menu

Tunng - Tunng Presents​.​.​.​ DEAD CLUB (2020)

Alternatieve titel: Dead Club

mijn stem
3,89 (19)
19 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Folk
Label: Full Time Hobby

  1. Eating the Dead (7:14)
  2. Death Is the New Sex (4:14)
  3. SDC (5:38)
  4. Three Birds (3:59)
  5. A Million Colours (5:41)
  6. Carry You (4:53)
  7. The Last Day (5:32)
  8. Tsunami (3:11)
  9. Man (3:32)
  10. Scared to Death (4:53)
  11. Fatally Human (6:20)
  12. Woman (4:22)
totale tijdsduur: 59:29
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
“A new album, podcast series and conversation on death and grief composed and produced by Tunng.”, zo omschrijft de band kort en bondig hun nieuwste release Dead Club. Voor velen is de dood en het daarbij behorende verdriet nog steeds een nogal moeilijk bespreekbaar onderwerp, soms zelfs een taboe.

Het idee voor het album begon allemaal bij het een paar jaar geleden verschenen ontroerende boek “Grief Is the Thing with Feathers” van Max Porter. Het maakte een grote indruk op de leden van de groep. Trouwens niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook de Nederlandse pers was unaniem uitermate lovend. Connie Palmen noemde het boek “Het ontroerendste en grappigste boek over verdriet ooit”.

Niet alleen Porter werd een inspiratiebron. De literatuur leverde nog meer inspiratie. SDC verwijst naar Margareta Magnusson’s boek “The Gentle Art of Swedish Death Cleaning”.

Maar ook Sam Genders bezoek aan een “death cafe” leverde nieuwe ideeën en invalshoeken op. Genders over dit bezoek : ““And almost immediately all of us were talking really, really deeply and openly and honestly about painful stuff and powerful stuff. But it wasn’t at all sombre or melancholy. It was like sitting around with some mates and the feeling it felt like everyone had was, ‘Oh, thank god! We can just talk!’ I came away feeling it was really enriching.”.

Ook onderzocht men hoe men in andere culturen met de dood omgaat. Opener Eating the Dead verwijst naar de Wari, een bevolkingsgroep uit Brazilië die tot de jaren vijftig hun overlevenden opaten om hun uiterste respect voor hen te tonen.

In A Million Colours hoor je een gedeelte van een gesprek met Ibrahim Ag Alhabib, de oprichter van Tinariwen, over de tradities bij de Toeareg over het beladen onderwerp. Op de podcast is ook een ontroerend gesprek tussen groepslid Becky Jacobs en zangeres SpeechDebelle te horen. Becky sprak haar een paar weken na de dood van haar broer.

Muzikaal gezien is het ook weer een interessant album geworden, zoals gebruikelijk verweeft de groep op ingenieuze wijze elektronica in hun songs. Vooral ingetogen nummers als Death is the New Sex en het nog fraaiere Tsunami bevallen me buitengewoon goed.

Op hun website is trouwens een uitvoerig artikel over het album te vinden. Het indrukwekkende Dead Club draait dus niet alleen om muziek, maar ook om discussie, poëzie, korte verhalen en zelfs een semiwetenschappelijk onderzoek.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Tunng - Tunng Presents ... DEAD CLUB - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Tunng - Tunng Presents ... DEAD CLUB
Tunng keert na de glorieuze comeback van twee jaar geleden terug met een avontuurlijk album dat het je niet altijd makkelijk maakt, maar dat steeds meer intrigeert en betovert

De tijd waarin de Britse band Tunng opdook met het nieuwe folktronica genre ligt inmiddels een tijd achter ons, maar waar veel pioniers in het genre wat bleven steken in de pioniersdagen, is Tunng zich altijd blijven ontwikkelen. Het leverde twee jaar geleden het uitstekende Songs You Make At Night op en dat album wordt nu gevolgd door het ambitieuze of zelfs pretentieuze Tunng Presents … DEAD CLUB. Los van alle verhalen rond het album, onder andere vastgelegd in podcasts, komt Tunng op de proppen met een buitengewoon avontuurlijk album waarop de Britse band wederom de muzikale grenzen verlegd. Soms toegankelijk, soms ongrijpbaar, maar altijd van hoog niveau.

De Britse band Tunng dook een kleine vijftien jaar geleden op en schaarde zich met haar debuutalbum onder de pioniers van het nieuwe folktronica genre. Dat genre is Tunng al lang ontgroeid, wat twee jaar geleden resulteerde in het bijzonder fraaie en absoluut jaarlijstjeswaardige Songs You Make At Night, waarop ook onder andere psychedelica, progrock, synthpop, electropop en avant garde hun weg hadden gevonden naar de muziek van Tunng.

Deze week keert de Britse band terug met een nieuw album of eigenlijk met een project. Tunng Presents … DEAD CLUB is een buitengewoon ambitieus project over de dood, verlies en rouw, dat bestaat uit een serie podcasts en een album. Aan de podcasts heb ik me slechts kort gewaagd, maar het album Tunng Presents … DEAD CLUB laat zich ook prima als een op zichzelf staand product beluisteren. Het is een album dat door het concept net wat minder toegankelijk is dan zijn voorganger, maar aan de andere kant wordt de lijn van Songs You Make At Night ook doorgetrokken.

Tunng is nog niet helemaal vergeten dat het ooit behoorde tot de pioniers van de folktronica. Ook veel songs op het nieuwe album klinken folky en elektronica speelt een belangrijke rol op het album. Toch is het te simpel om het etiket folktronica op Tunng Presents … DEAD CLUB te plakken. De Britse band experimenteert er ook dit keer flink op los en verwerkt wederom invloeden uit de psychedelica en de progrock.

Tunng Presents … DEAD CLUB klinkt hier en daar als de muziek die Genesis met Peter Gabriel in de gelederen niet meer heeft gemaakt, wat me direct brengt bij associaties met de muziek van Elbow. Tunng heeft de elektronische basis van haar eerste albums deels afgezworen en maakt op haar nieuwe album indruk met een organisch geluid waar elektronica doorheen is geweven.

Zeker wanneer wordt gekozen voor wat langere instrumentale passages of wanneer spoken word door de muziek van Tunng wordt gemixt, is Tunng Presents … DEAD CLUB een behoorlijk experimenteel album, maar het album heeft ook absoluut zijn toegankelijkere momenten. Het hele project is behoorlijk ambitieus of zelfs pretentieus, maar het losse album bevalt me uitstekend.

Het is bijzonder hoe Tunng bij vlagen behoorlijk minimalistische klanken kan verrijken met warme vocalen of hoe de band haar muziek steeds toch wat rijker inkleurt, tot bijna groots en meeslepend aan toe. Het is zeker geen makkelijk album, al is het maar omdat Tunng hier en daar maar van de hak op de tak blijft springen, maar door de vele verrassende wendingen intrigeert het album hopeloos.

Tunng Presents … DEAD CLUB is ondanks al het avontuur overigens ook een album met lekker in het gehoor liggende popliedjes, wat verder bijdraagt aan het vat vol tegenstrijdigheden dat het album is. Zeker de zang op het album, met een hoofdrol voor de fraaie wijze waarop mannen en vrouwenstemmen elkaar versterken, geeft het nieuwe album van Tunng een aards karakter, al kan de muziek op het album de vaste grond onder je voeten in één keer wegnemen.

Ik heb Tunng Presents … DEAD CLUB inmiddels vele malen gehoord, maar het album biedt nog weinig houvast. Ondertussen betovert de nieuwe muziek van Tunng meer en meer. Dit had ik 15 jaar geleden toch niet gezocht achter de Britse band. Erwin Zijleman

avatar van WoNa
3,5
Voor mij is dit album de echte kennismaking met Tunng. Een album dat mij continue aan het denken zet over leven, doodgaan en dood. Ik zou er de muziek, waar een plaat als deze toch (ook) voor bedoeld is, bijna door vergeten. Intrigerende teksten, feiten en weetjes over de dood komen voorbij, die verbazen, me in de lach doen schieten. De nadruk ligt ook op de teksten en de boodschap. Muzikaal kabbelt het allemaal rustig voort, ongevaarlijk. Desalniettemin is het vaak erg mooi, maar wel heel serieus, zoals bij het thema past. Op een bepaalde manier zie ik een aantal nummers als kerkmuziek voor ontkerkelijkten. Muziek die troost kan bieden aan hen die achterblijven na het verlies van een geliefde. Het is mogelijk om met relatief minimale middelen een maximaal muzikaal effect te bereiken. Zeker als er ook nog eens prachtige samenzang gepresenteerd wordt.

Het bovenstaande is een bewerking van een post op WoNoBloG.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:26 uur

geplaatst: vandaag om 14:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.