of rechts wat achterhaald maar voor het grootste deel heerlijk nostalgisch, goed concept en heel herkenbaar. Geen potentiële classic maar wel een heel fijn album.