Nieuwe Aesop, daar wordt een mens gelukkig van. Eerste indrukken is dat het weer classic Aesop is en ik hou ook altijd wat meer van zijn abstractere werken, waar deze prima inpast met zijn ongebruikelijke (haast videogame-achtige) producties.
Tekstueel gezien is het weer sterk, maar dat lijkt ook wel een zekerheidje. Aesop is dan ook een van de wordsmiths van deze tijd en daar is hij altijd consistent in geweest.
Maar het is op dit album toch wel wat veel van hetzelfde en hoe stom het ook klinkt gezien zijn opmerkelijke stijlkeuzes: het lijkt alsof Aesop wat vanuit zijn comfortzone opereert.
nelnontwisa schreef:
Productie valt me wel op in negatieve zin, het klinkt erg
compressed (?) (ik weet niet wat de juiste technische term is hier).
Hier ik heb ook wat last van, de mixing van de stem van Aesop klinkt ook wat off, maar kan er niet helemaal mijn vinger achter krijgen.
Lang verhaal kort: Trademark Aesop, opmerkelijke instrumentals, tekstueel weer subliem, misschien wat veel van hetzelfde (of van het goede? wie zal het zeggen)