Ik merkte op dat ik de laatste jaren live eigenlijk vooral naar de jaren '70 van Bob Dylan teruggrijp. Niet helemaal terecht, want in elke liverelease die ik heb zit wel iets interessants. Deze MTV Unplugged vond ik vroeger echter niet zo boeiend, maar de Eric Clapton variant blijft toch erg fijn. Vandaar deze dus ook weer eens wat meer beginnen draaien en ja: het kwartje begint te vallen. Dit was indertijd één van de eerste live releases die ik van Dylan had gekocht en ik was toen volgens mij nog niet klaar voor het feit dat hij wel eens een nummer compleet kan veranderen. Beetje jammer dat dit een mix is van twee verschillende datums, hoewel het merendeel wel van 18 november komt. Er zit in ieder geval weinig overlap tussen beide concerten en in beide concerten zitten wat atypische nummers (onder andere Hazel) dus een dubbele release had wel tof geweest. In ieder geval: in deze officiële release zitten toch ook een paar erg fijne uitvoeringen. Desolation Row blijft fantastisch, John Brown snijdt door merg en been en het is eigenlijk vooral jammer dat The Times They Are A-Changin' zo zeurderig aanvoelt. Zeker omdat de versie van 17 november echt wel beter is. Ik vraag me af waarom ze net voor deze nummers hebben gekozen. Voor zij die interesse hebben in de overige tracks: via expectingrain kun je ze legaal (want bootleg) downloaden en met wat geschuif met de originele release (want die nummers kan je niet downloaden) heb je beide shows. Als je nog meer interesse in jaren '90 Dylan hebt: zijn concert van Woodstock is ook uitstekend!