Die verpakking is toch iets stoerder dan de inhoud. The Blue Stones is gaan samen werken met een grote producer, Paul Meany, en dat heeft duidelijk een reden. Aansluiting bij grote bands zoals Twenty One Pilots vinden. Daar is natuurlijk niets mis mee, want daar zit toch het grotere geld. Valt dat slecht uit?
Nee. Hidden Gems is een gevarieerde plaat met een aantal invalshoeken, die maar een keer de verkeerde kant uit valt. 'Careless' is voor mij een nummer dat ik rustig aan me voorbij zou laten gaan. Het was niet voor niets een single, denk ik, het bovenstaande in gedachte houdend.
De single die mij echter op het album attendeerde was 'Spirit'. Daarin komt het beste van The Black Keys en Blood Red Shoes samen. Veruit het hardste nummer op het album en ook het beste. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe lekker ik dit nummer vind.
Dit was mijn norm en dan is het niet raar dat ik op Hidden Gems van de ene in de andere verbazing viel tijdens mijn eerste luistersessie. Er gebeurt namelijk nogal wat, wat niet direct met alternative rock te maken heeft. Ik kan me dan ook voorstellen dat puristen op dit vlak echt afhaken. Wie echter pop ook een aantrekkelijk genre vindt, zal genoeg van zijn gading vinden. Met die ene uitzondering voor mij dus.
Kortom, een verrassend album, maar ook heel vaak lekker album waar twee genres elkaar vaak succesvol vinden. Een album voor 2021 en niet "van" 2011.
Het bovenstaande is een bewerking van een Engelstalige post op
WoNoBloG.