menu

The Mission - Carved in Sand (1990)

mijn stem
3,77 (92)
92 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Mercury

  1. Amelia (2:53)
  2. Into the Blue (4:14)
  3. Butterfly on a Wheel (5:43)
  4. Sea of Love (5:20)
  5. Deliverance (6:04)
  6. Grapes of Wrath (4:19)
  7. Belief (7:35)
  8. Paradise (3:52)
  9. Hungry as the Hunter (5:16)
  10. Lovely (1:56)
  11. Hands Across the Ocean [Andy Partridge Version] * (3:57)
  12. Divided We Fall [Demo] * (3:44)
  13. Sea of Love [Demo] * (5:12)
  14. Hungry as the Hunter [Demo] * (5:36)
  15. Bird of Passage [Demo] * (5:42)
  16. Butterfly on a Wheel [Hoedown C&W Version] * (3:28)
  17. Hands Across the Ocean [White Elephant Mix] * (3:56)
  18. Hands Across the Ocean * (3:49)
  19. The Grip of Disease * (4:13)
  20. Divided We Fall * (3:41)
  21. Mercenary * (2:51)
  22. Mr. Pleasant * (2:52)
  23. Kingdom Come (Forever and Again) * (4:58)
  24. Heaven Sends You * (4:54)
  25. Sweet Smile of a Mystery * (3:55)
  26. Tower of Strength [The Casbah Mix] * (4:31)
  27. Butterfly on a Wheel [Troubadour Mix] * (4:30)
  28. Love * (1:52)
  29. Bird of Passage * (6:38)
  30. The Metal Gurus - Ballroom Blitz [Live] * (3:40)
  31. The Metal Gurus - Cracked Actor [Live] * (2:49)
  32. The Metal Gurus - Mama Weer All Crazee Now [Live] * (3:47)
  33. The Metal Gurus - Get It On [Live] * (4:00)
  34. The Metal Gurus - Caroline [Live] * (3:50)
  35. The Metal Gurus - Virginia Plain [Live] * (2:51)
  36. The Metal Gurus - Metal Guru [Live] * (2:28)
  37. The Metal Gurus - Blockbuster [Live] * (3:01)
  38. The Metal Gurus - Merry Xmas Everyone [Live] * (3:15)
toon 28 bonustracks
totale tijdsduur: 47:12 (2:37:12)
zoeken in:
4,5
Een heel mooi album.
'Amelia' is een sterke opener die je meteen naar de keel grijpt. Dan vloeit het mooi over in 'Into The Blue', ook al zo'n parel. 'Butterfly On A Wheel' is een hemels nummer, net als 'Deliverance'. Zo mooi opgebouwd. 'Belief' is ook The Mission op z'n best.
Ik vind het spijtig dat de band nooit echt doorgebroken is, dit album is zowat hun hoogtepunt van roem. Aan de andere kant is het ook goed dat ze altijd wat obscuur gebleven zijn.
Voor velen doet dit album onder voor hun voorgangers, voor mij eigenlijk niet.
Telkens weer genieten.

avatar van Saldek
4,0
Amelia behoort qua inhoud toch wel tot een der indrukwekkendere songs die ik ken. Zowiezo een zeer strakke song, maar de tekstopbouw en de wijze zoals het vocale de bizarre inhoud weet te presenteren is fantastisch. Het soort verhaal is verschrikkelijk, maar het is ons bekend dat het gebeurt. In deze is het dan ook de invalshoek die wordt genomen die het zo indrukwekkend maakt.
Dit is mijn favoriet van the Mission. Prachtig poetisch geladen songs, allen, zowel de hardere als de rustige nummers genieten ongekende diepgang.
Het is inderdaad jammer dat ze nooit doorgebroken zijn. Zelf heb ik het idee dat ze dit nivo hadden moeten aanhouden. Dan hadden ze er kunnen komen denk ik. Maar als je na zo'n 'kunstwerk' als dit met iets komt dat meer populair-georienteerd is als 'Masque', overigens toch een lekker album, dan verlies je 'die-hard' fans, een basis die van belang is. Dit album een 4

avatar van Bighead
4,0
Dit was inderdaad een lekkere cd. Lang niet meer gehoord zeg.

Deliverance was altijd m'n favoriet. Toch maar eens een cd'tje hiervan zien op te duikelen.

4*

patrick_p72
Dit is nog steeds een hele lekkere cd. Eens in de zoveel tijd knalt die weer door mijn huis/auto. Favoriet van deze cd? Zou het niet weten. Als ik hem luister is het altijd van het begin tot het einde. En dan gaat die weer de kast tot ik hem weer opmerk een aantal maanden later.

4,5*

avatar van vigil
4,0
ken je ook het vervolg? die is minstens zo goed!

avatar van Joy4ever
3,5
Deze reiger vloog naar de albumhoes van Angel Dust van Faith no More.

avatar van c-moon
5,0
Briljante plaat!

Kan me ook bij de vorige sprekers aansluiten.. "Amelia" is een prachtsong... en zo opent The Mission het album al meteen met een hoogtepunt. Wow. Het cliché "kort en goed" of "kort maar krachtig" gaat absoluut op! Maar ook "Into the Blue" is ook erg goed, of de eindnoten/drums net het zelfde klinken als die van "No Time To Cry" van Hussey's vorige broodheer/band "The Sisters Of Mercy" kàn toeval zijn, maar ik denk dat haast niet kan...

De single "Butterfly on a wheel" is de zalige sfeervolle popsong die wellicht iedereen al kent... prachtig. Een juweeltje! Maar laten we ook niet vergeten van "Deliverance" de hemel in te prijzen - zonder "Sea of Love" onrecht aan te doen, met die heerlijke sitar waarmee deze prachtsong aanvangt... "Sea of Love/ Deliverance": zo fantastisch, ik zou de man die ik toen als Sistersfan verfoeide, meneer Hussey, wel kunnen omhelzen: zoveel schoonheid! Amaaai!

Nog veel moois met "The Grapes of Wrath" en "Belief"...

The Mission alsook de fans zullen het wel beu zijn: de vergelijkingen/links met The Sisters of Mercy, maar ik zondig dan toch nog maar eens: Als Sistersfan, moest ik het begin zo niet weten van Hussey's nieuwe project, maar ondertussen is het wel duidelijk dat The Mission en niet The Sisters (enfin: daarvan is enkel Andrew Eldritch nog overgebleven) de vruchten plukken van/ succesvol doorbouwden op het magistrale goed eerste Sisters-album "First and Last and Always". Waar "God's Own Medicine" misschien teveel klonk als een doorslag van of een vervolg op "First...", was "Children" en zeker ook deze "Carved in Sand" de logische verdere stap in de goede richting.... en dat hielden ze nog wel even vol, tot "Masque" kwam. Toch wel een teleurstelling voor mij: wat te geforceerd hip en goed in het oorliggend, nee, dan liever Children, Gods'... , Aura of déze "Carved in Sand"!
Maar goed: waar Eldricht het met "Floodland" nog tot een verdienstelijke, goede, knappe plaat bracht, kwam er enkel nog "Vision Thing": niet slecht, maar ook nu weer niet zo bijzonder. En vooralsnog bleeft het bij enkel die twee albums, in twintigjaar tijd (1985-2005) een mager resultaat. Ja, wel véél optredens: maar heb je de Sisters live al eens gehoord: helaas een marteling voor het oor!
Nee, dan hebben Hussey en co toch al wat meer gepresteerd in al die jaren: met toch veel goeds, helaas wel ook met een dieptepuntje zoals Masque en naar verluid ook Blue...
Heb nu wel spijt dat ik de band nooit Live heb meegemaakt...

Met deze prachtplaat gold voor the Mission: Mission Accomplished! Bravo!!

avatar van musicboy
Way to go c-moon!

avatar van Rinus
4,5
Briljante Cd van de Mission, met alleen maar sterke songs erop. Van het heftige "Amelia" tot het ingetogen en prachtige "Grapes of wrath". Aanrader.

avatar van deric raven
4,0
Met dit album koppelt The Mission zich toch wel los van het "Sisters" verleden. De Gothic invloeden zijn grotendeels verdwenen, hiervoor in de plaats aan de ene kant meer romantiek, maar ook meer rock-invloeden.
Een gewaagde stap, die op dit album positief uitvalt.

"Amelia" is een duidelijke aanklacht tegen incest, qua tekst klinkt het zo eenvoudig; maar zo doeltreffend weer gegeven. samen met "Butterfly", de twee hoogtepunten van dit album.

2,0
Ik kocht dit toen ik 16 was. Laatst nog eens geluisterd. Er blijft niet veel van over. 2*

avatar van notsub
4,5
Amelia en Deliverance zijn voor mij de aandachtstrekkers hier. Ik kan met de rest wat minder, maar echt beroerd klinkt het nergens. Met een opener als Amelia zet je de CD wel gelijk op de kaart en Deliverance is gewoon lekker heftig voor The Mission begrippen. De opbouw doet ook erg veel denken aan een rock nummer.

avatar van aERodynamIC
4,0
Onlangs heb ik de nieuwste God is a Bullet een halfje erbij gegeven omdat ik die bij nader inzien toch erg fijn vind.
Dit album er ook weer eens bij gepakt en wat blijkt? Die vind ik net even minder dan de andere albums die ik ken en die allen 4* verdienen (God's Own Medicine, Children en genoemde God is a Bullet).
Gelukkig is Butterfly een prachtig nummer dat blijft staan als een huis, maar de rest bleek ik in gedachten blijkbaar mooier te vinden dan het was en daarmee dus een halfje er af om alsnog op een dikke 3,5 terecht te komen.

avatar van Madjack71
4,0
The Mission, is niet direct een van mijn favoriete bands, maar er is wel een periode geweest, dat ik die samen met een maat van mij veel beluisterd heb. Tuurlijk ook live gezien. Pathos, theatrale gebaren en bombast was de zanger niet vreemd, maar het heeft wel regelmatig geleid van mooi tot zeer mooie nummers.
Amelia is direct een opener van het kaliber 'into your face'...Daddy sais...come and sit on my knee...Daddy sais...you're the only girl for me.
Butterfly on a Wheel vind ik een mooi nummer en typerend voor The Mission stijl.
Deliverance wederom een pareltje, samen nog met the Grapes of Wrath.
Van The Mission albums, is dit een van mijn favorieten.

avatar van Gert P
3,5
De eerste 5 platen waren top albums net als dvd concert.
Wat een spel en bombast druipt er van af.
Butterfly on a wheel een van de mooiste singels ooit gemaakt.

avatar van sander.h
5,0
Geregeld grijp ik terug naar het werkelijk briljante openingstrio Amelia/Into the Blue/Butterfly on a Wheel, steevast garant voor ladingen kippenvel. En dan volgen later ook nog Grapes of Wrath en Belief... echt super.

Bij deze dan ook de verdiende verhoging naar de volle mep en een eervolle vermelding in mijn top 10. Hulde!

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Prachtig sfeervol album, voor mij hun beste album zelfs, vroeger op het meest gedraaide cassette-bandje, nu op cd. Blijft me boeien, en staat nog steeds overeind

avatar van deric raven
4,0
Het dromerige van Children wordt gelijk in een klap weg gevaagd.
Amelia gaat over incest, en is blijkbaar gebaseerd op een brief van een fan.
Toch twijfel ik hier steeds meer over; het onderwerp wordt vaker aangesneden in later werk; misschien is Keep it in the Family van God is a Bullet wel het beste voorbeeld.
Op Aura wordt tevens regelmatig de link met SM en zelfs wurgseks gelegd.
Steeds meer ga ik geloven dat Hussey in zijn jeugd een traumatische ervaring heeft gehad, die hij nooit heeft kunnen verwerken.
Neemt niet weg dat Carved in Sand sterk opent, en gelijk de aandacht naar het album richt.
Into the Blue is ook een stuk steviger, en ondanks dat we de afwisseling tussen hard en zacht van The Mission gewend zijn, voelt het album meer aan als een rockende plaat.
Ik vergelijk het dan vaak met The Cult die op een bepaald moment besloten om de gothic invloeden achter zich te laten.
Het sprookjesachtige beperkt zich vooral tot Butterfly on a Wheel, al kan ook hier de tekst zeer eenvoudig herleid worden tot het verhaal van een beschadigd incestslachtoffer.
Vreemd genoeg werd dit bijna een hit, en hoorde ik van toenmalige klasgenootjes dat ze dit zo’n mooi romantisch liefdesliedje vonden.
Dat zal toch echt niet de bedoeling zijn geweest; hiermee werd de plank totaal mis geslagen.
Al was The Mission na het succes van Tower of Strenght nu definitief omarmt door het Top 40 publiek.
Opvolger Deliverance was weer een stuk harder, en de net geworven nieuwe volgers haakten al gelijk weer af.
Zonde, want het kent een mooie opbouw, en kan zeker nog tot het betere werk gerekend worden.
Verder ademen hier en daar de grote apostelen Bono en Kerr door.
Terwijl een Hussey toch voornamelijk gezien wordt als volgeling die namens hun de boodschap probeert over te brengen.
Missie voltooid.
Maar toch ervaar ik hier een band die eigenlijk al over hun artistieke hoogtepunt heen is.
Snel werd er nog een met Grains of Sand een cd uitgebracht met restmateriaal.
Er staan daar nog genoeg pareltjes op die gemakkelijk op dit album hadden gepast.
Maar de commerciële uitbuiting ging voor de kwaliteit; alsof Wayne Hussey aanvoelde dat hij de beloftes niet waar kon maken.
Met opvolger Masque bleken mijn vermoedens helaas waar, en drie albums lang bleven ze worstelen zonder er bovenop te komen.
Pas met Aura haalden te weer het hoge nivo.
Dat dit album vol staat met muziek waarbij soms letterlijk oude nummers in een nieuw jasje worden gestopt en een andere titel er boven geplakt wordt, neem ik voor lief.
Ze zijn eindelijk terug, maar missen de trein.
The Mission blijkt helaas een gepasseerd station.
Zes jaar later wordt al snel na het verschijnen van God is a Bullet de band ontbonden.

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
mooie recensie Leon

avatar van rushanne
4,5
Na het magistrale Children kwam Carved In Sand. Bijna net zo goed. Bijna zeg ik, aangezien ik Children toch iets meer waardeer. Maar dit komt net zo goed hard aan, met geweldige nummers als Amelia, Butterfly en mijn favoriet Belief.

avatar van Madjack71
4,0
..jl. op vinyl in huis gehaald en met de volume knop flink open, mag ik toch wel erbij vermelden dat vooral kant A compleet een schot in de roos is. Diezelfde energie en kracht is op kant B in een iets mindere mate aanwezig, maar voldoende om mijn waardering omhoog te schroeven.

avatar van goldendream
Wat is Metal Guru eigenlijk? Een zijproject?

4,0
Dit was in die tijd zo vreselijk goed, het concert in vredenburg met the wonderstuff in het voorprogramma was echt meer dan goed. Datzelfde jaar ook hoofdact op pinkpop. Later Wayne hussey nog solo in p60 Amstelveen gezien. Het kan verkeren, maar ga er toch deze maand weer heen in paradiso noord. Deze plaat is samen met children en God's own medicine hun beste.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:04 uur

geplaatst: vandaag om 23:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.