menu

Chris Garneau - The Kind (2021)

mijn stem
3,62 (13)
13 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Creepy Crawler

  1. Old Code (4:30)
  2. Not the Child (4:22)
  3. Now On (3:17)
  4. Telephone (5:59)
  5. Cradled (1:54)
  6. For Celeste (4:36)
  7. Won't Use (2:45)
  8. The Kind (7:07)
  9. Little While [Redux] (3:45)
  10. So Slow (5:23)
totale tijdsduur: 43:38
zoeken in:
avatar van musicfriek
4,0
De release waar ik het meest naar uitkijk. Chris dit jaar pas ontdekt en dit is zijn 5e studio-album in 14 jaar tijd en ik denk zijn meest persoonlijke. Breekbare barok/pop/folk en een stem die me absoluut niet verveelt, sterker nog, na het horen van Little While had ik even wat tijd nodig om bij te komen van de intensiteit van dit nummer.

Not the Child was even wennen in het begin met het refrein van chi-i-i-i-i-ld, maar dit nummer is muzikaal prachtig gearrangeerd. De piano komt veelvuldig voorbij en hier en daar wat electronische klanken, oftewel heerlijke barok.

Afgelopen week kwam het 4e nummer uit: For Celeste en weer krijgt Chris me helemaal stil, heerlijk verstilde folk. Des te leuker dat je ook contact met de artiest hebt op Instagram, want Chris blijkt echt 'kind' te zijn

avatar van aERodynamIC
4,0
Debuut Music for Tourists ontdekte ik twee jaar na release en een paar maanden voor de tweede, El Radio, verscheen. Een album waar ik toentertijd gevoelig voor was: het soort muziek waar ik veel naar luisterde.

Na die tweede was mijn aandacht verdwenen en zo kwam het dat ik de daaropvolgende albums Winter Games en Yours weer een stuk later als 'pakketje' herontdekte.

Het werd een mooie opmars voor het uitkijken naar The Kind. Is het die jaren '70 gay-snor? De hipster uitstraling? Ik kreeg het gevoel dat dit album het wel eens zou kunnen gaan worden. Niet voor niets dat veel gay-artiesten de laatste jaren enorm scoren bij mij. Niet vanwege hun seksualiteit, maar omdat ze muziek maken die me weet te raken. En aangezien Chris toch vrij diverse albums heeft uitgebracht was de spanning best groot.

En dan blijkt dat de spanning terecht was. The Kind is een schitterend album. Een sfeer die mij snel weet te raken. Een beetje cabaret, verstilde klanken, gevoeligheid, piano, ietwat over de top soms: allemaal ingrediënten die het goed doen bij mij. Ik krijg er een beetje een Perfume Genius-gevoel bij. Mike gaat wat verder dan Chris, maar verder liggen ze wat mij betreft niet heel ver van elkaar vandaan. Ook Douglas Dare is niet ver weg.

Breekbaar, teder, ontroerend en een zucht van verlichting in wat misschien wel de meeste vreemde tijd ooit is om mee te maken. Muziek om je aan vast te klampen, en dat hebben we wel even nodig.

avatar van muziekobsessie
4,5
Begint een nieuwe stroming te worden: 'Minimalistische muziek'. Net genoeg instrumenten om 't spannend te houden. Maar less is more kan alleen als de basis ijzersterk is anders val je met deze werkwijze door de mand. Voornamelijk piano en zang en sterke melodieën .Ik had net als musicfreak de 4 vrijgegeven nummers voor de release al veel gedraaid. Dat blijven voor mij wel de sterkste nummers. Baroque is dit album zeker niet, daarvoor hoor ik te weinig orkest. Desalniettemin toch een prachtig album wat ik nog veel zal draaien. Aanrader!

Gast
geplaatst: vandaag om 14:34 uur

geplaatst: vandaag om 14:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.