menu

Ulver - Flowers of Evil (2020)

mijn stem
3,46 (27)
27 stemmen

Noorwegen
Electronic / Pop
Label: House of Mythology

  1. One Last Dance (5:43)
  2. Russian Doll (3:55)
  3. Machine Guns and Peacock Feathers (3:54)
  4. Hour of the Wolf (4:26)
  5. Apocalypse 1993 (4:32)
  6. Little Boy (5:23)
  7. Nostalgia (5:20)
  8. A Thousand Cuts (4:41)
totale tijdsduur: 37:54
zoeken in:
avatar van LZA
LZA
Ulver - Nostalgia - YouTube
Ulver - Russian Doll - YouTube

Lijkt erop dat ze de synthpop-vibe nog even aanhouden. Niet echt waar ik op zat te wachten helaas, van mij mag het toch ietwat experimenteler.

avatar van Jeanne d’Arc
4,0
Prima vervolg op het goede album ‘The assassination of Julius Caesar’.

avatar van AOVV
3,0
Degelijke synthpop die me echter niet echt warm weet te maken, hoewel de songs zich daar wel toe lenen.

3 sterren

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Ulver - Flowers Of Evil - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Ulver - Flowers Of Evil
De Noorse band Ulver verrast nog maar een keer met behoorlijk toegankelijke, maar ook zeer knap in elkaar stekende songs vol invloeden uit de 80s en 90s synthpop, postpunk en rock

De uit het Noorse Oslo afkomstige band Ulver is van vele markten thuis, maar zelf hoor ik de band het liefst zoals op het in 2017 verschenen The Assassination Of Julius Caesar, dat vol stond met door 80s en 90s synthpop beïnvloede muziek. Flowers Of Evil trekt de lijn van de voorganger door en is misschien nog wel toegankelijker dan deze voorganger. Ook op Flowers Of Evil klinken invloeden van met name Depeche Mode door, maar ik hoor ook wel wat van Talk Talk, om maar eens twee namen te noemen. Ulver is niet vies van synthpop, maar schuwt ook de gitaren niet in songs die weliswaar toegankelijk zijn, maar ook vol bijzondere accenten en wendingen zitten. Fascinerende band, geweldige plaat.

De Noorse band Ulver bestaat al ruim 25 jaar en heeft inmiddels een behoorlijk uit de kluiten gewassen oeuvre op haar naam staan. De band uit Oslo begon ooit als black metal band, maar heeft zich de afgelopen 25 jaar in meerdere genres bekwaamd, waaronder ambient en avant garde. Ik heb er overigens zelf niet veel van meegekregen, want ik ken Ulver uitsluitend van het in 2017 verschenen The Assassination Of Julius Caesar, waarop de Noorse band indruk maakte met behoorlijk toegankelijke songs vol invloeden uit met name de 80s en 90s synthpop.

The Assassination Of Julius Caesar werd drie jaar geleden vergeleken met de muziek van bands als Human League, Orchestral Manoeuvres In The Dark en New Order, maar vooral met Depeche Mode en dan vooral met Depeche Mode in de jaren waarin de band zich ontworstelde aan de kaders van de pure synthpop. Op het deze week verschenen Flowers Of Evil trekt Ulver de lijn van het vorige album door en verleidt het wederom redelijk makkelijk met toegankelijke songs met invloeden uit de 80s en 90s synthpop en rock.

Ook dit keer hoor ik vooral flarden van Depeche Mode in de muziek van Ulver, zeker wanneer de synths een belangrijke plek in nemen in het geluid van Ulver. Dat is op een groot deel van het album, dat niet voor niets in het hokje synthpop wordt geduwd, het geval, maar Ulver laat op Flowers Of Evil veel meer horen dan synthpop.

Vergeleken met The Assassination Of Julius Caesar lijken de songs nog wat toegankelijker geworden en is Ulver nog wat verder verwijderd geraakt van haar experimentele of door metal gedomineerde dagen. Het gaat de band uitstekend af. Flowers Of Evil staat vol met songs die herinneren aan de jaren 80 en 90. Het zijn songs die vaak aan Depeche Mode doen denken, maar bij beluistering van Flowers Of Evil heb ik ook associaties met de muziek van Talk Talk. De Noorse band kan echter ook opschuiven richting postpunk, doom of industrial en klinkt dan opeens een stuk donkerder.

In muzikaal opzicht klinkt het allemaal bijzonder lekker. De synths klinken heerlijk vol, wat prachtig contrasteert met de wat rauwere gitaarlijnen en de diepe bassen en drums. Het klinkt zoals gezegd verrassend toegankelijk, maar Ulver kiest niet altijd voor de makkelijkste weg en voegt ook nog het nodige avontuur toe aan haar muziek. Ook in vocaal opzicht klinkt het allemaal uitstekend. Zanger en voorman Kristoffer "Garm" Rygg beschikt over een aangename stem en laat zich hier en daar fraai ondersteunen.

Flowers Of Evil is een album dat met een beetje fantasie ook in de jaren 80 of 90 gemaakt zou kunnen zijn en had destijds met de beste albums meegekund. Voor een album met zoveel flarden uit de jaren 80 en 90 klinkt het nieuwe album van Ulver echter ook verrassend fris. Het heeft alles te maken met al het avontuur dat de Noorse band heeft toegevoegd aan de op het eerste gehoor redelijk toegankelijke klanken.

Het heeft bovendien alles te maken met de geweldige songs die de band uit Oslo heeft geschreven voor haar nieuwe album. Ik heb de muziek van Ulver nu al een paar keer vergeleken met Depeche Mode, maar ik ken geen Depeche Mode waarop zoveel memorabele songs staan als op Flowers Of Evil. Ulver was voor mij drie jaar geleden nog een enorme ontdekking, waarna het afwachten was of de band nog een vergelijkbaar album zou maken. Dat album is er nu en het is nog een stuk beter dan zijn voorganger. Erwin Zijleman

avatar van Alicia
3,0
Hoewel de muziek weer goed in elkaar steekt, raken de composities - en dit in tegenstelling tot de sublieme voorganger The Assassination of Julius Caesar - mij bijna nergens. Ik veer pas een beetje op tijdens Little Boy en dat is rijkelijk laat voor een Ulver plaat! Jammer genoeg klinkt het vervolg dan weer net zo flauw en inspiratieloos als de rest. Zelfs voor een zogenaamde synthpop plaat. Of beter: juist voor een synthpop plaat. Wat mij betreft bestaat Flowers of Evil - meer uit (dried) 'flowers' dan 'evil' – en is dit album alles behalve een betere, goede of zelfs maar een gelijkwaardige opvolger van The Assassination of Julius Caesar. Helaas.

avatar van andnino
Oef, dit klinkt als een verzameling restjes van de Assassination-sessies. Synthpop balanceert per definitie op een smalle grens van kunst en kazig, en Flowers of Evil helt helaas wat vaker naar het tweede... Ulver lijkt het beter te doen wanneer ze uit het niets een geheel nieuw genre uitproberen, dan wanneer ze langer blijven hangen in iets wat ze al eerder gedaan hebben.

avatar van legian
4,0
andnino schreef:
Oef, dit klinkt als een verzameling restjes van de Assassination-sessies.

Ben het ermee eens, maar moet eerlijk zeggen dat ik deze ook best goed kan waarderen. Vooral Machine Guns and Peacock Feathers heeft zich echt in mijn gehoor genesteld.

Best een lekkere plaat, maar dat hoor je natuurlijk niet te zeggen bij muziek van Ulver. Wat zeg ik, een verrukkelijke plaat! De songs zijn alleen te kort, veel te kort. Nou ja, dan draai ik hem maar 2 maal achterelkaar, is het ook nog een bijna 80 minuten cd.

avatar van ProGNerD
4,0
Ozark schreef:
Best een lekkere plaat, maar dat hoor je natuurlijk niet te zeggen bij muziek van Ulver. Wat zeg ik, een verrukkelijke plaat! De songs zijn alleen te kort, veel te kort. Nou ja, dan draai ik hem maar 2 maal achterelkaar, is het ook nog een bijna 80 minuten cd.

Helemaal waar ! Via dit album (mijn kennismaking met Ulver) bij de voorganger The Assassination of Julius Caesar terecht gekomen. Ben er nog niet uit welke ik beter vind, maar die heeft nog net ets meer die echte Depeche Mode 80's synthpop sound; wat een nostalgie...

Ik meld me weer na de nodige luisterbeurten van beide albums...

avatar van GJ384
4,0
Heb deze op repeat sinds hij uitkwam. Maar ik ben dan ook een Ulver-fan van het eerste uur

avatar van Eddie
4,5
Puur uit nieuws gierigheid kwam ik deze plaat eind vorig jaar tegen. Ik zat me af te vragen of deze band nog bestond toen ik zag dat ze net een nieuwe plaat uit hadden. ik ken ze eigenlijk alleen van hun eerste drie platen en ben een enorme fan van Nattrens Madrigal. Ik vind dit een heerlijke plaat, het ligt me lekker in het gehoor en duurt niet te lang waardoor het saai wordt. Het smaakt voor mij niet naar meer, maar ik kan hier erg van genieten.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:59 uur

geplaatst: vandaag om 23:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.