Per toeval kwam ik enkele maanden geleden in aanraking met de muziek van Gerry Cinnamon, omdat het nummer Canter als aanbeveling tevoorschijn kwam op YouTube. Onbevooroordeeld besloot ik het eens te luisteren, en daarna nog eens, en daarna weer. Niet lang daarna ging ik over naar andere tracks als Where We're Going en Sun Queen, die ik zo mogelijk nog sterker vond.
Ik was direct verrast door de sprankelende gitaarsound en de herkenbare stem van Cinnamon. Voor singer/songwriters vind ik het vooral belangrijk dat de sound authentiek is en dat is hier zeker het geval. De beste man zingt niet alleen, hij beleeft de tracks en weet op deze plaat over de gehele linie een prima indruk te maken. Zelfs bij een eerste volledige luisterbeurt van dit album klinkt het gevarieerd en pakken de meeste tracks me direct, met speciale vermelding voor The Bonny en Head in the Clouds, naast de al genoemde tracks.
Het zal ongetwijfeld meespelen dat ik sinds jaar en dag een zwak heb voor Schotse indie, folk en rock. Zo'n beetje alles uit die hoek bevalt mij wel, met als belangrijkste voorbeelden artiesten als Jesus & The Mary Chain, Del Amitri, Paolo Nutini en Travis. Dat deze plaat op nummer 1 terechtkwam in de UK Albums Chart, zegt ook wel iets. Het klinkt toegankelijk en modern, maar ook origineel en smaakt zeker naar meer: 4*.