Faithless - All Blessed (2020)

Ik ga hier simpelweg een gok voor wagen puur omdat ik 1: Faithless altijd goed heb gevonden en 2: ik nu ga voorspellen dat, ook al zit Maxi Jazz er niet in, de tracks erg goed zijn, dit album is dan wel zonder Maxi Jazz, maar de nummers hebben echt weer dat typische Faithless sound. Mijn interesse hebben ze zeker gewekt met deze knaller van een band die terug van weg is geweest!!

Leuk en aardig, maar het is niet de bedoeling te stemmen als je het album nog niet hebt gehoord.

Voorbarige stem verwijderd

Waarom zit Maxi Jazz niet meer in de band? Toch het gezicht van Faithless.

Dus nu zijn ze faceless?

Wat heb je met een gezicht als de muziek uit de speakers komt?

En uit diezelfde speakers kwam Maxi Jazz altijd, als zijnde de rapper/zanger van de groep... Dus niet alleen visueel gezien 'het gezicht', maar ook 'de stem'.

Haha, was een grapje joh

De singles klinken wellicht ietwat poppy en commercieel, maar ik vind het toch vooral fris en vrolijk. Totaal andere sound dan waar ik ze van ken, maar smaakt echt niet verkeerd.

Als je blijft hangen in het geluid van voorheen, zal je je redelijk bekocht voelen met dit faithless album.

Als je dát naast je kan leggen, heb je best een aardig album.

Correctie: dan heb je een geweldig album. Op "nieuweplaat.nl" is een mooie recensie te lezen over "All Blessed"

Als er een nieuw album van wie dan ook op de markt komt kan het berichten regenen op MuMe bij desbetreffend album. Bij het nieuwste album van Faithless "All Blessed" blijft het verdacht stil.... Is iedereen met stomheid geslagen omdat Faithless na 10 jaar met zo'n fantastisch album op de proppen komt ?

Mijn verwachten lagen relatief laag, maar blijkbaar nog niet laag genoeg.
Maxi Jazz was al langer een schim van zichzelf vroeger, maar Sister Bliss en Rollo stellen me hier ook teleur.
Ik had zeker geen floorfillers als Insomnia of God Is A Dj verwacht, maar kwaliteitselectronica zoals vanop No Roots had toch nog genomen vind ik. Dit album is voor mij te gemakkelijk geproduceerd, teveel hedendaagse edm-invloeden. Bij momenten klinkt het nog wel als begin jaren 20 trance, maar dan toch eerder van het easy-producing soort. Dan zet ik liever een oude Sasha mix op.

Het titelnummer kan me mogelijk nog het best bekoren, maar dit heeft meer met mijn trance-'roots' te maken.

nog een interessant weetje: Op het einde van What Shall I Do? komt even het deuntje van 'The Ecstasy Club - Jesus Loves The Acid' voorbij. Leuke gimmick, maar niet meer dan dat, eerder overbodig.

Na tien jaar is er met All Blessed een nieuw album van Faithless. De band van Rollo en Sister Bliss moet het deze keer stellen zonder het karakteristieke stemgeluid van Maxi Jazz, die met zijn eigen band The E-Type Boys verder gaat. Een beslissing die in goed overleg is gemaakt en Bliss laat weten dat ‘we hem nog steeds missen, maar op een bepaalde manier is hij er toch bij.’ Het gat dat Maxi Jazz achterlaat, is opgevuld met een keur aan gasten: Jazzie B, Suli Breaks, Gaika, Caleb Femi, L.S.K. en Damien Jurado. Hiervan neemt vooral de Britse spoken word poet Suli Breaks een belangrijke plaats in, hij is op bijna de helft van de nummers van de partij.

Op All Blessed voert de vertrouwde combinatie van dance, trance en dub de boventoon; fans van Faithless worden niet teleurgesteld. De band ziet het ook als haar taak om in deze gewelddadige tijden hun muziek vol hoop, liefde en inspiratie naar buiten te brengen: “Dit is muziek met gevoel en het zijn woorden met betekenis”. In de aanloop naar het album bracht Faithless al enkele singels uit: Let The Music Decide, This Feeling en Synthesizer. Alleen het laatste nummer heeft het album gehaald.

Het album opent met Poetry, waarin Suli Breaks gelijk zijn spoken word kunsten mag vertonen. Hij doet je Maxi Jazz niet gelijk vergeten, maar hij vult het gat op aangename wijze. Zijn stem wordt ingebed in een warme synthesizersound en stevige, licht onderkoelde beats. Als de track op stoom komt vloeit het ongemerkt over in Gains, een track die net zo goed Poetry II had kunnen heten. Bij de overgang naar I Need Someone blijkt de plaat eigenlijk een uitgebalanceerde dj set, die je in een prettige trance brengt. De afwisseling komt hier van de zanger Nathan Ball, die ook in het eerder uitgebrachte Synthesizer een belangrijke rol vervult. De eerste vier tracks meanderen de house beats aangenaam voort, pas bij Remember wordt een tempowisseling ingezet. Ook Suli Breaks maakt een kleine draai en gaat meer zingen dan praten.

Na een van de beste nummers van het album, Synthesizer, herpakt de band zich met behulp van Gaika op My Town en sluipen er via zijn bijdrage dancehallinvloeden het nummer in. Het tempo wordt vervolgens op What Shall I do? weer opgeschroefd met stevige industriële ritmes. De titeltrack start met een stukje spoken word, waarna de beats losbarsten en de synthesizers uitwaaieren. Muzikaal en qua klankkleur lijkt het werk van Jean-Michel Jarre de grote inspiratiebron, de track zou ook prima passen op Jarre’s album Zoolook uit 1984. De afsluiter is Take Your Time met de wat omfloerste zang van Damien Jurado. Een rustig einde van een muzikale trip.

All Blessed laat zich het best beluisteren als een doorlopende muzikale trip, de nummers vloeien naadloos in elkaar over waardoor je als luisteraar geheel ondergedompeld wordt. Faithless is met dit album niet echt nieuwe wegen ingeslagen, maar met deze kwaliteit hoeft dat geen probleem te zijn. De band laat zien dat zij na tien jaar stilte, los van wat remixwerk, nog immer een zeer relevante dance-act is.

Bovenstaande tekst is te lezen op www.nieuweplaat.nl

Als een belangrijk bandlid (in dit geval boegbeeld Maxi Jazz) opstapt is dit niet de manier om met een comeback-album op de proppen te komen, namelijk vrijwel volledig gespeend van goede songs. Het titelnummer is prima en er zijn daarnaast nog wel een paar aardige tracks (Synthesizer en Innadadance), maar verder is het album alarmerend vlak en saai. De meeste tracks vervelen al na amper een minuut en zeuren vervolgens ook nog eens veel te lang door. Nee, dit is het werk van een band die op muzikaal en tekstueel gebied eigenlijk niets meer te vertellen heeft.

Eindelijk weer eens wat anders na alle remixen en greatest hits van de afgelopen jaren.
Een album met een andere sound dan voorheen is altijd even wennen voor de fans die zijn blijven hangen aan de stem van Maxi Jazz inclusief ikzelf.
Ik heb het album een paar keer beluisterd en mijn waardering stijgt.

Na de vele negatieve berichten over "All Blessed" doet het mij deugd dat ik in Storm57 een medestander lijk te hebben gevonden.

geweldig weer!

'All Blessed' is een album met een zomer-gevoel en de liedjes lopen als een DJ-set in elkaar over. Heb het al 3 keer beluisterd, maar het luistert te makkelijk weg moet ik zeggen. En ja jammer dat Maxi Jazz er niet meer bij zit, maar het was zijn keuze dus werdt dat gerespecteerd. Maar goed, goed. Als ik toch nummers er tussen uit moet halen die voor mij interesant zijn, zijn dat: 'Synthesizer', 'All Blessed', 'I Need Someone' en 'Innadadance'.

Van al hun albums, vind ik 'The Dance' uit 2010 nog steeds het beste.

Aardige remix, overgangen zijn goed gelukt, maar het geheel kent wat weinig variatie en spanning.

Het album net weer beluisterd, begin het wat beter te vinden dan eerst.

Met het "oude" Faithless geluid heeft het weinig meer te maken, het heeftmeer een soort van al dan niet hippe Beachclub sound. Is dat erg? Nee hoor, het past ook enorm goed bij het weer van vandaag.

Synthesizer en het titelnummer zijn mijn faves.