menu

CARM - CARM (2021)

mijn stem
3,44 (31)
31 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Folk
Label: 37d03d

  1. Song of Trouble (2:59)

    met Sufjan Stevens

  2. Soft Night (3:59)
  3. Nowhere (3:47)
  4. Already Gone (3:22)

    met Georgia Hubley en Ira Kaplan

  5. After Hours (3:07)
  6. Invisible Walls (4:58)
  7. Tapp (3:32)

    met Shara Nova

  8. Slantwise (3:09)
  9. Scarcely Out (5:31)

    met Mouse On Mars

  10. Land (4:28)

    met Justin Vernon

totale tijdsduur: 38:52
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
Achter de artiestennaam CARM gaat de New Yorkse trompettist en Franse hoornspeler C.J. Camerieri schuil. Hij is medeoprichter van het gerenommeerde hedendaagse ensemble yMusic. Dit ensemble sleepte al een aantal prestigieuze prijzen in de wacht. Toch is hij vooral bekend van zijn langlopende samenwerking met Justin Vernon in Bon Iver. Daarnaast was hij ook te horen of was hij geluids-technicus op zo’n 150 studioalbums. Voordat hij aan zijn soloalbum begon, stelde hij zichzelf eerst de interessante vraag : “what kind of record would my trumpet-playing heroes from the past make today?”. Hijzelf denkt : “I believe they would want to work with the best producers, beat makers, songwriters, and singers to create new, truly culturally relevant music. That’s what I’m seeking to do.” Wat aldus geschiedde. Hij benaderde naast Justin Vernon, onder andere grensverleggende artiesten als Sufjan Stevens , leden van Yo La Tengo en Mouse on Mars om mee te werken. Het resultaat is een gevarieerd en intrigerend album. Een album wat ook niet in een hokje te plaatsen is. Het album opent nog redelijk conventioneel met het fraaie Song of Trouble. Door de zachte, fluwelen zang van Sufjan Stevens had het zeker niet misstaan op diens album Carrie & Lowell . Al een stuk avontuurlijker is het ingetogen, instrumentale Soft Night. Vervolgens schiet het muzikaal gezien alle kanten uit, tot zelfs hiphopinvloeden aan toe. Ronduit freaky is Scarcely Out, waaraan Mouse on Mars meewerkte. Het album was overigens al zo’n twee jaar klaar, want de liner notes van Trever Hagen dateren van april 2019. CARM is een album wat zich moeilijk laat omschrijven, maar gewoon een intrigerende luisterervaring die je zelf moet ondergaan

avatar van aERodynamIC
3,5
Opener Song of Trouble is een juweeltje. Uiteraard omdat Sufjan hierop meedoet, maar vooral vanwege de instrumentatie. Het geeft een eigenlijk typisch Sufjan-nummer net even de twist die we op Sufjan's eigen albums niet horen. Ik vind het hemels, en nog geen drie minuten is gewoon aan de korte kant voor zo'n nummer.

Gelukkig volgt er nog genoeg moois, waar met name die muzikale inkleuring het meest opvalt. De verdeling tussen instrumentale nummers en die met gastartiesten is prima.

Tien spannende mini-avontuurtjes waar een warme gloed overheen hangt. Uitgebracht op het juiste moment in het jaar ook denk ik: muziek om bij binnen te blijven, om je aan te kunnen verwarmen.
Als een zacht donzen dekbed kun je het over je heentrekken om er vervolgens heerlijk van te genieten, de buitenwereld buitensluitend.

En ondanks dat we nu verplicht zijn om die wereld buiten te sluiten, en we meer en meer op onszelf zijn aangewezen hierdoor, weet CARM je aangenaam te vergezellen met hier en daar wat verrassende stekeligheden.

Een album waar ik nog veel naar zal gaan luisteren verwacht ik zo, in de hoop elke keer een beetje meer te ontdekken!

avatar van AOVV
3,0
Tof plaatje, dat meteen erg fraai opent met Song of Trouble, waarop de vocalen van Sufjan Stevens hemels samengaan met de instrumentatie. Het zijn trouwens de samenwerkingen met andere artiesten die me hier het meest weten te charmeren. Naast de opener gaat het dan voor mij om Already Gone met George Hubley en Ira Kaplan van Yo La Tengo, en het springerig nerveuze Scarcely Out met Mouse on Mars. Bij de louter instrumentale nummers (Scarcely Out buiten beschouwing gelaten dus) valt me op dat het ontbreken van die zang net opbreekt. Het is allemaal net te vrijblijvend voor me.

De afsluiter, een samenwerking met Justin Vernon van Bon Iver, vormt een passend sluitstuk, en had zomaar op Bon Iver, Bon Iver uit 2011 kunnen staan.

Mixed feelings, dus. Het warme geluid van deze plaat staat me wel aan, maar daarnaast heb ik ook het gevoel dat er net wat teveel verschillende invloeden en stijlen worden aangehaald, waardoor het geheel wat stuurloos wordt en dreigt teloor te gaan in de gecreëerde warme brij. Maar als debuut is dit zeker niet slecht!

3 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 08:56 uur

geplaatst: vandaag om 08:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.